De Vuelta a España is doorgaans niet zo in trek bij de grote sprinters van het wielerpeloton, maar dit jaar heeft de organisatie wel degelijk aan de rappe mannen gedacht. Als alles een beetje meezit, kan er zes keer gesprint worden voor dagsucces en de groene trui voor het puntenklassement. Grote vraag is: wint er wel een sprinter in deze competitie? In de Leiderstrui legt de regels uit en zet de tien favorieten voor het groen op een rij.
De groene trui is net als in de Tour de France het symbool voor de snelste man van het peloton. Dat was in het verleden lang niet altijd zo. Vaak bepaalde de sponsor de kleur van de trui, waarbij een blauw tricot met gele visjes erop wel het uiterste was. Sinds 2009 is het groen, wel zo duidelijk. Alejandro Valverde is recordhouder als het gaat om de puntentrui. De Spanjaard van Movistar was al vier keer de winnaar, net als Laurent Jalabert en Seán Kelly. Erik Zabel won de trui drie keer, in 2002, 2003 én 2004.
Wie naar de erelijst kijkt van het puntenklassement, ziet meteen dat het er in de Vuelta anders aan toe gaat dan in de Giro en de Tour. Voor iedere etappe kreeg de winnaar de afgelopen jaren evenveel punten voor het klassement, waardoor bergetappes en overgangsritten evenveel meewogen als een vlakke massasprint. Mannen die hoog in het klassement eindigden, waren dan ook vaak goed geplaatst in de strijd om het groen. De laatste vijf jaar werd de trui bijvoorbeeld gewonnen door Fabio Felline (2016), Chris Froome (2017), Alejandro Valverde (2018) en Primoz Roglic (2019 en 2020). Dat is nu een beetje anders.
Bekijk ook:
Voorbeschouwing Vuelta a España
Favorieten rode trui
Favorieten bolletjestrui
Favorieten witte trui
Vuelta a España pooltips
Nederlanders in de Vuelta a España
Puntentelling groene trui Vuelta a España
Mea Culpa, want mensen die dit artikel al wat eerder lazen, stuitten nog op de puntentelling die de afgelopen jaren werd gevoerd, op basis van het Roadbook op de site van La Vuelta. Gelukkig werden we er snel op gewezen dat er een uitgebreider Roadbook in omloop is, met daarin uitleg over de wijzigingen voor de puntentrui. Het belooft een mooie strijd te worden tussen de goed klimmende sprinters en de goed sprintende klimmers. Of krijgen we een type Mark Cavendish die gaat heersen op het vlakke?
Net als in de Giro d'Italia en de Tour de France gaat de ritwinnaar van de vlakke etappes namelijk 50 punten krijgen, waardoor een echte sprinter een mooie voorsprong kan uitbouwen in de zes etappes die zijn aangeduid als vlak. In tegenstelling tot de andere twee grote rondes worden de klimmers nog steeds ruim bedeeld. Overgangsetappes leveren nog altijd 30 punten op voor de ritwinnaar, in bergetappes én tijdritten krijgt de winnaar 20 punten voor het groen.
Punten vlakke etappes (2, 4, 5, 8, 13 en 16):
50, 30, 20, 18, 16, 14, 12, 10, 8, 7, 6, 5, 4, 3 en 2
Punten overgangsetappes (6, 10, 11, 12 en 19):
30, 25, 22, 19, 17, 15, 13, 11, 9, 7, 6, 5, 4, 3 en 2
Punten bergetappes (3, 7, 9, 14, 15, 17, 18 en 20):
20, 17, 15, 13, 11, 10, 9, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2 en 1
Punten tijdritten (1 en 21):
20, 17, 15, 13, 11, 10, 9, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2 en 1
Punten tussensprints:
20, 17, 15, 13 en 10
Laatste winnaars groene trui Vuelta a España
2020 Primoz Roglic
2019 Primoz Roglic
2018 Alejandro Valverde
2017 Chris Froome
2016 Fabio Felline
2015 Alejandro Valverde
2014 John Degenkolb
2013 Alejandro Valverde
2012 Alejandro Valverde
2011 Bauke Mollema
10. Maximilian Schachmann, BORA-hansgrohe
Maximilian Schachmann heeft nog geen grote ronde gereden dit jaar. De 27-jarige Duitser mikte in het voorjaar op de Ardense klassiekers, waardoor de Giro d'Italia geen optie was. De Tour de France werd doorgestreept door de olympische ambities van Schachmann. In beide grote doelen deed de allrounder wat hij beloofde. In de heuvelklassiekers werd hij derde in de Amstel Gold Race en negende in Luik-Bastenaken-Luik. In de olympische wegwedstrijd finishte hij als tiende.
In de Vuelta a España volgt het derde grote doel van het jaar, ook met het oog op het WK dat later nog volgt. Schachmann lijkt de perfecte Vuelta-renner: explosief, goed bergop en hij kan sprinten uit een kleine groep. De Duitser kan dus weleens veel punten gaan rapen voor de groene trui. Enige vraag is: gaat hij voor ritzeges of voor een goed klassement? In de massasprints zullen we hem niet terugzien, maar Schachmann kan zo zes á zeven keer kort eindigen of winnen in meer lastige etappes. Als er geen sprinter bovenuit steekt, kan groen zo binnen handbereik blijven.
9. Alex Aranburu, Astana-Premier Tech
Alex Aranburu is een stuk rapper dan Schachmann, de Spanjaard van Astana-Premier Tech kan in principe mee gaan doen in massasprints om te sprokkelen voor groen. De grote vraag is of hij dat gaat doen. In de Tour de France koos hij liever zijn ritten uit, ook ingegeven door het feit dat Astana geen leadout verzorgt. In de Vuelta staat de ploeg naast Aranburu met bijna louter klimmers aan de start. Aleksandr Vlasov zal als kopman goed omringd worden.
Aranburu moet dus zelf z'n weg zien te vinden, maar hij staat toch in deze lijst, omdat hij wel degelijk ver kan komen voor groen als hij er zijn zinnen op zet. Hij rijdt met goede benen top vijf of in ieder geval top tien in een massasprint, hij kan in tegenstelling tot de echt rappe mannen meedoen bij aankomsten met een punch en als hij echt wil, liggen er ook in de bergetappes punten te rapen. De kans lijkt groter dat Aranburu lekker zijn ritjes uitkiest en geen energie gaat verspillen aan groen, maar wie weet!
8. Juan Sebastián Molano/Matteo Trentin, UAE Team Emirates
Matteo Trentin is eigenlijk uit precies dezelfde categorie als Aranburu. Hij is snel, maar niet snel genoeg om echte massasprints te winnen van de echte spurtbommen. Hij klimt goed, maar niet goed genoeg om in bergetappes om de winst mee te doen. Wat hij wel kan, is meegaan in de aanval en hier en daar een finish heuvelop uitkiezen om mee te knallen. De Italiaan is in zijn beste dagen ontzettend rap heuvelop, hij werd niet voor niets derde in een wedstrijd zoals de Brabantse Pijl.
Juan Sebastián Molano is de omgekeerde weg. De Colombiaan kan zich juist wel meten in massasprint, zo bewees hij met twee ritzeges in de Ronde van Burgos. Met de aanwezigheid van Trentin is het de vraag of Molano de ruimte krijgt om ook naast de zes vlakke ritten voor z'n kans te gaan om groen. Trentin en Molano zijn complementair aan elkaar, zullen misschien wel om en om voor elkaar werken en sluiten zichzelf zo allebei uit voor het puntenklassement. Mocht Molano onverhoopt echter de eerste twee sprintetappes winnen, dan kan UAE Team Emirates Trentin weleens opofferen en vol voor Colombiaans groen gaan.
7. Richard Carapaz, INEOS Grenadiers
Tsja, sprinters mogen dan vijftig punten krijgen voor een ritzege, er zijn in deze Vuelta ook gewoon een heleboel punten te halen bergop. Richard Carapaz moet er qua explosiviteit eentje voor zich dulden als het gaat om klassementsrenners, maar de man uit Ecuador kan gewoon serieus veel punten gaan rapen voor het puntenklassement. De man van INEOS Grenadiers is daar meer het type voor dan bijvoorbeeld Egan Bernal en Adam Yates, onder voorwaarde dat hij natuurlijk de superbenen heeft.
Carapaz kan punchen, hij is natuurlijk één van de beste klimmers van het peloton en ook in de beide tijdritten kan hij prima top tien rijden, helemaal na drie weken zware koers. Tel die kansen en potentiële punten bij elkaar op en mannen zoals Trentin en Aranburu moeten al een hele inspanning doen om te levelen met Carapaz. Natuurlijk zal groen geen doel zijn voor hem, maar helemaal als sprinters bijvoorbeeld de Vuelta niet uitrijden, kan hij wel degelijk in goede positie komen.
6. Primoz Roglic, Jumbo-Visma
Zoals gezegd is er één renner explosiever dan Carapaz en dat is natuurlijk Primoz Roglic. Onze topfavoriet voor de rode trui won de afgelopen twee jaar naast het eindklassement ook de groene trui. Dat kan nu weer, óók met de nieuwe puntentelling. Roglic zal er na de eerste week ongetwijfeld nog niet heel goed voorstaan, maar al die steile aankomsten bergop, punchheuvels en tijdritten leveren in deze ronde nog steeds heel veel punten op.
Een snelle rekensom: als Roglic beide tijdritten wint, hij rijdt in de bergen nog eens twee keer naar ritwinst en hij finisht een paar keer in de top drie, dan gaat hij al dik boven de honderd punten uitkomen. De echte sprinters moeten dan echt al twee keer een etappe winnen, willen ze zich daaraan gaan meten. De goed klimmende sprinters worden wel een probleem voor Roglic, maar een plekje in de middenmoot in deze favorietenlijst lijkt ons wel op z'n plek.
5. Tom Pidcock, INEOS Grenadiers
In tijden waarin Mathieu van der Poel in zijn eerste Tour de France de boel aan gort rijdt en Wout van Aert wint op de Mont Ventoux, kijken we met veel belangstelling naar het grote rondedebuut van Tom Pidcock. De 22-jarige Brit reed in zijn eerste jaar als prof bij INEOS Grenadiers een weergaloos voorjaar. Hij won de Brabantse Pijl, miste de winst in de Amstel Gold Race op een millimeter en hij reed ook top vijf in Kuurne-Brussel-Kuurne en Strade Bianche. Na de heuvelklassiekers ging de blik op het mountainbiken en met succes: Pidcock pakte overtuigend goud op de Spelen in Tokio.
Wat kan de beste man eigenlijk niet? Hij kan dus kennelijk zware kasseiklassiekers aan, hij toonde zich uiterst explosief op de steile heuvels in de Ardennen en hij daalde in de Strade Bianche als een halvegare de Poggio naar beneden. Vorig jaar won hij drie etappes en het eindklassement in de Baby Giro, waarmee hij ook zijn klimcapaciteiten toonde. Kortom: Pidcock kan weleens meedoen in een heleboel finales in de Vuelta. Knechten? Misschien, maar dan moeten de anderen zich eerst maar eens sterker tonen dan hem. Anders krijgt Pidcock misschien wel veel kansen om te strijden om dagsucces.
4. Fabio Jakobsen, Deceuninck-Quick-Step
Zoals gezegd: echte sprinters komen in de Vuelta a España van 2021 eindelijk weer in beeld voor de puntentrui. Fabio Jakobsen lijkt alvast een kandidaat voor in ieder geval één ritzege. Misschien kan hij in de eerste week, met meerdere kansen op een sprint, wel uitpakken? De Nederlander is intrinsiek misschien wel de snelste van het peloton dat aan de start staat, maar we moeten natuurlijk wel meenemen dat Jakobsen zijn eerste grote ronde rijdt sinds 2019.
Het verhaal van de Nederlander is bekend. De crash in de Ronde van Polen heeft hem letterlijk en figuurlijk getekend voor het leven, maar de prestaties zijn de laatste weken alweer daar. Hij won twee ritten in een sterk bezette Tour de Wallonie en reist zodoende met vertrouwen af naar Spanje. Mark Cavendish toonde in de Tour de France al aan dat het snel kan gaan met een goede sprinttrein en een beetje zelfvertrouwen. Kan Jakobsen dat kunstje in Spanje herhalen? Hij krijgt er alvast vijf á zes kansen voor. Grote vraag is: gaat hij ook bij tussensprints sprokkelen of kiest hij zijn dagen uit, met ritwinst als enige en ultieme doel?
3. Michael Matthews, Team BikeExchange
Michael Matthews is op papier de ideale man voor de groene trui, eigenlijk in iedere grote ronde. Iedere keer weer wordt hij genoemd als man voor top vijf in de massasprints, voor de punchaankomsten en voor het sprokkelen onderweg. Vaak eindigt hij ook wel hoog in de puntenklassementen, maar vaak zijn er één of meer net iets beter. In 2017 profiteerde hij in de Tour optimaal van diskwalificatie voor Peter Sagan en het uitvallen van Marcel Kittel, zijn enige puntentrui in een grote ronde tot dusverre.
Dat Matthews in die Tour van dit jaar tweede werd in de strijd om het groen, zegt veel. Hij was goed, maar sprintend net niet goed genoeg. Dat breekt hem vaak wel op. De Australiër zou net even een beetje beter moeten sprinten op het vlakke om een zekere kandidaat te zijn. Ook in de Vuelta zal hij weer iets moeten verzinnen in de bergen om de echte sprinters af te troeven. Top vijf in alle vlakke etappes? Dat lijkt makkelijker gezegd dan gedaan. Als we hem gemiddeld gezien plaatsen op top zeven en hij sprokkelt zo een puntje of 80 bij elkaar op het vlakke, dan is er wel alles om voor te spelen in de aankomsten heuvelop en de tussensprints!
2. Arnaud Démare, Groupama-FDJ
Na Jakobsen is Arnaud Démare de tweede echte sprinter in deze lijst. Op papier is de 29-jarige Fransman ook favoriet ten opzichte van de Nederlander van Deceuninck. Démare krijgt ook een sterke sprinttrein mee, hij heeft niet een jaar lang moeten revalideren van een enorme crash en er zal nog wel wat wrok zitten na een mislukte Tour de France. Daarin wilde Démare etappes winnen, mikken op groen, maar na een crash in de derde etappe liep alles in de soep. Hij moest de Tour negen dagen verlaten toen hij buiten tijd finishte.
Tijd voor revanche, zo lijkt het. Als Démare de benen uit de Giro d'Italia van vorig jaar meeneemt naar Spanje, liggen er veel kansen voor hem. In de Vuelta is het nergens echt vlak, maar in de Giro van 2020 toonde Démare aan dat hij inmiddels een heuveltje kan verteren. Zodoende kan hij in alle zes sprintkansen iets proberen en als hij er bijvoorbeeld twee of drie wint, zal hij zichzelf na 21 etappes al snel in de top terugvinden van het puntenklassement. De concurrentie voor ritzeges lijkt iets te groot om aan te nemen dat Démare even vijf ritten wint, maar twee á drie en een beetje sprokkelen onderweg; waarom niet?
1. Jasper Philipsen, Alpecin-Fenix
Jasper Philipsen was met recht de meest constante sprinter van de Tour de France, al kocht hij daar zelf helemaal niets voor. Drie keer werd hij tweede en drie keer werd hij derde, een zege ontbrak helaas. Ook hij zal dus uit zijn op revanche, helemaal nu hij de enige sprinter is in de ploeg van Alpecin-Fenix. De heuvelachtige profielen van de etappes, ook vaak in de vlakke ritten, spelen Philipsen in de kaart. Hij kan sprinten, maar heeft bovenal veel inhoud en zal frisser zijn als er wat heuvels zijn overleefd.
Philipsen lijkt momenteel de man om rekening mee te houden. Hij is in staat om podium te rijden in iedere vlakke massasprint en zonder Mark Cavendish aan boord kan hij er misschien wel eentje winnen in deze Vuelta. Philipsen kan met recht 150 of meer punten halen in de echte sprints, om dat vervolgens aan te dikken in aankomsten heuvelop en in de tussensprints. Matthews 2.0, omdat hij in de massasprints beter zijn mannetje staat. Valt het nu dan wel allemaal goed en pronkt hij na drie weken met het groen?
Bram van der Ploeg (Twitter: @BvdPloegg | e-mail: b.vanderploeg@indeleiderstrui.nl)
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties