22 minuten Mathieu van der Poel! De wereldkampioen over Sanremo, geweldige winter, Pogi en nog veel meer

Mathieu van der Poel gaat er ein-de-lijk écht aan beginnen! Na zijn wereldtitel in het veld moesten we er tot de derde week in maart op wachten, maar zaterdag verdedigt hij zijn titel in Milaan-Sanremo. Alpecin-Deceuninck nodigde de pers uit in Italië om uitgebreid te babbelen met de wereldkampioen. In de Leiderstrui was erbij, stelde vragen en zette ook de anderen op een rij!

Je hebt donderdag de verkenning gedaan. Was dat nog nodig?

‘Ja, de Cipressa en de Poggio zijn beklimmingen waar ik de rest van het jaar niet kom. Op de Vlaamse klimmetjes wordt vaker gekoerst, dus het is zeker nuttig om de finale van hier nog eens te verkennen. Vooral de beklimmingen en de afdalingen nog eens doen, waardoor ze terug zijn in mijn hoofd.’

Bracht het nog herinneringen aan vorig jaar?

‘Vorig jaar was natuurlijk een super mooie overwinning. Als ik die benen nog eens zou hebben op zaterdag, zou dat mooi zijn. We zullen zien hoe het gaat.’

Er stond donderdag wind op kop. Heb je daar nog iets uit geleerd?

‘Nou, de wind zal zaterdag normaliter anders staan dan donderdag. Als ‘ie zoals vandaag zou staan, komt er misschien wel een grotere groep bij de meet. Er stond veel wind op de kop, ook richting de Poggio. Op zaterdag zal er niet veel wind staan, en de wind die er staat, zal in de rug zijn. Ik verwacht dus een soortgelijke aanpak als vorig jaar. Met Pogacar in vorm, weten we dat hij de wedstrijd hard moet maken op de Cipressa en de Poggio.’

Wat wordt jouw tactiek?

‘Volgen, haha! In deze wedstrijd is er niet veel tactiek, het komt allemaal aan op de Poggio en positioneren wordt richting de Cipressa super belangrijk. Op de Poggio ook, maar de benen zullen de winnaar bepalen, denk ik.’

Het is niet de eerste keer dat je Milaan-Sanremo rijdt zonder daarvoor al te hebben gekoerst. Hoe is je gevoel over jouw conditie?

‘Ik voel me goed en heb goed en hard getraind in Spanje. Ik werd hier al eens derde zonder koersritme, maar normaal gesproken heb ik wel wat races nodig om echt mijn beste niveau te halen. Het verschil met twee jaar geleden is dat we nu al wisten dat dit mijn eerste wedstrijd zou zijn. Ik heb hard getraind en heb me zonder koers zo goed mogelijk voorbereid, om vanaf de eerste race meteen een goed niveau te halen. Dat weet je alleen niet totdat je je eerste wedstrijd hebt gereden. Voor mij zijn er dus ook vraagtekens, maar ik heb een goed trainingskamp gehad en heb alles gedaan wat ik wilde doen. Ik voel me klaar.’

Hoe kopieer je een wedstrijd zoals Parijs-Nice of Tirreno-Adriatico in een week training, nu je ze niet hebt gereden?

‘Dat is heel lastig. De uren zijn het makkelijkst te kopiëren, je kan zelfs nog iets meer doen. Een grote trainingsweek doen, is niet moeilijk, maar de intensiteit van de wedstrijd nabootsen in de benen wel. Ik heb flink geleden op de Spaanse wegen, dus ik hoop dat dat zich uitbetaalt.’

Je hebt op je huidige programma alleen de E3, Gent-Wevelgem en Luik niet gewonnen. Zijn dit ook meteen de grootste doelen voor jou?

‘Nee. Ik doe niet veel wedstrijden dit voorjaar, dus alle races die ik doe, zijn een doel. Maar ik verwacht mezelf in de beste vorm voor de Ronde van Vlaanderen, daar werk ik naartoe. We hopen al eerder goed te zijn, omdat ik de E3 en Gent-Wevelgem ook graag zou winnen. Ik ben benieuwd naar wat ik daar kan doen.’

Heb je nog vragen voor de wedstrijden die je gaat doen?

‘Ik ken ze allemaal, het wordt vooral moeilijk om de vorm en zwaarte van de wedstrijden in te schatten. De trainingen waren heel goed en ik voel me goed, maar we zullen moeten zien hoe het gaat in de races. Ik mag tot dusverre niet klagen.’

Je bent dit voorjaar de enige die tegen zowel Pogacar, Van Aert en Evenepoel ontmoet. Naar welk duel kijk je het meeste uit en waar vrees je misschien het meeste voor?

‘Ik vrees geen duels, ik kijk er vooral naar uit. De Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix zijn de wedstrijden die mij het meest liggen, ik ben realistisch genoeg om te weten dat Luik met mannen als Pogacar en Evenepoel heel lastig wordt. Het is een poging waard, iedere race moet gereden worden.’

Voor De Ronde en Roubaix zal je honderd procent moeten zijn. Is dat voor Milaan-Sanremo misschien niet mogelijk?

‘Ja, in mijn ogen is dit het enige Monument dat je kunt winnen, zonder op je best te zijn. Dat is ook waarom ik er oké mee ben om ‘m te rijden, zonder koersritme. De Ronde had ik nooit gereden zonder wedstrijden in de benen, maar in Milaan-Sanremo kun je ook winnen zonder dat je de sterkste bent. Er zijn zoveel scenario’s mogelijk.’

Heb je Strade Bianche gezien?

‘Nou, toen ik terugkwam van training, was Pogacar er gevlogen. Ik heb volgens mij niet veel gemist.’

Een solo van 81 kilometer was indrukwekkend. Is deze Pogacar in staat om wél het verschil te maken op de Poggio? Of is die klim gewoon niet lastig genoeg?

‘Poggio is een klim waar het moeilijk is om iemand te lossen, maar als iemand het kan, dan zal het Tadej zijn. Ik zal niet verbaasd zijn als hij het doet, maar het wordt moeilijk om iedereen uit het wiel te rijden. Iedereen zal ook weten dat hij daar wil gaan, maar als je sterker bent dan alle anderen…’

In 2023 won je alle wedstrijden die je wilde winnen. Kijk je daarom nu ook anders naar die koersen?

‘Het is wel meer relaxt, makkelijker als je een race al gewonnen hebt. Je kunt wat meer gokken en soms wat langer wachten. Het maakt een verschil als je relaxt bent op de fiets.’

Was het moeilijk om afgelopen weken naar de koers te kijken?

‘Als ik het Openingsweekend zag, dan was ik er graag bij geweest. Maar die combinatie was moeilijk met het WK veldrijden en dan een hoogtestage. Misschien ben ik er in de toekomst eens bij.’

Je hebt meer tijd in Spanje doorgebracht. Hoe heeft dat gewerkt?

‘Ik heb ervan genoten, het is een makkelijk leven. Ik kan doen wat ik wil met wat vrienden in de zon op de fiets. Dat is wat ik het mooiste vind. Als ik mijn voorbereiding had mogen kiezen, had ik Parijs-Nice of Tirreno-Adriatico gedaan, maar dat was gewoon lastig met het veldritseizoen. Vorig jaar kwam Strade Bianche een beetje te vroeg en in de Tirreno voelde ik me ook niet geweldig. Het pakte goed uit, maar kalender-technisch is het gewoon moeilijk om alles honderd procent te doen. We moesten keuzes maken.’

Is het na 2023 fair om de verwachtingen net zo hoog te leggen?

‘Dat denk ik wel, we willen proberen het net zo goed te doen. Ik weet dat het een exceptioneel jaar was, de kans is groter dat ik dit jaar geen enkel Monument win dan dat ik er weer één win. Maar ik ben heel gemotiveerd en voel me sterk na de winter. Ik ben tevreden met hoe het is gegaan, maar je weet nooit hoe sterk de concurrentie zal zijn. We gaan weer voor een Monument dit jaar.’

Jouw ploeg heeft wel wat tegenslag met ziekte en blessures. Kan dat nog zijn uitwerking hebben op zaterdag?

‘Dat kan, al begonnen we vorig jaar ook niet goed aan het voorjaar en draaiden we het om. Niemand sprak toen meer over onze eerste klassiekers. Laten we hopen dat ons dat nu weer lukt.’

Welke race had je graag willen rijden in de afgelopen periode?

‘Ik denk de Omloop. Dat is een wedstrijd die me goed moet liggen, niet te lang en er wordt vaak hard gekoerst. Ik heb ‘m nog nooit gedaan, dus die zou ik graag in de toekomst eens doen.’

Kun je nog eens uitleggen welke emoties er door je heen gingen toen je vorig jaar won in Sanremo?

‘Ik denk dat veel renners het met me eens zullen zijn, dat Milaan-Sanremo het moeilijkste Monument is om te winnen. Voor mij is dat misschien Lombardije met al het klimwerk, maar Sanremo is moeilijker om te winnen qua koersverloop. Dat zorgde natuurlijk voor veel emoties.’

Ben je beter geworden deze winter? En is dat überhaupt nog mogelijk?

‘Ik denk van wel, al is het niet zo dat als je sterker bent op trainingen, je ook sterker zal zijn in de races. Ik probeer altijd beter te worden, net als dat ik bij het WK in Glasgow beter was dan tijdens de klassiekers in 2023. Daar gaan we nu weer voor, maar dan in het klassieke voorjaar.’

We zagen je trainen met Thibau Nys en Remco Evenepoel, maar er was één man die er de hele winter bij was. Kun je jouw relatie met Freddy Ovett nader toelichten?

‘Hij woont vlakbij mij, dus een fijne trainingspartner. We hebben dezelfde interesses en humor, dus dat gaat goed samen.’

Kan het zaterdag een nadeel zijn dat Wout van Aert er niet is, nu Pogacar en jij louter naar alleen moeten kijken?

‘Als Wout erbij zou zijn, was hij één van de favorieten. Er zijn echter nog meer sterke renners, zoals Ganna die vorig jaar indrukwekkend kon volgen met Pogacar op de Poggio. Misschien zal er dit jaar weer een naam bijkomen. Dat is speculeren tot zaterdag, dat gaan we wel zien.’

Hoe groot acht jij de kans dat het voor het eerst in lange tijd een keer losbarst op de Cipressa?

‘Dat zou me niet verbazen. In mijn ogen is het vrijwel onmogelijk om vanaf daar te gaan, maar Tadej mag mijn ongelijk bewijzen. Ik zou niet meegaan, nee. Dat zou zelfmoord zijn, met ook de weg tussen de Cipressa en de Poggio. Als er van alle grote ploegen een mannetje mee is, dan is het mogelijk. Maar het is niet het meest ideale scenario, voor niemand eigenlijk.’

Je zegt dat de Ronde van Vlaanderen jou het meeste ligt. Waarom is dat?

‘Het is echt een interval-race, alles komt snel na elkaar. Het is iedere klim voluit op de kasseien, echt een superzware wedstrijd. Ik hou er ook van om er te rijden, dat is ook belangrijk. De beklimmingen liggen me, ze zijn niet te lang en wel heel agressief.’

Kijk je tegenwoordig ook meer uit naar die battles op de fiets, in plaats van per se naar de koersen an sich?

‘Als je uitkijkt naar de races, kijk je automatisch ook uit naar de battles. De adrenaline die je krijgt van de Ronde van Vlaanderen, dat is gewoon heel speciaal.’

Met Luik-Bastenaken-Luik op je programma, mik je misschien ook op alle vijf de grote Monumenten winnen?

‘Pfoe, dat is niet realistisch op dit moment. Ik vind Luik gewoon een leuke wedstrijd, maar het wordt heel moeilijk om daar te winnen. Dat wil niet zeggen dat het onmogelijk is.’

Zorgt de regenboogtrui nog voor extra motivatie?

‘Het is supermooi om die trui te dragen, maar het verandert niet per se heel veel voor mij. Het is een eer om erin te rijden, maar ik blijf net zo gemotiveerd als altijd. Ik wil de grote wedstrijden winnen, dat is speciaal met en zonder regenboogtrui.’

Records breken is dus niet per se een motivatie voor jou?

‘Het is mooi om te doen, maar ik denk er niet iedere dag aan. Dat komt natuurlijk, ik probeer gewoon iedere dag de beste versie van mezelf te zijn in de grote wedstrijden. Dat er maar twee Nederlanders zijn die vier Monumenten wonnen, dat wist ik bijvoorbeeld niet. Mooi, ik zal ze proberen te passeren.’

Ga je zaterdag in witte of zwarte broek rijden?

‘Dat hangt van het weer af, dat zien we wel.’

Nog één keer Pogacar dan. Je grapte onder zijn Instagram-post van Strade Bianche dat hij je angst had aangejaagd. Was dat misschien niet ergens écht jouw emotie toen je zag dat hij 81 kilometer solo had gereden?

‘Nee hoor. Het was super indrukwekkend, maar het verbaasde me niet. We weten allemaal waartoe hij in staat is. Hij heeft al zo vaak laten zien wat hij kan, dat ons dat niet meer shockeert.’

Wanneer begint je zomer?

‘Dat moeten we nog beslissen, dat hangt ook van de Olympische Spelen af en welke grote ronde ik ga doen. Na de klassiekers maken we het programma voor de zomer. Soms denk ik er al wel aan, maar ik focus me nu op het voorjaar. Daarna is er tijd genoeg om te bepalen hoe we verder gaan.’

Bram van der Ploeg (Twitter: @BvdPloegg | e-mail: b.vanderploeg@indeleiderstrui.nl)