Interview | Bram Welten vanuit Bessèges: 'Wielrennen is en blijft gevaarlijk'

Bram Welten (23) rijdt met zijn team Arkéa-Samsic in de Franse etappekoers Etoile des Bessèges om Nacer Bouhanni aan overwinningen in sprintetappes te helpen. Dat gaat gepaard met lastige aankomsten, zagen we donderdag. Hoe is het om weer in het peloton te rijden?

Dag Bram, heelhuids de tweede etappe doorgekomen? Woensdag al valpartijen, donderdag weer een paar ernstige. Is het wel veilig rijden voor jullie?

‘Iedereen is fris aan het begin van het seizoen en wil zich graag laten zien. Daarnaast is dit één van de weinige koersen die wel doorgaat. Deze koers staat ook wel bekend om zijn nervositeit. Het is en blijft een gevaarlijke sport, dat wielrennen. Dat is ook hier weer te merken.’

Rijden jullie met heel het team voor sprinter Nacer Bouhanni?

‘Woensdag werd Bouhanni tweede en donderdag zesde. De ploeg heeft voor hem gereden en allebei de keren het plan uit kunnen voeren zoals vooraf besproken. Daarna is het aan hem. Dat kan soms goed en soms minder goed uitpakken in een sprint. Een etappezege met Nacer is het doel, daarvoor zet ik mijn eigen ambities opzij in deze koers.'

Hoe is de dynamiek binnen Arkéa-Samsic?

‘In mijn geval gaat het best. Ik voel me lekker in de ploeg en de sfeer is ook goed. Het is een erg familiare ploeg. Ze hebben de laatste drie jaar erg veel progressie geboekt. Zelf heb ik vrij snel een goed woordje Frans leren spreken. Dat werd in het begin erg gewaardeerd. Nu wordt ook Engels steeds meer de spreektaal, met de meerdere nationaliteiten in onze ploeg.'

'Nairo Quintana en Bouhanni zijn twee rustige gasten naast de fiets. Met Quintana heerst er enigszins een taalbarrière, omdat hij moeilijk Engels of Frans spreekt. Hij is wel erg dankbaar tijdens koersen en zal zeker niet vergeten zijn teamgenoten te bedanken. Met Bouhanni kan ik het goed vinden, hij zorgt ook voor de grappen aan tafel.’

Maak jij kans om mee te mogen voor de sprinttrein in de Tour?

‘Ik hoop erop. Het zou erg mooi zijn om mijn eerste grote ronde in Frankrijk af te werken. Maar, mijn eigen programma voor 2021 is nogal onzeker. Vanwege corona, net als bij zoveel anderen.’

Lees verder onder de foto.

Nacer Bouhanni, de Franse sprintkopman van Arkéa-Samsic.

Je rijdt sowieso wel Parijs-Roubaix. De kasseienklassieker die je in 2015 bij de junioren won! Voor de nummer twee, landgenoot Pascal Eenkhoorn. Al zin in?

‘Ik ga dit jaar inderdaad van start in Roubaix en hoop daar zonder pech naar de finish te rijden. En dan zien wat er mogelijk is. Afgelopen twee jaar heb ik daar met pech te maken gehad, in zo’n wedstrijd is het dan bijna altijd afgelopen.'

Hoe helpt Arkea je om je verder te ontwikkelen?

‘Ik werk nauw samen met mijn trainer binnen de ploeg en de ploeg heeft veel potentieel, waarin ik mee kan groeien. Op korte termijn wil ik mijn eerste zege bij de profs boeken. Ik denk dat ik een hele snelle sprint heb na een lastige koers. En natuurlijk hoop ik ook ooit nog voor een WT-ploeg uit te komen. Ik denk dat die kans ook reëel is.’

Jouw neven zijn Boy en Danny van Poppel. Hoe houd je met hen contact deze etappekoers?

‘Af en toe is er app-contact, maar tijdens een koers ben je erg druk en leef je langs elkaar heen. Een praatje in het peloton is er altijd. Buiten de koers praten we vaak over alledaagse dingen. We praten al genoeg over koersen binnen de ploeg. Het is dus soms lekker om over koetjes en kalfjes te babbelen.’

Jean Paul van Poppel is je oom. Heb je het met hem over hoe je een sprint moet voorbereiden en afmaken?

‘Niet specifiek. We wonen ook een aardig eindje van elkaar en corona maakt het ook niet makkelijker om verjaardagen of kerst samen te vieren.’

In 2017 liep je stage bij BMC. Hoe was dat?

‘Dat was erg leuk. Je rijdt plots tussen de grote mannen in een WT-ploeg. Een contract was toen helaas niet mogelijk, aangezien een ploeg een neoprof direct een tweejarig contract moet aanbieden. BMC had destijds nog maar een eenjarig contract als hoofdsponsor.’

Waar is Bram Welten over twee jaar?

‘Ik kijk niet te ver vooruit, maar hoop dan meerdere overwinningen achter mijn naam te hebben en nog iedere dag met plezier op mijn fiets te stappen. Het vrije leven, het weggaan maar ook het thuiskomen maakt het vak profwielrenner zo mooi. De trainingskampen waar je je volledig focust op je werk, de spanningen tijdens de koersen en de emoties, het is allemaal schitterend.’

Gerrit van Loon I redactie@indeleiderstrui.nl