Belofte-kampioen Segaert was doodleuk rapper dan Affini, Kopecky slaat EK-wegrace met liefde over

België beschikte op dag één van het EK wielrennen in Vlaanderen over enkele uitstekende renners. Jasper Schoofs kroonde zich in het begin van de dag tot nummer twee bij het tijdrijden voor junioren, alvorens Lotte Kopecky en Alec Segaert de titel grepen bij de elite-vrouwen en beloften-mannen. Beiden deden ze na afloop hun zegje.

'Voor het eerst Europees kampioen en dat in eigen land. Dit is prachtig', zei Kopecky stralend. 'Op de één of andere manier heb ik genoten van deze tijdrit, dankzij een realistisch pace plan. Al van bij de start voelde ik meteen dat de voorgeschreven waardes makkelijk haalbaar waren en dat ik steeds nog wat reserve had. Ik was blij dat ik de hele tijdrit de vooropgestelde vermogens steeds kon halen. Het was nochtans ook wel nog wat leren hoe ik een tijdrit van 31,3 kilometer het best kon indelen. Tussen kilometer tien en vijf van het einde kon je enorm veel verschil maken. Daar stond de wind volledig tegen. Deze Europese titel is voor mij de bevestiging dat ik de juiste keuze heb gemaakt door hier de tijdrit te rijden en te passen voor de wegrit.'

Bij de camera van Eurosport vervolgde ze: 'Het is een nieuwe trui voor mij en om zo mijn eerste Europese titel op de weg te winnen, in eigen land, is heel mooi. Ik was blij met de vele tussenpunten. Toen ik bij de tweede sneller was dan Ellen (van Dijk, red.), wist ik dat er een mooi resultaat in zat, of Ellen moest plots nog twintig of dertig watt meer gaan trappen.' Over de keuze om de EK-race op zaterdag niet te doen: 'Ik ben mezelf nog aan het ontdekken in het tijdrijden, dus ik ga het WK net als het EK tijdrijden zonder druk in. Dan gaan we zien waar we kunnen eindigen. De wegwedstrijd blijft voor mij belangrijker, daarom doet het ook geen pijn om de EK-wegwedstrijd niet te doen. Een goede week trainen is voor mijn gevoel nu beter, ook omdat het EK een frustrerende wedstrijd zal zijn.'

Lees verder onder de foto

Had Segaert een medaille kunnen winnen bij de elite-heren?

Bij de beloften heren ging Segaert er met de titel vandoor, voor het derde jaar op rij. 'En toch ben ik heel trots op deze hattrick. Het was van moeten, maar je moet het ook nog altijd doen. Ik ben na zo’n titel nog altijd even super content', aldus de nog altijd pas 21-jarige Belg van Lotto-Dstny bij Het Nieuwsblad. De grote vraag was: had Segaert na twee titels nog wel mee moeten doen bij de onder 23? 'Ik denk dat ik in theorie hier wel bij de elite mocht starten en dan daarna het WK bij de beloften te rijden. Ik weet het niet zeker. Had ik gewild, dan was het zeker een optie, maar het was een bewuste keuze. Met Zürich van deze maand voor ogen vond ik het logisch om toch in deze categorie te rijden.'

Segaert klokte bij de beloften in de middag echter een snellere tijd dan Edoardo Affini, die in de avond kampioen werd bij de elite. Dat deed Affini wel na een regenbui, maar toch... 'Ik kan me inbeelden dat veel mensen dachten dat ik bij de profs zou rijden. In een goede dag en met al die forfaits die Hasselt bij de elite telde, had ik wellicht ook dicht kunnen eindigen, maar deze keuze was op voorhand gemaakt. Ik ben derdejaarsbelofte. In principe mag ik volgend jaar ook nog meedoen in deze categorie, maar na Zürich beschouw ik waarschijnlijk mijn tijd bij deze categorie als afgerond. Hopelijk krijg ik in de toekomst nog genoeg kansen bij de profs en kan ik ook daar doorgroeien. Daar ga ik toch vanuit.'

Dat Segaert de titel greep, leek een formaliteit. Maar het toptalent benadrukt dat hij richting het EK tijdrijden niet lekker in z'n vel zat. 'Na de Renewi Tour is een afte in mijn keel redelijk ontstoken geraakt. Ik had daar toch vrij veel last van. Waarschijnlijk door de lastige week. Eten was echt pijnlijk. Dat vroeg wel wat van je immuunsysteem. Ik heb sowieso ingezet op rust. Omdat ik voelde dat de energie op de fiets er niet was. Zaterdag was de slechtste dag. Ik heb echt getjoold op de fiets. Slechts een uurtje, maar het was ongelofelijk lastig. Sindsdien gaat het elke dag beter. Ook al deed ik niet meer aan intensiteit. Ik ben er gewoon van uitgegaan dat de conditie er was. Het was hopen dat het goed uitdraaide.'