Alvarado toont weerbaarheid na Zeeuwse baaldag: 'Heb 20 minuten voor cross in Hulst alles wat in me zat uitgekotst'

Ceylin del Carmen Alvarado zegevierde zondag op niet mis te verstane wijze in Zonhoven. Lang leek het daar niet op, maar uiteindelijk kwam ze soeverein over de finish. Het werd een mooie driestrijd met Zoe Bäckstedt en Lucinda Brand in het zand, maar de dame van Alpecin-Fenix timede als beste. Dat leidde na afloop tot een zeer blije winnares.

Ze was na afloop behoorlijk koud en kon met trillende handen haar verhaal nog doen. Ze gaf daarin aan dat ze zaterdag behoorlijk ziek was geweest en dat ze net op tijd fit was voor de zaterdag. 'Ik had het vandaag in de eerste twee rondes heel koud, daarna kwam ik op stoom en werd ik vanzelf warm. Vandaag is gisteren niet, ik heb twintig minuten voor de cross in Hulst alles wat in me zat uitgekotst', zo geeft ze aan.

'Ik verwachtte daarom niet veel van gisteren, ik wist dat het niets ging worden. Vandaag voelde ik me al veel beter. Het was een nieuwe dag. Ik hoopte dat het eenmalig was gisteren en ik sliep goed. Ik kon ook weer eten en hoopte dat het vandaag al beter zou gaan. Het kostte even om erin te komen, maar het verliep goed.'

Ook viel ze nog in Hulst. 'Bij de voorlaatste ronde was ik onderaan die steile afdaling tegen de grond gegaan, dus daar stootte ik tegen een paaltje ofzo aan. Dat deed wel even zeer aan mijn lies. Dat voelde ik in Zonhoven ook nog wel, maar verder heb ik er niet echt last van gehad.'

Lees verder onder de foto

Alvarado kende nochtans geen perfect begin in Zonhoven

Het was de jonge Bäckstedt die van de rest weg racete in het eerste deel van de wedstrijd en Alvarado dacht eigenlijk dat niemand haar terug zou zien. 'Nee, in het eerste deel niet. Ze was echt heel snel ver weg. Ik zat op een gegeven bij Lucinda (Brand, red.) in het wiel en toen kwamen we toch weer in de buurt. Wij twee zijn rensters die sowieso tot het einde gaan, dus toen wist ik dat het weer kon', aldus de dame die wegsloop bij Brand en over Bäckstedt heen ging.

Voor Alvarado verliep het begin sowieso niet lekker. 'Bij de start deed Blanka Vas nog de deur dicht, waardoor ik in de remmen moest. Anders vloog ik in de hekken. Zij zag mij ook niet en nam de kortste weg, maar daarna kon ik ook vrij snel weer van voren komen. Toen ik op een gegeven moment vooraan kwam, ging het toch om de overwinning.'