Cort Nielsen wint slotrit Route d'Occitanie, Pedrero met moeite eindwinnaar

Magnus Cort Nielsen heeft de slotetappe van de Route d'Occitanie gewonnen. De Deen maakte deel uit van de kopgroep en kwam in de finale met Tony Gallopin en Gianluca Brambilla op kop te liggen. Waar Brambilla op weg naar de zege leek, wist de Deen hem in de slotkilometer terug te pakken, om vervolgens met een aanval de ritzege te pakken. Klassementsleider Antonio Pedrero kende wat problemen op de slotbeklimming, maar behield uiteindelijk zijn voorsprong waarmee hij de eindzege veiligstelde.

Nadat Pedrero zaterdag toesloeg in de zwaarste etappe, moest hij in de lastige slotetappe zijn leiding in het klassement zien te verdedigen. Het zwaartepunt van de etappe lag aan het einde met twee beklimmingen. Op de tweede, de Château de Peyrepertuse (4,7 km aan 8,1%), lag de aankomst.

Snelle openingsfase bergop doet peloton ontploffen

Vanuit de start was het klimmen geblazen met de Col de Montségur (4,2 km aan 8,6%). Het nodigde veel klimmers uit om gelijk aan te vallen, wat als gevolg had dat het peloton in meerdere kleine groepen brak. Andrea Vendrame, die de eerste etappe won, kwam als eerste boven en trok in de afdaling door. Alvaro Cuadros, Owain Doull, Mikel Bizkarra en Jérémy Cabot probeerden daarachter de aansluiting met de Italiaan te maken.

Het peloton bestond na de eerste klim nog uit ongeveer 25 renners, waaronder klassementsleider Pedrero. Vooraan sloten de vier achtervolgers intussen aan bij Vendrame. De vijf koplopers liepen uit naar een voorsprong van dertig seconden. EF Education-Nippo, de ploeg van nummers zes Simon Carr, wilde de vluchters echter niet laten gaan en bracht het verschil terug naar een schamele vijftien seconden. Doull en Bizkarra zagen al snel het nutteloze in van hun vluchtpoging en lieten zich inlopen.

Even later werden ook Cuadros en Vendrame ingelopen door het uitgedunde peloton. Cabot hield het nog wat langer vol, maar ook hij was niet opgewassen tegen Magnus Cort Nielsen, die namens EF de achtervolging leidde.

Nieuwe aanvalsgolf leidt tot kopgroep van zeven

Vervolgens kwam er een nieuwe aanvalsgolf op gang, waarna uiteindelijk drie renners de ruimte kregen. De namen waren: Tony Gallopin (AG2R Citroën Team), Cort Nielsen (EF Education-Nippo) en Alexandre Genier (Team Total Direct Energie). Ondanks dat er nog werd aangevallen in het peloton reden de drie vluchters snel een voorsprong van vijftig seconden bij elkaar.

De strijd was echter nog niet gestreden, want achter de kopgroep kwam een tegenaanval opgang van vier renners: Gianluca Brambilla (Trek-Segafredo), Adrien Guillonnet (St-Michel-Auber 93), Stan Dewulf (Lotto Soudal) en wederom Jérémy Cabot (Team Total Direct Energie). Zij maakten vlot de aansluiting met de drie renners aan kop, waardoor er een kopgroep van zeven man ontstond.

De kopgroep reed een maximale voorsprong van bijna vier minuten bijeen op het peloton, waar Movistar de achtervolging leidde. De Spaanse ploeg bracht het verschil beetje bij beetje terug, waarna de kopgroep op twintig kilometer van de finish nog twee minuten voorsprong had.

Brambilla, Gallopin en Cort Nielsen strijden om de zege

Op veertien kilometer van de finish begonnen de zeven koplopers aan de één-na-laatste klim van de dag. Deze was 4,2 kilometer lang aan 5,8% procent gemiddeld. Op de klim konden Genier en Guillonet het tempo vooraan niet meer volgen. Vlak voor de top plaatste Gallopin vervolgens een demarrage. Waar Dewulf en Cabot definitief moesten afhaken, wisten Brambilla en Cort Nielsen met enige moeite weer bij Gallopin aan te sluiten,

Ondertussen was het duidelijk dat Movistar geen interesse had om de kopgroep terug te halen. De drie renners hadden nog steeds een kleine twee minuten bij het aanvangen van de steile laatste vier kilometer. Brambilla voelde zich vooraan sterk en koos al vroeg op de klim voor de aanval. Cort Nielsen en Gallopin hadden daar aanvankelijk geen antwoord op. Cort Nielsen reed echter zijn eigen tempo en bleef de Italiaan in het zich houden. In de laatste vijfhonderd meter sloot de Deen zelfs knap aan. Hij ging vervolgens zelfs met een aanval over Brambilla heen waarmee hij de ritzege naar zich toetrok. Achter de kopgroep was het Jesus Herrada die Pedrero stevig onder druk zette. Pedrero kon zijn landgenoot niet volgen, maar hield de schade dermate beperkt dat zijn eindzege niet meer in gevaar kwam.