Interview (deel II) | Hofstede trots: 'INEOS was de baas en nu waren wij dat'

Lennard Hofstede besprak in het vorige deel van ons interview zijn grootste overwinning tot nu toe: Het overwinnen van zijn valangst. Het opende voor de jongeling de deur naar de volgende stap in zijn carrière. In zijn eerste jaar bij Jumbo-Visma pakte hij met de overwinning van Primoz Roglic in La Vuelta direct een grote prijs. ‘De mooiste dag in mijn leven’, aldus Hofstede over de dag in Madrid. In de Leiderstrui sprak met Hofstede over zijn jaar bij Jumbo-Visma.

Voor Hofstede was de laatste week van de Vuelta het bewijs van wat hij heel het jaar al deed: Op een hoog niveau van waarde zijn voor zijn ploeg. Voordat het zo ver was, reed Hofstede echter een aantal etappewedstrijden. Daarbij zat ook de Ronde van Polen, met het noodlottige ongeval van Bjorg Lambrecht. Het overlijden van Lambrecht sloeg in als bom in het peloton. Voor iemand met een verleden met valangst zou het een moment van nieuwe realiteit kunnen zijn, maar Hofstede kon door. Zonder valangst. ‘Ik heb het gelukkig niet gezien. Dat maakt het makkelijker om het een plekje te geven.'

'Juist mijn valangst heeft mij geholpen om dit sneller een plekje te geven', legt Hofstede uit. 'Dit ongeluk had niks met wielrennen te maken. Het had kunnen gebeuren op de fiets naar de bakker.’ Hoe pijnlijk het verlies van Lambrecht ook was, de koers ging door. ‘Twee dagen na de bewuste etappe was er een heel hectische rit. Dat ging hetzelfde als heel het jaar: Vol zelfvertrouwen en geen angst om te vallen.’

Lees verder onder de foto

Hofstede: 'Vuelta-lessen neem ik heel mijn leven mee'

Na de Ronde van Polen volgde de Vuelta a Espana. Een lange reis van drie weken vol uitdagingen en nieuwe lessen. De Vuelta begon voor Jumbo-Visma met een lelijke valpartij in de openingsploegentijdrit. Voor Hofstede zelf leverde het een eerste week vol twijfel en terugvallen in oude patronen op. Het doemdenken stak weer de kop op en op het moment dat hij bijna zeker wist dat hij naar huis moest, kwam de omslag: ‘Na de eerste rustdag kwam ik er doorheen. Daarvoor kon ik door de pijn niet goed eten. Het was nog wel heel zwaar, maar ik heb gewoon mijn werk kunnen doen. Van best wel een dieptepunt ging ik naar de top in Madrid.’

Die ervaring heeft Hofstede ook gevormd als mens. De harde lessen van het profbestaan neemt hij mee in de rest van carrière. ‘Ik heb in de laatste week laten zien, wat ik heel het jaar al heb laten zien: ik hoor thuis in de ploeg van een grote ronde. Een grote ronde is drie weken lang schade en stress voor je lichaam, dan komt het er op aan dat je mentaal sterk bent. Ik heb veel geleerd van Tony Martin en dat zijn lessen die ik meeneem in de rest van mijn leven.’

De Vuelta begon dus met een tegenvaller. De val in de ploegentijdrit kostte uiteindelijk ‘maar’ veertig seconden, maar kostte ook Steven Kruijswijk zijn deelname. Toch bleef het geloof in de ploeg aanwezig, zeker toen Roglic de dag erna direct in het offensief ging. ‘Ondanks de valpartij waren we als ploeg alleen maar bezig met de overwinning. Gelukkig pakt de kopman de dag erna direct de verloren tijd weer terug. Na de valpartij was het gevoel wel klote, maar daarna was de sfeer in de ploeg eigenlijk gewoon weer goed.’

Hofstede over waaierrit Vuelta: 'Astana sneed zichzelf in vingers'

Het zou niet het enige moment in de Vuelta blijken waar Jumbo-Visma in het nauw kwam. Zo was er de rit naar Guadalajara. Hofstede was in de neutralisatie bij Fabio Jakobsen gaan buurten om eens te vragen wanneer Deceuninck-Quick-Step van plan was om de boel op de kant te zetten. De algemene opvatting in het peloton was dat kilometer 140 het moment zou zijn, maar Jakobsen liet weten dat het dan al beslist zou zijn. Hofstede meldde het bij de auto en ploegleider Grischa Niermann liet zijn renners weten alert te zijn. Niemand hield echter rekening met een aanval vanaf kilometer nul.

Jumbo-Visma moest in het defensief. Ze moesten al het werk alleen opknappen, terwijl de eerste waaier steeds verder wegreed. Pas toen de krachten op waren bij Jumbo-Visma kwam Astana de helpende hand bieden. Na afloop zou Movistar claimen dat Astana de Vuelta van Roglic redde. Hofstede kan zich daar nog steeds over opwinden: ‘Dat is echt onzin. In een bergetappe zouden ze altijd gaan rijden. Omdat het nu een waaieretappe is, doen ze het niet. Astana reed ook gewoon voor hun eigen podiumplek, anders zou al het werk in de etappes ervoor voor niks zijn geweest. Ze sneden zichzelf in de vingers door niet direct mee te gaan rijden.’

Na afloop was de vraag of er een fout was gemaakt. Achteraf kun je misschien zeggen van wel, maar daar wil Hofstede niet volledig aan: ‘Wat nu gebeurde was een unieke situatie. 220 kilometer op de kant. Dat gebeurt normaal niet, want dan moet je de hele koers dragen. De situatie was dusdanig goed voor meerdere ploegen dat er werd doorgereden. Primoz zei na afloop: ‘Ik zat bij Valverde en Lopez, die zaten ook niet mee.’ Het was wel een goede les voor ons. Je kunt altijd aangevallen worden. Geoorloofd om ongeoorloofd. Dit was geoorloofd en je moet altijd opletten.’

'Dacht dat Vuelta voorbij was voor Jumbo-Visma'

Geoorloofd of ongeoorloofd brengt ons bij de volgende aanval. Die van Movistar, nadat bijna de hele ploeg van Jumbo-Visma tegen de grond was gegaan. Hofstede lag wonder boven wonder niet bij de val en reed naar voren om te kijken wat er gebeurde. ‘Movistar was vol aan het doortrekken. Ik heb zitten schelden, maar ze reden gewoon door. Ik hoorde niks in mijn oortje en wist niet hoe erg het was met de valpartij. Ik dacht dat de Vuelta voorbij was voor Jumbo-Visma.’

De actie van Movistar kon op weinig sympathie rekenen in het peloton. Hofstede kan begrip opbrengen voor de renners die het ten uitvoer brachten, zij krijgen de opdracht van hun werkgever,. 'Maar ik kon merken dat een aantal renners van Movistar het er niet mee eens waren.' Verder schoot het peloton ook te hulp: ‘INEOS begon te helpen in de achtervolging en meer renners hielpen ons om terug te komen. Gelukkig kwamen we terug. Iedereen sprak er schande van. Primoz heeft helemaal niet gereageerd. Dat is de beste reactie. Hij is heel professioneel en focust alleen op zichzelf. Daar heb ik echt heel veel respect voor. Hij laat zich niet gek maken. Hij houdt zich rustig en wint de koers.’

De ontwikkeling die Jumbo-Visma door heeft gemaakt in de afgelopen jaren is niemand ontgaan. Ook in het peloton is het respect en de angst voor de geel-zwarte formatie gegroeid. ‘Je merkt het al in de eerste week. Als wij naar voren gingen, dan was er paniek in het peloton. Iedereen valt je aan. INEOS probeerde ons zelfs soms te saboteren door in de weg te gaan rijden. Zij waren de baas en nu waren wij dat.’ Het winnen van een grote ronde brengt nog meer met zich mee. ‘Ik denk dat renners meer respect voor je hebben. Hierdoor is net iets makkelijker om nog een keer een grote ronde te winnen. Het blijft moeilijk, maar de allereerste is de moeilijkste.’

'Met Dumoulin heeft Roglic grotere kans om te winnen'

Met de eindzege op zak gaat Hofstede nu de winterperiode in. Voor volgend seizoen lijkt Jumbo-Visma weer iets sterker dan dit seizoen. Tom Dumoulin komt namelijk de gelederen versterken. De buitenwereld vraagt zich openlijk af of dit een strijd tussen Kruijswijk, Roglic en Dumoulin zal ontketenen. Hofstede ziet vooral de positieve kant: ‘Het is supermooi. In mijn tijd bij Sunweb was Tom een heel fijne kopman. Ik denk dat hij goed past bij de ploeg, de Hollandse gezelligheid.'

'Bij Jumbo-Visma wordt een kopman ook net iets meer als vedette behandeld', vervolgt hij. 'Ze hebben iets meer zeggenschap over hun programma en over de randzaken, zodat zij zich volledig op het fietsen kunnen richten. Dat kan goed voor hem uitpakken. Daarnaast is Tom geen egoïstische kopman. Als iemand anders beter is, dan zal hij in dienst van diegene rijden. Tom kan zich daarnaar schikken. Primoz vertrouwt op zichzelf. Met Tom erbij heeft hij een grotere kans om te winnen. Het is aan hem om te laten zien dat hij beter is.’

De rol van Hofstede komt zo heel erg in dienst te staan van kopmannen. Op de vraag waar zijn eigen ambities liggen is hij duidelijk: ‘Ik wil ieder jaar beter zijn dan het jaar ervoor. Ik wil mij ontwikkelen tot een koerskapitein, zowel binnen als buiten de koers. Ik vind het leuk om daarmee bezig te zijn en andere renners te helpen. In mijn eerste jaar bij Sunweb kreeg ik die rol en dat vond ik als jonge renner een blijk van vertrouwen.'

'Ik zou Roy Curvers moeten opvolgen. In mijn tweede jaar werd ik meer in dat keurslijf geduwd en dat paste wat minder. Nu bij Jumbo-Visma is er wel over gesproken, maar is het eigenlijk vanzelf weer terug gekomen. In de Ronde van Polen was ik al koerskapitein en daar haal ik veel voldoening uit. Mijn motor is nog steeds groeiende en ik hoop volgend jaar dan ook langer mee te kunnen om mijn werk in de finales te kunnen doen. Daarnaast wil graag weer een grote ronde doen en meedoen voor eindwinst. Dat heb ik dit jaar meegemaakt en dat smaakt naar meer.’

Dromen doet Hofstede ook. Deelname aan de Tour lijkt nog niet direct in het verschiet te liggen. Daar is het team te zwaar voor bezet. Hij hoopt wel zich te kunnen blijven ontwikkelen en dan zijn er drie dingen waar hij van droomt: ‘Een rit in de Tour de France, de Amstel Gold Race en Luik-Bastenaken-Luik.’ Of hij ooit zo ver komt weet hij zelf ook niet. Hij is blij met de grootste overwinning van leven, het overwinnen van zijn valangst, en alle lessen die hij sindsdien heeft geleerd. Hij geniet van zijn bestaan als renner en blijft zich ontwikkelen als mens. (Foto's: Sirotti)

LEES OOK: Interview (deel 1) | Hofstede over grootste zege naast fiets: 'Dacht aan stoppen'

Arnout Tamerus (Twitter: @ArnoutTam)