Gemengde reacties op 'heroïsche' Parijs-Roubaix: 'Als je klaagt, word je verketterd'

Dat de jongste editie van Parijs-Roubaix er een was die veel opzien baarde, staat buiten kijf. De loftrompet is de afgelopen dagen meermaals afgestoken voor alle renners die deze koers hebben uitgereden, maar er klinkt ook kritiek. Ging een wedstrijd onder deze omstandigheden niet wat te ver?

Het is een lastig vraagstuk waar de wielerwereld in het verleden al meermaals mee te maken kreeg. Aan de ene kant geniet het publiek van de heroïsche beelden van versleten renners, maar aan de andere kant laat de veiligheid van de renners menig ethisch kompas rondtollen. 'Parijs-Roubaix overstijgt het gezonde verstand', zegt oud-prof Stef Clement daarover bij de NOS. 'Nergens anders is de heldenstatus zo groot, nergens anders wordt angst en pijn zo genegeerd. Of geromantiseerd zelfs.'

Christian Prudhomme, UCI-voorzitter, stelde dat de wedstrijd gewoon door kon gaan, omdat renners niet verplicht waren om te starten in een eendagswedstrijd. Clement vindt dat die redenering iets te kort door de bocht is. Er bestaan namelijk ook nog andere sociale constructen in de wielersport: 'Stel dat je nu gaat klagen over de natte keien. Nou, dan ben je klaar hoor. Dan word je verketterd.'

Zonneveld in dubio: 'Het was gekkenwerk'

Ook Thijs Zonneveld benoemt in zijn column het barbaarse karakter van de helleklassieker. 'Het was gekkenwerk, bedacht door gekken en uitgevoerd door nog grotere gekken', schrijft hij in het Algemeen Dagblad. 'Het is alsof je krokodillen in een olympisch zwembad gooit. Of spijkermatten op Wembley', trekt hij de vergelijking met andere sporten.

Zonneveld gaat verder: 'Parijs-Roubaix is sadistisch en onverantwoord, maar ook heroïsch en spectaculair. Renners doen alles voor die ene overwinning, voor de kans op eeuwige roem.' In zijn stuk laat hij vervolgens in het midden welke beslissing er genomen had moeten worden: 'Als wielrennen een sport is, dan is het de mooiste en lelijkste tegelijk.'

Renners malen niet: 'Dit is Parijs-Roubaix'

Enkele renners die de koers uitreden, beamen dat het een gevaarlijke wedstrijd was. Toch lijkt het ze niet al te veel te deren. Bij hetzelfde Algemeen Dagblad wijst Niki Terpstra naar het feit dat Parijs-Roubaix in droge omstandigheden ook gevaarlijk is. 'Het is nooit veilig. Ja, als je de kasseistroken eruit haalt. Maar dat is natuurlijk geen optie. Dat wil de wielerwereld niet. En terecht.'

Ook Taco van der Hoorn, hoewel drie keer gevallen, blijft er nuchter onder. 'Tsja, dit is Parijs-Roubaix', voor mij is het prima', laat hij weten. Landgenoot Timo Roosen vult aan: 'Niet rijden is een optie. Ik kan in elk geval zeggen dat ik het heb meegemaakt, een natte Roubaix. Al is één keer in deze omstandigheden wel genoeg eigenlijk. Volgend jaar maar weer gewoon met stof en een zonnetje.'