Beresterke Laporte houdt Van Aert en Kooij achter zich in fenomenaal spektakelstuk op VAM-berg, Jumbo-Visma-podium op EK

Christophe Laporte heeft zich in Drenthe tot Europees kampioen gekroond. De Fransman demarreerde op tien kilometer van de finish uit een elitegroepje met topfavorieten, waarna hij naar de overwinning kon 'soleren'. Laporte leek op 150 meter van de finish ingehaald te worden door Wout van Aert (sterk afgezet door Arnaud De Lie) en Olav Kooij, al kwamen zijn Jumbo-Visma-ploegmakkers er simpelweg niet meer overheen. De Lie werd vierde, Mike Teunissen vijfde.

Peter Sagan (2016), Alexander Krisfoff (2017), Fabio Jakobsen (2020): het zijn (logischerwijs) niet de minste namen die zich de afgelopen jaren wisten te kronen tot Europees kampioen. Het EK bestaat pas sinds 2016 en dat betekende dat we op zondag 24 september 2023 pas toe waren aan de achtste editie, welke gekenschetst wordt door een parcours van 199,8 kilometer in Drenthe. De start van de koers vond plaats in Assen, waarna de wedstrijd opgedeeld kon worden in twee stukken. Vanuit de Drentse hoofdstad zouden de renners via Norg, Zuidlaren, Gieten, Borger, Westerbork en Wijster richting het circuit rond de VAM-berg trekken. Aldaar stond het inmiddels welbekende veertien kilometer lange rondje met twee venijnige beklimmingen op het menu.

Tarling en Bissegger mee in kopgroep, Mollema hard tegen het asfalt

Er stonden verscheidene wereldtoppers aan de start in Noord-Nederland, onder wie Van Aert, De Lie (België), Pedersen (Denemarken), Kooij (Nederland), Laporte (Frankrijk), Matteo Trentin, Filippo Ganna (Italië) en Rasmus Tiller (Noorwegen). Het leek dus een bijzonder smakelijke zondagmiddag op de omgetoverde vuilnisbelt te gaan worden. Al vrij snel nadat de neutralisatie - die over het circuit van de TT van Assen trok - erop zat, kozen vijf renners het hazenpad. Opvallend genoeg bevond zowel de nummer één als de nummer twee van het onlangs verreden EK tijdrijden zich in de kopgroep. Zowel Joshua Tarling (Groot-Brittannië) als Stefan Bissegger (Zwitserland) waren immers mee. Samen met Rory Townsend (Ierland), Mathias Vacek (Tsjechië) en Norman Vahtra (Estland) vormden zij het leidende kwintet.

In het peloton was het vooral België (lees: 'El Tractor' Tim Declerq) dat de leiding nam, om op die manier de voorsprong van het vijftal niet de pan uit te laten rijzen. Ook de Deense knechten staken ten dienste van Pedersen zo nu en dan een handje toe, terwijl Nederland zich in het begin nog wat afzijdig hield wat betreft achtervolgen. De maximale voorsprong van het vijftal bedroeg zo'n vier minuten. Op 120 kilometer van de aankomst was er een flinke valpartij waarneembaar. Bauke Mollema leek het grootste slachtoffer van die crash. De Nederlandse routinier kon zijn weg wel vervolgen, al gaf hij er niet veel later de brui aan.

Verslag loopt verder onder de tweet.

De valpartij zorgde ervoor dat er flink wat paniek ontstond in het peloton, dat in meerdere stukken uiteen was gescheurd. Onder anderen Kooij en Teunissen hadden de boot gemist en waren eventjes aangewezen op een inhaalrace. Gelukkig voor hen stokte het tempo eventjes, waardoor de hergroepering een feit was.

Ganna gooit knuppel in het hoenderhok nadat kopgroep is gegrepen, Italiaan gaat niet veel later tegen de vlakte; Van Aert, Kooij, Teunissen en De Lie van de partij

Eenmaal aangekomen op het circuit op en rondom de fameuze (omgetoverde) vuilnisbelt, was het opvallend genoeg Tarling die zijn vluchtmakkers moest laten rijden. Dat gold ook voor Vahtra, waardoor er een kopgroep van drie overbleef. Het peloton was inmiddels een flink stuk dichterbij gekomen, al wilden de absolute topfavorieten de leiders nog niet al te snel inrekenen. Nadat Declerq zijn werk had gedaan en de vluchters binnen handbereik waren, kwam het nog niet direct tot een samensmelting. De groep met favorieten besloot om Bissegger, Townsend en Vacek nog wat te laten 'zwemmen'.

Inmiddels had ook Nederland zich aan kop van het peloton genesteld en zagen we vooraan Townsend de rol moeten lossen. Vacek en Bissegger waren daardoor automatisch aangewezen op een duo-onderneming. Pas op 31 kilometer van de meet kwam ook aan die missie een einde, waarna het uitkijken was naar welke klasbak als eerste de knuppel in het hoenderhok ging gooien. Het was Ganna die er op de VAM-berg vandoor ging, met Van Aert direct op het wiel. Ook Kooij, Teunissen, Pedersen en Tiller waren bij de pinken. De aanvalsdrift van de Italiaan zorgde voor een fikse schifting en uiteindelijk een elitegroepje van tien coureurs op kop. De namen? Van Aert, De Lie, Kooij, Teunissen, Pedersen, Kron, Laporte, Dujardin, Tiller en Degenkolb. Eenieder die een beetje in landen en vlaggetjes dacht, kwam al gauw tot de conclusie dat er in de tien koppige kopgroep vier duo's waren. En Ganna dan? Die was tegen de vlakte gegaan en kon zich zodoende niet mengen.

Laporte valt aan tijdens afzink VAM-berg en rondt solo knap af, Van Aert en Kooij komen nét tekort na extreem spannende slotkilometer. 

Bij het ingaan van de laatste ronde had de supergroep een voorsprong van een halve minuut op de geloste (schaduw)favorieten. Het leek op dat moment vrij duidelijk dat men de winnaar voorin moest zoeken. Op tien kilometer van de aankomst ging Laporte er in de afzink van de Col du VAM vandoor. De Fransman die normaal de kleuren van Jumbo-Visma vertegenwoordigt had in een mum van tijd een gat van tien seconden te pakken. De winnaar van Gent-Wevelgem en Dwars door Vlaanderen zag zijn voorgift zelfs zowaar groeien tot bijna twintig seconden! Was er een knappe solo-overwinning in de maak?

Wat volgde, was een spannend kat-en-muisspel. Met nog drie kilometer voor de boeg had Laporte nog altijd tien seconden voorsprong! Alles leek beslist te gaan worden op de laatste passage VAM-berg. Hoeveel kracht had de 30-jarige Fransman nog in zijn benen? Nét niet genoeg, zo dacht men. In de slotkilometer verrichte De Lie een fenomenale lead-out voor Van Aert, die op zijn beurt Kooij in zijn wiel had. Laporte leek in extremis - op zo'n 150 meter van de meet - ingehaald te worden, ware het niet dat Van Aert en Kooij er simpelweg niet overheen kwamen. Stervende zwaan Laporte zag Van Aert al langszij komen, maar de Vlaming wist zijn Jumbo-Visma-ploegmaat nooit te passeren. Op bijzonder knappe wijze wist Laporte alsnog naar de Europese titel te snellen. Van Aert moest zich gelukkig stellen met het zilver, Kooij met het brons: een indirect Jumbo-Visma-podium dus.

Uitslag EK wielrennen 2023 - elite mannen

Results powered by FirstCycling.com

Lees hier ons liveblog van de wegrit voor elite mannen op het EK wielrennen 2023 terug!

Laadt de liveblog niet? Druk dan even op F5 of refresh je mobiele pagina of de app. Krijg je een foutmelding op de website? Leeg dan even je cookies en/of cache voor de beste ervaring!