Daryl Impey heeft de vierde etappe van de Ronde van Zwitserland gewonnen. In een sprint van een uitgedund peloton spurtte de renner van Israel-Premier Tech knap naar de winst. Stephen Williams behield ondanks wat problemen op de laatste beklimming de gele leiderstrui.
Na de sprint in de derde etappe was het de vraag of de rappe mannen ook op dag vier voor de winst konden strijden. Hoewel het parcours voor een groot deel de makkelijkste was van de ronde, lag er in de finale met de Sattel klim (3,8 km aan 7,6%) een lastig obstakel voor de sprinters. Mochten zij daar lossen, dan hadden ze nog zestien kilometer om terug te keren.
Vier niet starters en opgave Arensman
De rit ging alvast van start met vier renners minder. Van hen moest Jay VIne opgeven wegens uitdrogingsverschijnselen door de aanhoudende warmte in Zwitserland. Verder haakte de Nederlander Jan Maas van BikeExchange-Jayco af vanwege ziekte en Frederik Wandahl en Kasper Asgreen konden door hun verwondingen van een val in de vorige etappe niet verder. Later kwam het bericht dat ook Thymen Arensman uit de wedstrijd stapte. Net als Vine kon hij zich onvoldoende aanpassen aan de hitte.
Hoewel er in de openingsfase aanvankelijk de nodige activiteit van aanvallers was te melden, reed de definitieve kopgroep vrij snel weg. Deze bestond uit slechts drie renners: de Belg Jimmy Janssens (Alpecin-Fenix), Markus Hoelgaard (Trek-Segafredo) en Matthew Holmes (Lotto Soudal). Gezien de geringe omvang van de kopgroep was het duidelijk dat meerdere ploegen kansen zagen op een sprint van een waarschijnlijk uitgedund peloton.
Ploegen hebben vertrouwen in sprint
In het peloton liet vooral INEOS-Grenadiers in haar kaarten kijken door gelijk een mannetje op kop te zetten. Ook Bahrain Victorious nam – als ploeg van leider Stephen Williams - haar verantwoordelijkheid, al hoefden ze zich met Holmes als best geplaatste op ruim tien minuten geen zorgen te maken. Later stelden Cofidis (Bryan Coquard), Movistar (Alex Aranburu) en EF Education-EasyPost (Alberto Bettiol) ook een mannetje beschikbaar voor de achtervolging.
Ondanks dat de kopgroep maar uit drie renners bestond, hielden ze er een strak tempo op na. Na een uur hadden Janssens, Hoelgaard en Holmes 44 kilometer afgelegd. De punten op de eerste van twee gecategoriseerde beklimmingen ging naar Holmes. Hij vormde echter geen bedreiging voor de huidige drager van de bergtrui: Quinn Simmons (Trek-Segafredo).
Afgezien van een val van James Knox en Georg Zimmermann die de ploegdokter opzocht gebeurde er weinig in het peloton. Wel zat het tempo er ook bij het peloton goed in. De maximale voorsprong van de vluchters van vijf minuten werd door de achtervolgende ploegen vlot teruggebracht naar 2.45 minuten halfweg koers.
Peloton pakt vluchters op de Sattel
Het peloton nam zo geen enkel risico met de ontsnapping en verkleinde de voorsprong richting de finale verder naar slechts 1.20 minuut. Daarmee waren de drie koplopers vrijwel kansloos. Ook met de lastige Sattel klim in het vooruitzicht.
Het was überhaupt maar de vraag of de koplopers met voorsprong aan de klim zouden beginnen. Zo keerde INEOS - na even afwezig te zijn geweest - weer terug aan de kop van het peloton om het tempo wat extra de lucht in te gooien. Desondanks wisten de drie vluchters aan de Sattel te beginnen, al strandde hun aanvalspoging een paar honderd meter verder.
De eerste drie kilometer van de Sattel klim waren met een gemiddelde van acht procent allesbehalve makkelijk. Janssens koos ervoor zijn werkdag nog wat te verlengen door namens Alpecin-Fenix nog wat werk te doen op kop van het peloton. Door zijn inspanningen dunde het peloton uit, al mocht er nog altijd van een grote groep worden gesproken.
Williams in de problemen op de Sattel
Giancluca Brambilla wilde een sprint alvast ontlopen en plaatste de eerste aanval op de Sattel. Hij kon echter nauwelijks een gat slaan op het peloton, waar Hugh Carthy een straf tempo reed. Een opvallend slachtoffer van dat straffe tempo was niemand minder dan de gele trui Williams. De Brit had duidelijk niet de benen van de eerste etappe.
Wie wel over goede beschikte, was Marc Hirschi. Hij testte zijn concurrenten met een aanval, maar die gaven vooralsnog geen krimp. Het peloton bestond op de top van de Sattel nog altijd uit een man of veertig. Ook leider Williams keerde terug met een versnelling richting de top van de klim.
Vanaf de top koos Sebastian Reichenbach de aanval; een opvallende keuze van de Zwitser, daar hij allerminst bekend staat als een goede daler. De coureur van Groupama-FDJ hield zijn aanval vier kilometer vol, voordat hij ingelopen werd door de mannen van EF Education, die het uitgedunde peloton aanvoerden voor Bettiol. De Italiaan zou alvast moeten afrekenen met een aantal snelle concurrenten. Zo had Matthews de laatste beklimming ook goed doorstaan.
Uitgedund peloton spurt om de overwinning
In de afdaling dikte de groep aan tot zo'n vijftig à zestig renners. Daar het richting de laatste kilometers over met name rechte, dalende wegen ging, was er voor aanvallers weinig kans om de nog aanwezige rappe mannen te verrassen. Ook de stevige controle van EF maakte het voor de potentiële aanvallers lastig.
Achter de Amerikaanse WorldTour-ploeg toonden met name INEOS en Israel-Premier Tech zich nadrukkelijk. De eerste ploeg voor Tom Pidcock, de tweede voor Paddy Bevin of Daryl Impey. Bettiol beschikte voor de laatste twee kilometer nog steeds over drie man. Bij het aanvangen van de slotkilometer drongen de andere ploegen aan. EF behield vooralsnog echter de leiding. Powless strok de sprint vervolgens aan, waarna Bettiol aanging. Hij werd echter gepasseerd door Matthews en Impey, waarvan de laatste over de sterkste sprint beschikte.
Uitslag etappe 4 Ronde van Zwitserland
Results powered by FirstCycling.com
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties