Gestopte Weening dacht nooit aan klassement: 'Ik kon één dag helemaal over de rooie'

Pieter Weening maakte aan het eind van afgelopen seizoen een einde aan zijn carrière. De Fries, die etappes won in de Tour de France en Giro d'Italia, is blij met wat hij heeft gepresteerd in zestien jaar profwielrennen. Ondanks dat veel mensen dachten dat hij ooit een rol ging spelen in grote rondes, weet hij zelf dat dit nooit binnen zijn mogelijkheden lag.

Dit vertelt de inmiddels 39-jarige Weening in de podcast Live Slow Ride Fast, van Laurens ten Dam. In 2005 won hij etappe 8 in de Tour de France, door Andreas Klöden in een millimetersprint bergop voor te blijven. Voor het publiek in Nederland was er weer hoop op een goede klassementsrenner, maar zo heeft hij dat zelf nooit gezien. 'Ik had in de beginjaren weleens de hoop om leuk top tien te eindigen in een grote ronde, maar die hoop heb ik snel laten varen. Bij Rabobank stond ik meteen met kanonnen aan de start, waarin ik meeging om te helpen als knecht.'

Af en toe kreeg Weening zelf de kans en die benutte hij meer dan eens. Het was ook hét wapenfeit van de man uit Harkema, om één dag heel goed te zijn. Zo was hij vaak goed op wereldkampioenschappen en boekte hij in verschillende grote rondes etappezeges. 'Toen ik binnenkwam bij de profs was het voor mij duidelijk dat ik niet de Tour de France ging winnen, ook met de manier hoe ik zelf graag koerste. Ik kan niet drie weken lang alleen maar volgen en het achterwiel opzoeken. Ik kon één dag helemaal over de rooie gaan en de volgende dag geparkeerd staan.'

Weening kent indrukwekkend palmares

Uiteindelijk leverde het de Fries een prima palmares op, opgebouwd bij Rabobank, Orica GreenEDGE en Roompot, alvorens hij afgelopen jaar zijn carrière afsloot bij Trek-Segafredo. Hij won onder andere een etappe in de Tour de France, twee etappes in de Giro d'Italia (waar hij de roze trui droeg), de Ronde van Polen en etappes in de Ronde van Zwitserland en de Ronde van Noorwegen. Op de vraag of hij weleens moe werd dat er druk kwam van buitenaf? Eigenlijk niet. Ik heb me meer geërgerd dat anderen erin gingen geloven.'