Poels en Van Baarle over 2023, 2024, tienduizenden kilometers, de Vuelta én fietswissel Thomas: 'Hij ging een broodje smeren!'

De een noteerde 77 koersdagen en 12301 wedstrijdkilometers in 2023, de ander zat 1308 uur op de fiets, goed voor bijna 40000 kilometer en meer dan zeshonderdduizend hoogtemeters in het afgelopen jaar. Het lijken astronomische cijfers, zo op het eerste gezicht. Toch spreken mannen achter deze statistieken niet van een bijzonder jaar. Wout Poels en Dylan van Baarle doen het af als niets bijzonders: 'Eigenlijk is dit voor mij heel gemiddeld', stelt Poels gekscherend.

Van Baarle en Poels blikten in de Podcast In Koers terug op 2023. Van Baarle begon het jaar goed, maar kende een minder goed voorjaar dan gehoopt. 'Ik kwam met een knal binnen in de Omloop het Nieuwsblad, erna was ik mezelf niet helemaal en werd ik ziek. Het was geen voorjaar dat ik vaker wil hebben. Ik heb mezelf niet kunnen laten zien zoals ik de afgelopen jaren deed.' Alhoewel Jumbo-Visma in de breedte sterk was, kan Van Baarle niet ontkennen dat de grootste voorjaarsdoelen van het afgelopen jaar niet werden afgevinkt: 'De twee vakjes, Vlaanderen en Roubaix, moeten dan komend jaar gevuld worden.'

Van Baarle zag NK-titel aankomen en Poels denkt nog heel vaak aan Mader

Na een ietwat tegenvallend voorjaar werd Van Baarle vervolgens wel Nederlands kampioen in Limburg. Hij versloeg Mathieu van der Poel. 'Een jaar in de Nederlandse kampioenstrui rijden is fantastisch. Mathieu was die dag erg goed in orde. Maar met de ploeg reden we de perfecte koers. Het werd een afmatting en dan kom ik bovendrijven. Ik voelde me in de Dauphiné al goed, dus ik had het gevoel dat het een mooie dag kon worden.'

In die periode zat Poels juist in rouw. Hij verloor ploegmaat Gino Mader na een val in de Ronde van Zwitserland. Dat zal altijd zwaar blijven voor de Limburger. 'Het is zeker nog vers. Ik sta er zeker veel bij stil. We zullen hem ook op ons shirt weer dragen. Het ging zo snel, ineens zaten we alweer in de Tour, alles gaat gewoon maar door. Dat is onwerkelijk.' In een emotionele Tour kende Poels, mede door Mader in zijn gedachten, zijn finest moment. Hij won de rit naar de Mont Blanc. 'Na de zege van Pello Bilbao wilde ik ook op die manier winnen', besloot Poels, die de overwinning in rit vijftien uiteraard op zou dragen aan zijn overleden ploeggenoot.

Poels zag trage fietswissel van Thomas en wil Giro-ritzege in 2024

Dan waren er nog de Giro en de Vuelta. In de Giro zagen Poels en Van Baarle hun oude ploegmaat Geraint Thomas op weg gaan naar de eindzege, tot hij in de slottijdrit de het roze verloor aan Primoz Roglic. 'Ik had echt gehoopt dat G zou winnen. Ik verbaasde me over de trage fietswissel. Hij zat nog een broodje te smeren, op te eten en toen pas ging 'ie weer door!', zegt de Limburger over het cruciale moment uit die tijdrit. In de Vuelta maakte Van Baarle de strijd binnen de ploeg mee om de eindzege tussen Roglic, Jonas Vingegaard en Sepp Kuss. 'Dat we één, twee en drie worden is ongelooflijk. Uiteindelijk kwam het erop neer dat we de beslissing samen maakten', zegt de barroudeur met een veelzeggende lach op het feit dat Kuss het rood mee naar huis mocht nemen.

Voor 2024 weten beide mannen hun doelen al. Poels gaat op jacht naar een Giro-ritzege: 'Die maakt het lijstje compleet. Maar ik zou misschien liever een Tourrit winnen. Of ja, eigenlijk allebei. De Tour ga ik niet zeker naartoe. We gaan eerst vol voor de Giro.' Van Baarle richt zich weer op het klassieke voorjaar. 'De Ronde van Vlaanderen is, samen met het WK, de belangrijkste koers die ik ooit nog zou willen winnen. Die koers heeft iets speciaals. Na een handvol keren top tien gaan ik me er optimaal op voorbereiden. En dan zien we het wel.'