Colbrelli klopt Van der Poel in heroïsche moddereditie van Parijs-Roubaix

Parijs-Roubaix heeft haar bijnaam als Hel van het Noorden eer aan gedaan. De verschrikkelijk lastige wedstrijd, geteisterd door modder en valpartijen, werd gewonnen door Sonny Colbrelli. Al was hij na afloop van de race amper meer herkenbaar. Mathieu van der Poel en Florian Vermeersch werden op de wielerbaan geklopt.

Wind, regen en bovenal: heel veel modder. De voortekenen voor een ‘natte editie’ van Parijs-Roubaix waren er en de wedstrijd stelde wat dat betreft niet teleur. Al vanaf de start in Compiègne wees alles erop dat het een lood- en loodzware wedstrijd zou worden. Met potentieel gevaarlijke situaties in het vooruitzicht waren de renners dan ook niet van plan om een groepje zomaar weg te laten tijden. Iedereen wilde wel voorin zitten om maar zo veilig mogelijk gepositioneerd te zitten.

Grote kopgroep met sterke renners

En dus duurde het even voordat we een kopgroep kregen. Pas na vele versnellingen brak een zeer grote groep, geholpen door de wind, los van het peloton. Deze groep van ongeveer dertig renners kende een groot aantal sterke namen. Onder meer Stefan Küng, Stefan Bissegger, Greg Van Avermaet, Jasper Philipsen, Gianni Moscon en Davide Ballerini zaten hierin mee.

De grote groep pakte een voorsprong van zo’n twee minuten op het peloton voordat de stroken begonnen. Waarvoor gevreesd werd óp de kasseien, gebeurde al daarvoor: valpartijen. Onder meer Stefan Küng ging hard onderuit. Het bleek echter pas het begin te zijn van een hele, hele lange reeks valpartijen. Om de talloze lekke banden en andere mechanische defecten nog niet eens mee te nemen. Het was kortom één groot slagveld.

Van der Poel ontsteekt het vuur

Al voordat de renners aangekomen waren bij het Bos van Wallers, zat er de nodige slijtage in de benen van de coureurs. Het bleek echter wel een goed moment voor Van der Poel te zijn om zijn duivels te ontbinden. Hij deed de koers hier ontploffen. Hoewel hij nog niet definitief van zijn concurrenten weg wist te rijden, was de toon gezet.

Sonny Colbrelli beschikte over goede benen en besloot in zijn eentje weg te muizen bij de favorieten. Dat zou later nog belangrijk worden, want de Italiaan werd samen met de verrassende Guillaume Boivin een van de belangrijkste metgezellen van een ontketende Van der Poel. De Nederlander was op de kasseien nog een aantal keer gedemarreerd en wist daarmee concurrenten als Wout van Aert en Zdenek Stybar te lossen.

Voorin was er al lang geen sprake meer van een grote kopgroep. Eerst hadden Nils Eekhoff en Florian Vermeersch de dag gekleurd door lang op kop te rijden. Die laatste wist enkele schiftingen sterk te overleven en kreeg vervolgens Moscon en Tom Van Asbroeck mee. De Italiaan bleek echter nog het meest fris te zijn van dit drietal, waarna hij aan een solo in de laatste vijftig kilometer kon beginnen.

Dubbel pech voor Moscon

De renners waren inmiddels amper meer herkenbaar door alle modder die op hun kleding en gezichten geslagen was. Van der Poel wist met zijn groep Vermeersch en Van Asbroeck in te rekenen, maar wist niet weg te komen uit het achtervolgende groepje. Een lekke band van Moscon moest eraan te pas komen om de groep iets dichterbij de kop van de wedstrijd te brengen. Zelf wist hij namelijk lang goed door te kachelen.

Toch bleek ook een renner als Moscon niet onvermoeibaar. Integendeel, op een van de laatste stroken verloor hij de controle over zijn fiets en ging hard onderuit. Hoewel hij redelijk snel weer op zijn fiets stapte, was een groot deel van zijn voorsprong nu door twee pechgevallen geslonken tot een twintigtal seconden. De groep met Van der Poel en Colbrelli kon zo wel heel dichtbij komen. Ook Boivin, Vermeersch en Van Asbroeck zaten daar nog bij.

Ook Carrefour de l'Arbre biedt spektakel

Moscon gleed, glibberde en streed voor wat hij waard was. Wonder boven wonder wist hij zijn voorsprong tot aan Carrefour de l’Arbre nog wat uit te breiden. Helaas voor hem bleek hier toch zijn Waterloo te liggen. Een versnelling van Van der Poel zorgde ervoor dat Moscon in één klap teruggehaald werd. Iets daarvoor was Boivin weggevallen uit de kopgroep, resulterende in een valpartij van een motard.

Toen was het de beurt aan Colbrelli. De Europees kampioen ging geweldig tekeer op deze befaamde strook, maar kreeg twee man niet los: Van der Poel en Vermeersch. Saillant detail: alle drie deze renners debuteerden in deze editie van de helleklassieker. Voor de arme Moscon bleef niets over dan een ereplaats. Ook Van Asbroeck zag zijn kans op de winst vervliegen.

Zenuwslopende sprint in Vélodrome

De drie wisten allemaal dat ze een redelijke sprint in de benen hadden, al was dat geen zekerheid meer na een tocht van ruim 250 kilometer. Vermeersch durfde het daar niet op aan te laten komen en plaatste nog voor de Vélodrome een versnelling. Colbrelli en Van der Poel lieten zich niet verrassen en pareerden de aanval van de Belgische coureur. Er bleek niets anders op te zitten door met zijn drieën de wielerbaan op te rijden.

Van der Poel reed op kop over de piste, maar het was Vermeersch die als eerste aanging. Dat ging aan een zeer ferme snelheid, waarna de andere twee alle moeite hadden om langs hem heen te komen. Zeker omdat ook nog Moscon, die een rondje achter reed, ontweken moest worden. De snelle Colbrelli wist bijna al zijn energie er nog uit te drukken voor een laatste jump. Bijna, want daarna was nog energie over voor een geweldige vreugde-uitbarsting.

Vermeersch wist nog nipt voor Van der Poel uit te blijven en bezette daarmee de tweede plek in de daguitslag. Moscon wist zijn vierde plek veilig te stellen, terwijl Yves Lampaert de beste was van het achtervolgende groepje. Van Aert en Van Asbroeck waren de overige Belgen in de top tien, op respectievelijk plek zeven en acht.