Gravelkoning Lutsenko soleert naar overwinning in Spaanse Strade Bianche

De Clásica Jaén Paraiso is een prooi geworden voor Alexey Lutsenko. Op het Spaanse gravel was de renner van Astana Qazaqstan Team duidelijk de sterkste man in koers, wat hij bekroonde met een imponerende overwinning. Achter de Kazach eindigden de Belgen Tim Wellens (tweede) en Loïc Vliegen (derde) op het podium.

Het parcours was met een groot aantal gravelstroken zeer uitdagend en werd niet voor niets vergeleken met de Strade Bianche. Vooral de beklimming van de Bayyase (8,2 kilometer aan 4,2 procent) gold als scherprechter. De gravelbeklimming moest in de laatste tachtig kilometer maar liefst drie keer worden beklommen, waarvan de laatste keer ook direct de finish betekende.

Aan het begin van de wedstrijd besloten Igor Arrieta (Equipo Kern Pharma), Jenno Berckmoes (Sport Vlaanderen-Beloise), Juan Diego Alba (Drone Hopper - Androni Giocattoli), Xabier Mikel Azparren (Euskatel - Euskadi) en Chad Haga (Human Powered Health) om het vanuit de vlucht van de dag te proberen. Zij kregen al snel een voorsprong van iets meer dan twee minuten, maar veel meer werd die voorsprong niet. De grote ploegen in het peloton controleerden de koers en dat zorgde ervoor dat de koplopers ver voor de finale al werden teruggepakt.

Imponerende Lutsenko tegen de rest

Daarna ontstond er een nieuwe situatie in de koers. Op de gravelstroken viel het vaak in veel kleine groepjes uit elkaar, maar al snel werd duidelijk dat een aantal mannen vandaag goede benen hadden. In de voorste groep zagen we onder anderen Andreas Kron, Connor Swift, Lennard Kämna, Emanuel Buchmann, Tim Wellens en Alexey Lutsenko. Die laatste wist vorig seizoen nog de laatste gravelkoers te winnen en gold vooraf als een grote kanshebber op de overwinning. Ook vandaag liet de Kazach zien dat hij over hele sterke benen beschikte en daarin koos hij de gravelstroken uit om zijn kwaliteiten te tonen.

Nadat hij tijdens een eerste vluchtpoging al een mooi gaat had geslagen, werd Lustenko toch weer teruggegrepen. Op 24 kilometer van de meet probeerde hij het opnieuw op een gravelstrook en dit keer leek hij gevlogen. In de achtervolgende groep zaten op dat moment nog Kämna, Wellens en Swift, die inmiddels werden vergezeld door Loïc Vliegen. Dat het beste bij die vier er al af was, bleek wel uit de voorsprong die snel opliep. Binnen enkele kilometers had Lutsenko bijna een minuut bij elkaar gefietst, al moest de laatste beklimming van de Bayyasa nog komen.

Laatste keer Bayyasa, wie doet Lutsenko nog wat?

Bij de voet van de laatste keer Bayyassa had Lutsenko nog ruim een minuut over en was het kwartet achter hem aan strijden voor elke meter. Op de steile stroken kwamen ze echter geen meter dichterbij, terwijl Lutsenko in zijn eigen tempo onbedreigd naar de overwinning leek te rijden. Op drie kilometer van de meet was zijn voorsprong nog altijd ruim boven de minuut en was het vooral uitkijken naar het gevecht om het podium.

Daar opende Kämna als eerste de aanval, maar Wellens, Vliegen en Swift zaten snel op het wiel van de Duitser. Het parcours werd bij de laatste passage niet beter op en dat zorgde er zelfs nog even voor dat Lutsenko zich vastreed in het grind. Het deerde hem echt niet veel, want even later kwam hij met een ruime voorsprong als eerste over de finish. Wie was dan de sterkste daarachter? De Belgen Vliegen en Wellens konden zich losmaken van hun medevluchters en eindigden op het podium, waar Wellens zijn landgenoot een tiental meters voorbleef.

Uitslag Clásica Jaén Paraiso 2022