Dumoulin pakt grote ronde 'zonder verwachtingen' aan: 'Kijken waar het schip strandt'

Tom Dumoulin gaat in 2022 weer voor een klassement in een grote ronde, maar doet dat naar eigen zeggen 'zonder verwachtingen'. Kijken waar het schip strandt dus, zoals hij ook naar de Olympische Spelen van Tokio toewerkte: 'Dat kan dus wel.'

Een week geleden werd bekend dat Dumoulin in 2022 zijn kunnen als klassementsrenner weer gaat verkennen. Deze keuze licht hij in een uitgebreid interview bij het Algemeen Dagblad verder toe, al blijven er ook nog veel zaken onbeantwoord. Welke ronde het is bijvoorbeeld, of hoeveelste hij kan worden tussen de huidige generatie ronderenners. Eigenlijk heeft hij geen idee hoe hij er op dit moment voorstaat: 'Ik heb nog geen grote ronde gereden.'

'Ik ben wel benieuwd', vervolgt hij zijn verhaal. 'Waar ik nu sta tussen de grote mannen in rondes. Dat is het gevoel wat ik nog één keer wil ervaren. Ik wil gewoon weer eens een keer een grote ronde rijden. Mezelf daar volle bak zo goed mogelijk op voorbereiden. En dan kijken waar het schip strandt, zonder daar verwachtingen aan te hangen. Zo heb ik eigenlijk ook naar de Spelen toegewerkt. Het kan dus wel', vertelt de winnaar van de zilveren medaille op de olympische tijdrit.

Uitdaging van belang voor Dumoulin

Zonder verwachtingen dus. Vanuit zichzelf althans, want de buitenwereld zal Dumoulin toch niet los kunnen zien van zijn Giro-zege in 2017. Dumoulin ontkent ook niet dat mensen er op deze manier naar kijken. 'Maar dat is ook niet waarom ik ben gestopt of waarom ik een pauze heb genomen', vult hij dat aan. 'Het is vooral een andere state of mind. Het besef dat ik een heel bijzonder talent heb. Dat ik het mega-uitdagend en gaaf vind om daar alles proberen uit te halen.'

Bij Dumoulin speelt het besef dat hij diezelfde uitdaging later in zijn leven niet ook nog zal beleven, in tegenstelling tot activiteiten als met de hond wandelen of bladeren in de tuin opruimen. 'Fietsen is voor mij niet in en in verweven met presteren, maar wel met competitie en uitdaging. Als die uitdaging er niet meer is...', maakt hij zin zin niet af. 'Als ik op 95 procent naar een koers toe kan gaan en mijn waarde kan hebben voor de ploeg, voor iedereen en mezelf. Iedereen is dan tevreden en ik kan zo een leuke boterham mee verdienen, maar dat is dan te weinig voor mij om wielrenner te blijven.'