Mathieu van der Poel had geen superbenen in de Amstel Gold Race, en daar was niet alleen hij het slachtoffer van. De helft van het peloton keek zondag in de richting van de wereldkampioen en vergat daardoor om de beslissende move van de dag te volgen. Tom Pidcock was scherp, net als tien anderen. Veel anderen bleven met goede benen zitten.
Winnaar Pidcock draaide er bij Eurosport niet omheen: wie wachtte, verloor. De Brit van INEOS Grenadiers schoof mee met een sterke groep op de Keutenberg en hij merkte al snel dat Van der Poel niet mee was. 'Tsja, hij had twee grote doelen en die heeft hij beiden gepakt. Dan kun je soms ook een beetje gekookt zijn. Het is mooi dat hij anderen ook eens de kans geeft. Mensen keken naar hem, maar als je je koers baseert op Mathieu, dan kun je de slag missen. Dat is met sommigen gebeurd.'
Skjelmose wachtte te lang en zag Mollema wel gaan
Mattias Skjelmose was één van hen. De Deen van Lidl-Trek vertelde meteen na afloop aan Deense media dat hij uitstekende benen had. 'Ik kijk uit naar Luik-Bastenaken-Luik, met de benen die ik nu heb. We hebben er te veel laten rijden en hebben gewacht op Mathieu om te openen. Zelfs hij was vandaag echter een beetje moe, dus er gebeurde niks. Ik heb wel geprobeerd om over te steken, maar kon niet het hele peloton meenemen, met Bauke (Mollema, red.) van voren. In het peloton werd niet echt goed samengewerkt, daarvoor was de koers eerlijk gezegd een beetje te makkelijk.'
Dat Mollema van voren zat, was ook voor de Nederlander een verrasing. 'Ik volgde één keer een move en zat meteen mee op de Eyserbosweg. Dat was een perfect groepje, uit het gedrang. Ik werd zo meegevoerd de finale in. Het was mooi om van voren te zitten, dat is me nog niet vaak gelukt in de Amstel. En ik hoefde niet veel te doen, omdat ik Skjelmose erachter had. De organisatie in het peloton was waarschijnlijk niet goed, dus ik zat ideaal', aldus Mollema bij de NOS.
Lotto-Dstny viel tussen wal en schip met Kron en Van Gils
Bij Lotto-Dstny waren ze op zoek naar eenzelfde situatie, maar toen Andreas Kron eraan begon, was de belangrijkste groep al gevlogen. Maxim Van Gils, op papier de kopman, zagen we eigenlijk helemaal niet aanvallen. 'De puzzelstukjes vielen niet op de juiste plek', concludeert de Belg via de officiële kanalen van de ploeg. 'Toen ze gingen, had ik niet verwacht dat het de beslissende move zou zijn. Uiteindelijk zaten we met niemand mee. Ik voelde me goed, maar het was niet onze race. Ik had hoge verwachtingen, dus kijk uit naar de volgende twee afspraken.'
Dat zegt ook Kron, die nog wel de oversteek probeerde te maken bij het ingaan van de slotronde. 'Ik zat ertussenin, maar uiteindelijk misten we de slag. We hebben het nog geprobeerd te dichten, maar het was een tactische wedstrijd. Maxim en ik voelden ons sterk, en ik heb vertrouwen geput voor wat komen gaat.'
EF Education-EasyPost agressief, maar niet succesvol
Bij EF Education-EasyPost was er sprake van gemengde gevoelens. De roze formatie zat mee van voren met Mikkel Honoré, maar toen de Deen loste, moest er plots een nieuw plan worden bedacht. Ben Healy besloot zich leeg te rijden voor de sprintkansen van Marijn van den Berg, die in één van de bochten in de finale echter onderuit ging en vertraging opliep. Dat hij nog elfde werd, was uiteindelijk een prestatie van formaat.
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties