Van Kelderman tot De Plus; de tien meest opvallende wielertransfers van deze winter

We zijn alweer bijna in december! Dat betekent zo stilaan dat alle wielerploegen vol zijn. Enkele, of dit jaar vele, renners zijn nog opzoek naar een contract, maar de plaatsjes worden schaarser en schaarser. Daar hebben de renners in deze lijst niet direct last van denken we; In de Leiderstrui pikt de tien meest opvallende moves van deze winter eruit.

10. Sep Vanmarcke -> Israel Start-Up Nation

Gaat het Sep Vanmarcke namens de Israeli's dan eindelijk lukken om een grote klassieker te bemachtigen? De Belg trekt na vier jaar bij EF weeral de deur achter zich dicht, nadat hij dat eerder al eens deed voor een stap naar het toenmalige Belkin. Vanmarcke kwam als een komeet binnen in het profpeloton, met onder meer de zege in de Omloop Het Nieuwsblad in 2012. Dat is tot nu toe nog steeds zijn grootste vis.

Jaar na jaar probeerde hij het, maar telkens zat het tegen. Was het geen lekke band, dan wel een valpartij of teamorders. Nu gaat hij het bij Israel Start-Up Nation op 32-jarige leeftijd proberen om alsnog die topzege aan zijn palmares toe te voegen, met een driejarig contract in zijn achterzak. Vanmarcke is niet de enige bron van ervaring die binnengehaald is; ook Chris Froome (niet meegenomen in deze lijst omdat het al zo lang bekend was), Michael Woods, Alessandro de Marchi, Daryl Impey en Patrick Bevin trekken naar de ploeg van miljardair Sylvan Adams.

9. Gregor Mühlberger -> Movistar

In het kader 'ik moet twee keer goed kijken voordat ik het geloof' was dit er wel eentje; de transfer van voormalig skiër en Oostenrijker Gregor Mühlberger naar de Spaanse armada van Movistar. Mühlberger, die vorig jaar in de Tour bergop imponeerde met ploegmakker Emanuel Buchmann, is de eerste van de Oostenrijkers die bij BORA-hansgrohe (en co-sponsor Ötztal, ook niet onbelangrijk) zijn biezen pakt.

De klimmer begon sterk, zowel in januari op Mallorca als in juli, na de coronabreak. Voor de rest werd zijn seizoen voornamelijk getekend door pech. Hij viel net als kopman Buchmann en Steven Kruijswijk uit in het Critérium de Dauphiné, en moest de Tour de France snikkend verlaten door ziekte. Bij Movistar kan hij aan een nieuw avontuur beginnen, waarin hij in de grote rondes moet knechten en in de kleinere wedstrijden zijn eigen kans mag gaan.

8. Laurens De Plus -> INEOS Grenadiers

Vanuit Nederlands oogpunt is dit één van de meest interessante transfers. De overstap van Laurens De Plus naar INEOS Grenadiers was namelijk onderdeel van een groter plaatje waarbij Sam Oomen zijn plek bij Jumbo-Visma inneemt. De Plus gold de afgelopen twee jaar als jongen die op korte termijn de sprong naar kopman kon maken bij de ploeg van Richard Plugge, maar heeft nu eieren voor zijn geld gekozen door de overstap te maken naar de grote concurrent in de grote rondes. Hij wil bij INEOS voortborduren op zijn klinkende performance in de Tour de France van 2019.

De Plus, die dit jaar enkel de Waalse Pijl uitreed, is bij de Britse formatie onderdeel van een soort coupe om de macht in de grote rondes terug te winnen. Ook Richie Porte, Daniel Felipe Martínez, Thomas Pidcock en Adam Yates zijn onderdeel van het machtsblok dat is aangetrokken. De Plus geeft de volgende redenen aan voor zijn overstap. 'In het peloton spreekt iedereen over de werkwijze van INEOS. Het was geen makkelijke beslissing, maar het is een droom om voor deze ploeg uit te komen.'

7. Jack Haig -> Bahrain Victorious

Waar je bij De Plus denkt: 'Huh, is die pas 25', denk je bij Jack Haig eerder: 'Huh, is die al 27.' De rossige Australiër stond jarenlang in de startblokken bij Mitchelton-Scott om de kopmanrol over te nemen, maar het mocht nooit zover komen. Haig is inmiddels voorbijgestreefd door zijn jongere landgenoot Lucas Hamilton, wat hem ertoe zette om andere oorden op te zoeken. Die heeft de klimmer gevonden bij Bahrain Victorious, waar hij onder meer met Wout Poels mag wedijveren.

De uit Gold Coast afkomstige Haig toonde in 2020 desondanks uit het goede hout gesneden te zijn. Dat begon in februari in de Ruta del Sol, waar hij zich tussen Jakob Fuglsang en Mikel Landa in als tweede nestelde. Even eerder eindigde hij ook al op die positie in de Ronde van Valencia, maar dan tussen Tourwinnaar Tadej Pogacar en Giro-koning Tao Geoghegan Hart in. Na de coronabreak kwam Haig niet helemaal uit de verf, mede doordat hij net als heel Mitchelton-Scott de Giro moest verlaten. Maar één ding is zeker: Haig is een man om volgend jaar in de gaten te houden.

6. Michael Matthews -> Mitchelton-Scott

Ondanks een doorlopend contract scheidden de wegen van Michael Matthews en Team Sunweb. De Australiër voelde zich na zijn niet Tour-selectie niet meer volledig op zijn plek bij de ploeg van Iwan Spekenbrink en besloot zodoende na overleg een ander team te zoeken. De verloren zoon werd snel met open armen ontvangen bij Mitchelton-Scott, waar hij in 2016 juist vertrok nadat die ploeg volledig voor de grote rondes koos.

Matthews is een klasbak die in bijna alle koersen waar hij start kansrijk is. Hij kan sprinten, een heuvel over, kasseistroken aan, tegen de klok rijden; enkel het hooggebergte is te hoog voor hem gegrepen. De laatste jaren spinde de Aussie echter geen garen bij het feit dat er zelden voor hem gekozen werd. Telkens was er weer een kopman die alle aandacht opslokte en hem in dienst dwong. De groene trui-winnaar van 2017 heeft desondanks alles in huis om op het oude nest weer uit te groeien tot de killer die hij is. Want met Matthews naar de streep rijden als concurrentie, is je vonnis tekenen.

5. Adam Yates -> INEOS Grenadiers

We blijven nog even bij de Australiërs van Mitchelton-Scott, die een drukke transferperiode achter de rug hebben. De tweeling Yates waar de ploeg al jarenlang naar gevormd is, is uit elkaar gespleten. Simon blijft aan als kopman, broer Adam is dan eindelijk gezwicht voor de aanbiedingen uit thuisland Groot-Brittanië. Team Sky en INEOS zitten al jarenlang achter de twee klimmers aan, en onder de naam INEOS Grenadiers is het nu gelukt om in ieder geval één van de twee te verleiden.

Adam stond altijd bekend als de betere klimmer van de twee, maar ondertussen is het toch Simon die al een grote ronde (Vuelta van 2018) op zijn naam heeft staan en niet hij, die tot dusver vooral bekend staat om zijn grilligheid. Neem dit jaar: in februari declasseerde hij het hele peloton (inclusief Tourwinnaar Pogacar) in de UAE Tour, om in de Dauphiné vervolgens geen schim te zijn van zichzelf. In de openingsfase van de Tour kon hij als enige klassementsrenner mee met Julian Alaphilippe en leek hij een van de uitdagers te worden, maar naarmate de ronde vorderde zakte hij verder weg. Een relatief anonieme negende plek in Parijs restte. Nu is het aan Dave Brailsford en co om van hem die parel te maken die constant kan blijven presteren. Een hele uitdaging.

4. Bob Jungels -> AG2R-Citroën

AG2R-Citroën (zoals de ploeg volgend jaar heet) heeft misschien wel de meest drukke transferperiode achter de rug. De Franse ploeg voerde een hele transitie door in haar rennersbestand: de kern wordt klassiekerachtig en daarvoor moesten de klimmers plaatsmaken. Romain Bardet vetrok, Pierre Latour en Alexis Vuillermoz trokken naar Total-Direct Energie. Daarvoor kwamen in de plaats: onder meer Damien Touzé, Lilian Calmejane, Marc Sarreau, Michael Schär, Stan Dewulf, natuurlijk Greg Van Avermaet en.. Bob Jungels.

De Luxemburger is onder de hoede van patron Patrick Lefevere de afgelopen vijf jaar bezig geweest aan een zelfontdekkingstocht, die hem onder meer naar twee top tien-noteringen in de Giro en zeges in Luik-Bastenaken-Luik en Kuurne-Brussel-Kuurne hebben geleid. U leest het, races met een verschillend karakter. Nu is het aan Vincent Lavenu en de zijnen om Jungels richting één specialisme te drukken, maar dat blijft moeilijk. Jungels zelf ziet zichzelf namelijk presteren in de klassiekers, maar heeft zijn hoop op klasseringen in rittenkoersen ook zeker nog niet opgegeven. Wij zijn benieuwd.

3. Wilco Kelderman -> BORA-hansgrohe

Dan, unsere Wilco! Kelderman heeft zijn vierjarige Sunweb-periode perfect afgesloten met een derde plek in de algemene rankschikking van de Giro, en gaat nu op zoek naar treetjes hoger op het eindpodium bij de keukenformatie van Ralph Denk, BORA-hansgrohe. Daar voegt de Nederlander zich bij een almaar sterker wordende grote ronde-kern, met Emanuel Buchmann, Lennard Kämna, Patrick Konrad en Felix Großschartner als speerpunten.

Kelderman hoopt bij BORA-hansgrohe zijn loopbaan een 'nieuwe impuls' te geven, waar hij zelf eigenlijk de afgelopen Giro al de eerste aanzet toe heeft gegeven. Op die manier komt Kelderman, die toch al gaat beginnen aan zijn tiende profjaar, als een relatief grote meneer binnen. Door het vertrek van Rafal Majka is hij de enige van de klassementsrenners die het podium in een grote ronde wist te behalen en kan hij met Emanuel Buchmann de strijd aangaan voor het échte kopmanschap binnen de ploeg. Al zal dat het eerste jaar zeker met Peter Sagan en Pascal Ackermann gedeeld moeten worden.

2. Miguel Ángel López -> Movistar

Huh, wat is daar nu raar aan? Miguel Ángel López past toch perfect in het straatje van Movistar, hoor ik u zeggen. Ja, op basis van nationaliteit en stijl van rijden zeker! Maar niet op basis van enkele uitlatingen richting de Spaanse telecomformatie, vorig jaar in de Vuelta. Destijds kwam López samen met leider Roglic ten val, waarna Movistar doortrok in het peloton. López was na afloop alles behalve mild in zijn oordeel: 'Het zijn idioten. Ze tonen geen respect, flikken altijd hetzelfde. En dat mag dan de wereldkampioen heten (verwijzend naar toenmalig wereldkampioen Alejandro Valverde).' Het kan natuurlijk zijn dat López als acteur wordt aangetrokken voor de Netflix-serie over Movistar, El Dia Menos Pensado. Het zou ongetwijfeld een goede episode opleveren.

Enfin, terug naar het sportieve aspect. López is een uitstekende aanwinst, iemand die zijn ei volledig kwijt kan in de agressieve koerstactiek van de Blauwen. Met de klimmersbenen van López krijgen ze er een stel poten bij die het dan ook nog eens af kunnen maken, zoals hij dit jaar bewees op de zwaarste col van de Tour, de Col de la Loze.

1. Romain Bardet -> Team Sunweb

Dé meest opvallende transfer van deze winter is wat ons betreft die van Romain Bardet. De Franse ruiter, zowat geboren in de geruite outfit van zijn ex-werkgever AG2R La Mondiale, gaat het vanaf komend jaar bij de jonge honden van Team Sunweb zoeken. Een mooie zet van beiden, maar toch een opvallende. Bardet wordt met zijn dertig jaar de op twee na oudste renner bij de ploeg van Iwan Spekenbrink. Dat zal hem niet deren, want voor de Fransman is het belangrijk dat hij het plezier in het koersen terug gaat vinden.

Bardet zal blij zijn dat hij de last van het Franse volk minder gaat voelen nu hij voor een buitenlandse ploeg rijdt. Een slechte coureur is het allerminst; zo toonde hij dit najaar aan ook mee te kunnen in de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Tours, terwijl hij eerder al eens tweede werd in de Strade Bianche. Het is gewoon een steengoede coureur, die de onbevangenheid die Sunweb afgelopen jaar toonde nodig heeft om het beste uit zichzelf te halen. Kan hij de Tour winnen? Dat weten we niet, maar één ding kunnen we zeker op een presenteerblaadje meegeven: houd die lange slungel uit Brioude goed in de gaten in 2021.

Tom van der Salm | t.vandersalm@indeleiderstrui.nl