Cavendish zet carrière voort bij Astana: 'Vinokourov vertelde me dat er geen druk zou zijn'

37 jaar is hij inmiddels, maar toch is topsprinter Mark Cavendish nog altijd niet verzadigd. De Brit, komend seizoen onder de pannen bij Astana Qazaqstan Team, wil doorgaan met waar hij het meeste van houdt: koersen, sprinten en winnen. Zou het Tourrecord van Eddy Merckx dan toch verbroken gaan worden?

'Het is voor mij vrij simpel', aldus Cavendish tegenover The Times. 'Ik krijg de mogelijkheid om op mijn fiets te rijden en ik kan proberen te blijven winnen. Waarom zou ik dat niet doen? Ik houd gewoon van koersen. Wielrennen is veranderd en niet meer zo leuk als vroeger, maar toch houd ik er nog steeds van.'

Cavendish: 'Ik ben als persoon veranderd'

Zijn lastige seizoen bij Bahrain-McLaren in 2020 heeft eraan bijgedragen dat Cavendish een ander mens is geworden. 'Er zijn veel zaken die daarmee van doen hebben, waaronder het feit dat ik 38 word en vijf kinderen heb. Ik vertrouw mensen bovendien minder snel sinds 2020. Ik ben me er bewust van geraakt dat mensen niet loyaal aan jou zijn, maar loyaal zijn voor hun eigen behoeftes. De beste manier om empathie te krijgen is door iets mee te maken wat je eerder weglachte en daar overheen te komen.'

De 37-jarige Brit vertrok bij het Quick-Step van Patrick Lefevere en vond onderdak bij Astana, maar eigenlijk zou Cavendish in het groen van B&B-Hotels rond gaan rijden. 'Ik had een deal met B&B in juli. Jérôme Pineau deed er alles aan om er iets van te maken, maar er kwam een moment in december dat je, zonder dat je een ploeg hebt, gaat trainen voor het nieuwe seizoen. Dan word je toch wat nerveus. Ik heb geluk gehad. Ik had andere opties. Aleksandr Vinokoerov belde op en zei: "Kom je bij ons? Ik kan je niet betalen wat B&B zou geven, maar er is hier geen druk."'

Na het belletje kwam alles in een stroomversnelling, vertelt Cavendish. 'We hebben over de voordelen gesproken. Ook kwam aan bod wat er zou gebeuren als ik niet zou winnen. Vino vertelde me dat we het dan zouden blijven proberen. Niemand had zo tegen me gesproken voor een lange tijd en daarom was het zo fijn. Ik hoefde me niet te verantwoorden voor mijn carrière en leeftijd. Ik kijk ernaar uit om geleidelijk naar een doel te werken.'