Ceylin del Carmen Alvarado

Dit is de pagina over Ceylin del Carmen Alvarado. De Nederlandse geldt als één van de beste veldrijdsters van Europa. In de Leiderstrui verzamelt al het nieuws over Alvarado en houdt tevens haar biografie bij.

Debuut in 2016

De carrière van Alvardo, die oorspronkelijk uit de Dominicaanse Republiek komt, begon in 2016 vrij bescheiden. De veldrijdster reed haar rondjes, maar naarmate de jaren volgden was er een opkomende lijn zichtbaar in haar klassementen. In 2017 won ze bijvoorbeeld haar eerste koers, maar vanaf 2019 begon het motortje pas echt te draaien. Na een knappe achtste plek in het seizoen 2018/19, kwam Alvarado voor de jaargang 2019/20 uitstekend uit de startblokken. Zo werd ze in november 2019 Europees kampioen bij de beloften.

Wereldkampioen Veldrijden

Alhoewel ze eind 2019 Europees kampioen werd bij de belofte, besloot Alvarado om voor het Wereldkampioenschap veldrijden in 2020 het te proberen bij de elite. In januari wist ze al het Nederlands kampioenschap bij de volwassenen op haar naam te schrijven, dus in dezelfde categorie het proberen op het wereldtoneel lag in de lijn der verwachtingen.

Op dat WK zette Alvarado de ijzersterke lijn die ze vanaf het begin van het seizoen ingezet heeft door. Sterker nog: begin februari kroonde ze zich tot wereldkampioen veldrijden bij de elites. Haar naam had ze daarmee definitief aan de top van het veldrijden gegraveerd. Ze reeg in 2020 de zeges aaneen en voerde de UCI-ranking met gemak aan.

Mindere jaren voor Alvarado door fysiek ongemak

Aan het begin van het nieuwe seizoen ging het voor Alvarado als vanouds weer goed. Zo won ze in begin november ook voor het eerst het Europees kampioenschap bij de elite. Toch ging het vanaf dan minder. Op het WK werd ze zesde en ook in de Superprestige kon ze haar titel niet verdedigen. Net als in het wereldbekerklassement eindigde ze als tweede in het klassement, achter Lucinda Brand. Ook lukte het de Nederlandse niet om haar titel in de X2O Trofee te verdedigen.

Ook in het seizoen erop ging het een stuk minder voortvarend voor Alvarado. Geplaagd door blessureleed belandde ze op het EK en het WK naast het podium, en op het NK moest ze genoegen nemen met een derde plaats. In het wereldbekerklassement eindigde ze als vijftiende, en ook in de Superprestige liep het niet (tiende).

Wederopstanding

Vanaf het seizoen 2022/23 ging het weer beter voor de renster van Alpecin-Deceuninck. Ze eindigde op zowel het NK als op het EK als tweede en ze won voor de tweede keer in haar carrière de Superprestige. Alvarado keek uit naar het nieuwe seizoen en had er vertrouwen in dat ze weer helemaal op niveau kon komen. Dat bewees ze door in de winter van 2023/2024 weer te gaan winnen.