De Bondt stond met open mond te kijken naar Evenepoel: 'Dit heb ik nog nooit meegemaakt'

Op het BK wielrennen in Izegem stond er geen maat op Remco Evenepoel, die zelfs op een hem niet per se goed liggend parcours alles en iedereen zijn hielen liet zien. Jasper Philipsen leek op voorhand dé te kloppen man, maar de rappe jongen van Alpecin-Deceuninck kwam niet in het stuk voor. Dries De Bondt, ploeggenoot van Philipsen, zag het grootse optreden van Evenepoel met lede ogen maar bovenal bewondering aan.

Op 25 kilometer van de meet was het Evenepoel die zijn aanvalslust niet kon bedwingen en met een splijtende demarrage voor een eerste schifting zorgde. De Bondt kon toen net als Cedric Beullens en Victor Campenaerts met de 'Kannibaal van Schepdaal' mee, maar verloor na een nieuwe aanval van de youngster het contact met die kopgroep. 'Dit was me het dagje wel. Dit heb ik nog niet vaak meegemaakt. Mijn motor is gewoon ontploft. Alles begon rood te flikkeren. Ik kreeg me in volle finale ook niet meer afgekoeld. Zelfs in de wielen kon ik op het einde niet meer mee. Ik had toen ook niets meer bij om te drinken of water om mij te verfrissen. Dat is mij zuur opgebroken', reageert de Belgisch kampioen van 2020 tegenover Het Nieuwsblad.

'Hij zit zo aerodynamisch op zijn fiets dat je bijna zelf op kop zit te rijden', is De Bondt lovend over Evenepoel

Ondanks dat de 31-jarige De Bondt de tweede aanval van Evenepoel al van mijlenver zag aankomen, kon hij niet mee met de klasbak van Soudal Quick-Step. 'Ik wist dat Evenepoel daar iets ging proberen door de zijwind, dat was super getelefoneerd eigenlijk. Maar als je zo sterk bent, maakt dat allemaal niet uit. Evenepoel heeft ons uiteindelijk allemaal dood gedaan. Dit heb ik nog nooit meegemaakt', is hij lovend.

De Bondt krijgt simpelweg geen grip op de ongekende kwaliteiten van de poulain van Patrick Lefevere. 'Er moet een ongelooflijke motor in dat mannetje zitten. Ik was mee bij zijn eerste versnelling, ik zat in zijn wiel, wat ook mijn taak was. Maar hij zit zo aerodynamisch op zijn fiets dat je bijna zelf op kop zit te rijden. Je pakt bijna evenveel wind als hij. Het was dan volgen, volgen, volgen, maar ik zat echt op mijn limiet. Ik was wel mee, maar daarmee was alles gezegd. Waar rij je ook naartoe met hem? Hij versmacht u gewoon', sluit de nummer 72 van het in West-Vlaanderen georganiseerde kampioenschap af.