Alpecin-Deceuninck blijft maar winnen: Groves boekt sprintzege in Catalonië, Evenepoel kleurt etappe

Kaden Groves heeft de voorlaatste etappe in de Ronde van Catalonië gewonnen. Na een vermakelijk laatste uur was de sprinter van Alpecin-Deceuninck de allersnelste in de spurt van een grote groep. De Australiër reed op vier kilometer van de meet nog lek en moest verder op de fiets van ploeggenoot Xandro Meurisse, wat zijn overwinning extra knap maakte. Bryan Coquard (Cofidis) werd tweede, Ide Schelling (BORA-hansgrohe) finishte als derde.

Daags na de door Roglic gewonnen bergrit naar Lo Port stond er een typische vluchtersrit op het programma. De zesde etappe was 174 kilometer lang en kende Martorell en Molins de Rei als respectievelijk start- en finishplaats. Het parcours was geen meter vlak en telde in totaal 2.500 hoogtemeters. De glooiende etappe leende zich op voorhand dus perfect voor een vluchtersgroepje dat het tot het einde zou uitzingen. Direct nadat het startschot was gegeven, volgden de demarrages om in de vlucht van de dag te geraken zich dan ook in rap tempo op. Onder andere Andreas Kron (Lotto-Dstny) en Mattia Cattaneo (Soudal-Quick Step) probeerden meermaals mee te zitten, maar vrijwel alle ontsnappingspogingen waren van korte duur.

Na vijftig kilometer koers was er nog steeds geen sprake van een 'tête de la course'. Zodoende konden Evenepoel en Roglic zich mengen in de strijd om de bonificatieseconden bij de eerste tussensprint, die op 108 kilometer van de meet lag. In die tussensprint toonde de Sloveen van Jumbo-Visma zich de snelste, waardoor hij de drie boniseconden meepakte. Zijn Vlaamse concurrent van Soudal-Quick Step werd echter tweede bij de tussensprint en dus bouwde Roglic zijn voorsprong in het algemeen klassement uit met slechts één seconde.

Verslag loopt verder onder tweet.

Evenepoel heeft een goede dag, Roglic neemt niet over

Pas na ongeveer honderd kilometer koers ontstond er een echte kopgroep, die enigszins 'de zegen' kreeg van het peloton. Geoffrey Bouchard (AG2R Team Citroën), Carlos Verona (Movistar), Oscar Onley (Team DSM), Fausto Masnada (Soudal-Quick Step), Jonas Gregaard (Uno-X) en Simone Velasco (Astana Qazaqstan Team) vormden het zestal dat maximaal anderhalve minuut voorsprong bijeen wist te fietsen. Inmiddels had INEOS Grenadiers-pion Egan Bernal, pechvogel bij uitstek, de koers verlaten als gevolg van een flinke valpartij.

Verslag loopt verder onder tweet.

Met nog dertig kilometer te gaan werd de kopgroep ingerekend door een aanstormend peloton. Op de Alt de la Creu d'Aragall, een col van tweede categorie, was het Marc Soler (UAE Team Emirates) die er vandoor ging. De Spanjaard wist in no-time een halve minuut voorsprong te pakken. Niet veel later, uitgerekend op de dag dat niemand het verwachtte, was het Evenepoel die vanuit het peloton het hazenpad koos. Roglic zat niet al te ver en kon vrij snel zijn wagonnetje aanpikken bij de wereldkampioen. In een mum van tijd sloot het duo aan bij Soler, die niet veel later moest lossen als gevolg van het bijzonder hoge tempo van Evenepoel. De nummers één en twee van het klassement hadden zo'n dertig seconden voorsprong op het peloton, maar het was enkel Evenepoel die het kopwerk voor zijn rekening nam. Roglic bleef in het wiel van de tempobeul hangen, wat leidde tot grote onvrede bij Evenepoel. De Belg smeekte letterlijk om een overname, maar kreeg telkens nul op het rekest.

Roglic wekt frustratie op bij Evenepoel, Groves wint de sprint op de fiets van Meurisse

Na talloze smeekbeden kreeg Evenepoel in de smiezen dat Roglic, die zijn algemeen klassement belangrijker achtte dan een mogelijke dagzege, niet te overtuigen was om samen te werken. Dat resulteerde in een gefrustreerde Evenepoel, die dan maar besloot zich te laten inrekenen door het peloton. Wel zette de aanvalslustige Evenpoel alles op alles om de tussensprint nog te winnen. De poulain van Patrick Lefevere had nog energie over en verwees Roglic naar de tweede plaats. Daarmee had Evenepoel zijn verloren seconde bij de eerste tussensprint weer goedgemaakt.

Op vijf kilometer van de meet kon het peloton zich gaan opmaken voor een massasprint. Groves leek de grote favoriet, maar de Australiër reed lek op vier kilometer van de meet. De 24-jarige sprintbom kreeg de fiets van Meurisse aangereikt en moest alle zeilen bijzetten om terug in het peloton te geraken. Daar slaagde hij wonderbaarlijk genoeg vrij snel in. Groves wurmde zich als een slang door het peloton naar voren en leek nog mee te kunnen gaan doen om de bloemen.

Verslag loopt verder onder de tweet.

In de hectische laatste kilometer schoven ook Roglic en Evenepoel steeds verder naar voren. Uiteindelijk stond er geen maat op Groves, die na een loodzware comeback nog over bijzonder snelle benen wist te beschikken. Hij verwees Coquard en Schelling naar respectievelijk de tweede en derde plaats. Evenepoel wist knap naar de vijfde plaats te racen, Roglic werd negende. Met nog één etappe te gaan, is het verschil tussen de twee kemphanen nog altijd tien seconden.

Results powered by FirstCycling.com