Nieuwenhuis moest pas in slotronde zijn meerdere erkennen in Iserbyt: 'Heb nog wat moeite met versnellingen'

In de moddercross van Niel trok Eli Iserbyt aan het langste eind, al was het wel een zwaarbevochte zege. De kleine Vlaming had immers een taaie klant aan Joris Nieuwenhuis, de Nederlander van Baloise Trek Lions die uiteindelijk als tweede finishte en daar in het flashinterview met veel tevredenheid op terugkijkt.

'Dit is absoluut een mooi resultaat. Mijn seizoen tot nu toe was een beetje wisselvallig. Het ene moment ging het heel goed, het andere moment weer helemaal niet. Voorafgaand aan het cross-seizoen had ik een heel hoog niveau. Door omstandigheden ging het in de eerste races echter niet heel goed', opent de runner-up zijn verhaal, waarin gelijksoortige teksten te horen zijn in vergelijking met toen In de Leiderstrui hem enkele weken geleden interviewde. 'Daarom ben ik extra blij dat het er nu wél een keer echt uit komt.'

Nieuwenhuis heeft afgelopen jaar veel getraind op lopen

'Ik heb eerlijk gezegd geen idee waarom het vandaag allemaal lukte', kan de 27-jarige coureur uit Doetinchem er wel om lachen. 'Ik heb deze week heel hard getraind, maar vooral met het oog op de komende weken. Ik had niet specifiek op dit weekend gemikt. Alles viel hier op zijn plek. Mijn rug hield het goed vol, wat al heel erg helpt. Bovendien was dit een parcours naar mijn hart: technisch, maar wel heel erg zwaar', aldus de powerhouse.

Laureaat Iserbyt gaf in zijn interview na afloop te kennen dat hij op de loopstroken zijn meerdere moest erkennen in de Nederlander, die dat op zijn beurt beaamt. 'Daar heb ik inderdaad veel op getraind. Ik kon nu eindelijk een heel jaar lang blijven trainen op lopen. In de WorldTour moet je onwijs veel wegkoersen rijden en kun je simpelweg niet blijven lopen', refereert hij nog eens aan zijn stoppen als wegwielrenner.

Nieuwenhuis leek lange tijd aanspraak te maken op de zege, maar moest in de slotronde zijn meerdere erkennen in de veelwinnaar van Pauwels Sauzen-Bingoal. Een foutje in de materiaalpost leek hem fataal te worden, al lag het volgens Nieuwenhuis zelf niet alleen daaraan. 'Hij rijdt echt nog wel een eindje bij me weg. Ik merk dat ik één tempo rijden heel goed aankan, maar dat ik moeite heb met sommige versnellingen. Dat neemt zeker niet weg dat ik vertrouwen had in een zege. Maar in de laatste ronde is Eli zo'n killer dat hij nog even kan doortrekken. En dat heb ik nog niet', concludeert de Nederlander.