Dumoulin benoemt verschil tussen hem en voorbeeld Van Aert: 'Wout vindt dat fantastisch, ik voel me eenzaam'

Tom Dumoulin heeft in een uitgebreid weekendinterview met HLN nog eens teruggekeken op zijn loopbaan en afscheid als wielrenner. De Limburger benadrukte, net als in zijn boek Op Gevoel, dat het wereldje wellicht niet helemaal bij hem paste. 'Ik vond het heel moeilijk om me te onttrekken aan de normale maatschappij', zo geeft hij aan.

Dumoulin kwam eigenlijk per toeval in de sport terecht, geheel anders dan bij enkele collega's. 'Mathieu van der Poel komt uit een echte wielerfamilie. En Wout van Aert is ook al gewoon vanaf de jeugd met het fietsen bezig, in de winter en in de zomer. Hij heeft zich dat helemaal eigen gemaakt, hij weet niet beter en hij vindt het fantastisch. Ik ben daar anders ingerold dan zij.'

In zijn boek sprak Dumoulin over het impostersyndroom, het gegeven dat hij zich wellicht niet helemaal thuisvoelde. 'Misschien wel. En misschien is dat mijn probleem geweest. Ik vond het heel moeilijk om me te onttrekken aan de normale maatschappij. Om een leven te leiden dat helemaal afweek van de levens van de mensen in Maastricht of waar ook ter wereld.'

Lees verder onder de foto.

Dumoulin voelde zich - in tegenstelling tot veel collega's een 'monnik' op hoogtestage

Dumoulin noemt een voorbeeld. 'Ik vond het wel apart om drie weken boven op een berg in Tenerife te zitten, in een klein hotel, midden in een lavaveld, en om dat mijn leven te laten zijn. Ik voelde mij dan een monnik op een berg, die heel erg bezig was met presteren, met beter worden, met de training van vandaag en van morgen, met voeding, met dingetjes die allemaal gericht waren op fietsen en alleen maar dat.'

'Ik was in die tijd niet geïnteresseerd in mijn vrienden, mijn familie', schetst de Nederlander. 'Terwijl ik het juist superleuk vind om met vrienden een drankje te doen of met familie leuke dingen te beleven. Ik vind het leuk om heel erg in de maatschappij te staan, daar onderdeel van te zijn en daaraan bij te dragen.'

'Dat was het hele conflict', aldus Dumoulin, die als voorbeeld een ex-collega bij Jumbo-Visma neemt. 'Terwijl iemand als Wout dat fantastisch vindt, boven op een berg te zitten, helemaal te focussen op zijn sport en door niemand lastig te worden gevallen. Hij vindt het heerlijk dat hij elke dag kan fietsen, dat hij wordt gemasseerd, dat er voor hem wordt gekookt. Daar heb ik altijd met jaloezie naar gekeken. Dat had ik ook wel gewild. Terwijl ik het gevoel had dat de hele wereld langs me heen ging. Ik heb me daar heel vaak heel eenzaam gevoeld', zegt hij over zijn hoogtestages.