'Ik dacht dat ik in mijn eigen bloed zou verdrinken'; Vingegaard dacht dat hij zou sterven na val in Baskenland

De val van Jonas Vingegaard bepaalde het hele seizoen van de oud-Tourwinnaar. De 28-jarige Deen was betrokken bij een verschrikkelijke val in de Ronde van het Baskenland in april. Met een gebroken sleutelbeen, meerdere gebroken ribben, een geperforeerde long en een klaplong was de schade zwaar. Bij DK Sporten vertelt Vingegaard over zijn ervaringen direct na de val.

Het gebeurde allemaal in etappe vier van de Ronde van het Baskenland. Het peloton was bezig met een afdaling, die op het eerste gezicht niet heel gevaarlijk was. 'Er heerste een spanning in het peloton die er misschien niet had moeten zijn', vertelt Vingegaard over het noodlottige moment. 'Dat is niet iedere keer als er iets misgaat, maar deze keer wel. Dan zijn het misschien je hersenen die je proberen te beschermen tegen een crash. Maar daar heb ik niet echt naar geluisterd.'

In een vrij flauwe bocht ging het fout. De nervositeit en de snelheid speelde de kopman van Visma | Lease a Bike parten. 'Omdat er een strijd om de posities was en vanwege de slechte weg, kon ik niet echt remmen. Toen slipte het voorwiel weg omdat ik simpelweg te veel snelheid had.' De Deense Tourwinnaar viel, en hard. Ook Remco Evenepoel en Primoz Roglic lagen erbij, maar het was VIngegaard die er slecht aan toe was. 'Het was de eerste keer ooit dat ik niet probeerde weer op de fiets te stappen.'

Hij lag op de grond, creperend van de pijn. 'Ik kon de eerste tien seconden niet ademen. Toen wist ik al dat er iets mis was. Toen ik eindelijk weer kon ademen, hoestte ik bloed op. Dus ik wist dat het volkomen krankzinnig was.' De gedachten gingen direct naar het ergste scenario. 'Ik dacht dat ik een inwendige bloeding had. Dat betekent dat dat ik óf in mijn eigen bloed zal verdrinken, óf aan een bloeding zal sterven. Dus ja... Ik dacht dat het moment daar was.'

Lees verder onder de foto!

Vrouw Trine hoopte dat Jonas geen hersenschade had: 'Met al het andere zouden we kunnen leven'

'Toen ik op de grond lag, dacht ik dat als ik dit zou overleven, ik mijn carrière zou beëindigen', vertelt een emotionele Vingegaard. 'Maar later hebben we daar veel over gepraat, en we vonden allebei dat ik door moest gaan. Omdat het nog steeds mijn passie is.' Zijn vrouw Trine zag het ongeval gebeuren op TV. Nog voordat ze contact had met de ploeg, was ze al onderweg naar het vliegveld. 'Ik was blij dat hij nog leefde en ik hoopte vooral dat hij geen hersenbeschadiging had. Met al het andere zouden we kunnen leven.'

Trine komt diezelfde dag, diep in de nacht, aan in het Spaanse ziekenhuis waar haar man op de intensive care lag. Toen het koppel elkaar zag, begon de gehavende Vingegaard direct te huilen. Hij vond het verschrikkelijk wat zijn vrouw meemaakte. 'Trine was tenslotte zwanger. Ik vond het moeilijk om dat te verdragen. Vooral het idee dat ze zonder me zou moeten leven.' Twaalf dagen later mocht Vingegaard het ziekenhuis verlaten, en iets meer dan twee maanden later rijdt hij de Tour de France.

Door het knotsgekke jaar moest de Deense klimmer het WK in Zürich laten vallen, maar dit jaar hoopt hij naar Rwanda af te kunnen reizen. 'We hopen dat ik volgend jaar het WK kan rijden.' De Deense bond was niet blij met de last minute-afmelding van hun beoogde kopman. 'Als je een ongeluk heb gehad zoals ik, dan is het team de prioriteit', legt hij uit. 'Als ik nog wat over had, zou ik rijden voor de nationale ploeg. Maar het was er gewoon niet. Ik was gewoon uitgeput. Ik had graag meegedaan aan het WK.'