Interview | David Dekker ruikt kansen door mager sprintersveld in Giro: 'Durf mezelf wel te meten met Pedersen'

We speuren en speuren naar sprinters die deze Giro d'Italia á la Arnaud Démare 2020-2022 kunnen domineren, helemaal nu er in het parcours acht etappes zijn aangemerkt als vlak. We kunnen ze niet meteen vinden, en dus vissen we voor de spurts in een grote vijver van goed sprintende klimmers en goed klimmende sprinters. Mads Pedersen? Michael Matthews? Kaden Groves? Of toch Mark Cavendish? Bij Arkéa-Samsic wrijven ze in hun handen, want daar wordt vol ingezet op Nederlander David Dekker als spurtbom. In de Leiderstrui bezocht twee dagen voor de Giro d'Italia zijn hotel en sprak daar de zoon van Erik Dekker.

Je bent in het persbericht gecommuniceerd als de sprintkopman. Hoe is zo'n laatste week richting de Giro geweest?

'Een beetje spannend, maar ik kijk er wel echt naar uit. Je kijkt er wel meer naar uit dan welke andere koers dan ook, of ik nu wel of niet zou mogen sprinten. Nu ik dat wel mag gaan doen, maakt dat het alleen maar extra leuk.'

In het voorjaar sprak mijn collega Pepijn met jou en toen zei je dat je tussen al die klassiekers door eigenlijk geen tijd had om te herstellen. Wat heb je na het voorjaar gedaan om hier helemaal fris aan de start te staan?

'Pfoe, ik heb na Parijs-Roubaix eigenlijk maar drie of vier dagen rust gehad en ben daarna weer volle bak begonnen. Ik merkte wel dat het even niet koersen en het lekker trainen mij ook al rust gaf. Het is fijn om weer drie dagen achtereen zes uur te trainen, zonder te hoeven nadenken over de volgende race. Dat deed dus al veel.'

Als je nu terugkijkt op de klassiekers, had je het qua programma misschien anders willen doen?

'Ja, maar ja, dat komt ook omdat het even niet liep zoals ik wilde. Als dat wel zo is, is het juist leuk als je iedere drie of vier dagen een nieuwe koers hebt. Ik had de laatste twee weken van het voorjaar gewoon geen goede benen en dan wordt het zwaar en lastig. Ik heb veel gekoerst dit voorjaar, maar dat is ook de reden dat ik naar deze ploeg ben gegaan. Ik wilde meer racen en Arkéa-Samsic rijdt ook ontzettend veel. Ik kan dus niet zomaar zeggen: haal mij er even voor twee of drie koersen af. Er moet overal een goede ploeg opgesteld worden. Het is voor mij wel de eerste keer in m'n carrière dat ik nu al vanaf de winter ongestoord aan het trainen en koersen ben, dat heb ik de afgelopen seizoenen door corona en veel gedoe niet gehad. Al die WorldTour-koersen eisten misschien wel even hun tol, omdat het de eerste keer was.'

Ben je dan niet bang dat drie weken Giro heel lang gaat zijn?

'Nou, ik weet dat het heel lang gaat zijn, haha. Daar ben ik niet bang voor, ik heb er wel vertrouwen in dat ik de vorm heb om hier te kunnen sprinten en drie weken te kunnen koersen. De afgelopen twee weken op training ging het een stuk beter, veel beter ook dan vóór de klassiekercampagne begon.'

Wist je het hele jaar al dat je hier sprintkopman zou zijn of is dat ook een beslissing geweest op basis van wat je allemaal hebt laten zien?

'Het was wel een beetje de bedoeling, maar het kan altijd nog veranderen. Dat zou dan wel zijn door extreme gevallen, als het gewoon echt niet gaat. Nu was wel duidelijk dat ik echt naar de Giro ging.'

Interview gaat verder onder de foto.

Nu je zo specifiek naar voren wordt geschoven voor de sprints, heb je daar nog specifiek aan gewerkt?

'Neu, niet echt. Sprinttrainingen zijn overal hetzelfde. Ik ben na Parijs-Roubaix vrij snel naar Frankrijk gegaan voor een trainingskamp bij Nice in de buurt. Daar lag de focus alleen maar op het klimmen en de langere inspanningen. De afgelopen anderhalve week thuis heb ik me gericht op het explosieve werk, zowel sprints als de twee-drie minuten inspanningen. Sprinttrainingen hoef ik ook geen vier of vijf weken te doen, om daar effect van te hebben. Ik moet dat gevoel even terugkrijgen, en doe sowieso iedere dag wel sprints. Dat vind ik gewoon leuk, zelfs op de tijdritfiets.'

Als je alle sprinters op een rij zet, ben jij wel iemand die makkelijk die heuveltjes en bergen in de Giro over kan. Deze ronde lijkt gemaakt voor goed klimmende sprinters. Waar liggen in dat opzicht jouw ambities?

'Uiteindelijk rijden we hier op het allerhoogste niveau en als ik in topvorm ben, weet ik dat ik die heuvels beter kan verteren dan een gemiddelde sprinter. Voor nu focus ik me op de sprints die honderd procent zeker zijn, en dan hangt het ook een beetje van Trek-Segafredo (Mads Pedersen, red.) en Jayco-AlUla (Michael Matthews, red.) af wat er in de lastigere etappes gaat gebeuren.'

Is dat fijn, dat er zoveel ploegen zijn die er waarschijnlijk wel voor willen rijden?

'Ergens wel, maar het tempo van die ploegen is wel echt moordend. Pedersen klimt wel echt goed en in zo'n situatie zit ik vaak op het kantelpunt van net wel of net niet mee zijn. Op een goede dag zit ik comfortabel bij de eerste dertig, op een mindere dag los ik net bij de laatsten. Die etappes zijn voor mij gewoon hopen dat je erbij zit.'

Kun je winnen?

'Dat denk ik wel, ja. Ik wil niet respectloos zijn naar de andere sprinters, maar als je de namen ziet, dan is het deelnemersveld iets minder dan andere jaren. Ik durf mezelf wel te meten met een Pedersen in een spurt. Normaal doen er altijd wel twee of drie grote sprinters mee, nu gaat het wel om Cavendish, Pedersen en misschien Gaviria. Iedere sprinter staat hier aan de start met het idee dat het zomaar een keer zijn kant op kan vallen.'

En daarom zei ik: door het ontbreken van zo'n topsprinter zal er vaak wel een ploeg zijn die het wil proberen...

'Ja, ik denk dat deze situatie bij de sprinters er wel voor zorgt dat er twee of drie kansen voor de vluchters worden weggehaald. Als Cavendish de te kloppen man is, gaat niemand anders controleren. Maar met hem, Pedersen en ook nog Groves bij Alpecin-Deceuninck heb je al drie sterke ploegen met sprinters die heel veel kunnen overleven. Er zullen genoeg kansen overblijven voor de vluchters hoor, haha!'

Interview gaat verder onder de foto.

Dan tot slot nog even over je overgang naar Arkéa-Samsic. Kun je na het voorjaar een oordeel vellen over hoe die transfer is bevallen?

'Ik ben blij om hier te zijn. Het is anders, maar anders is niet per se slecht. Er rijden bijna alleen maar Franstaligen en hoewel ik het wel even moest afstoffen na m'n tijd in België op school, kan ik wel goed Frans. Het is niet zo comfortabel dan wanneer je altijd Nederlands of Engels kan praten, maar dat hoort erbij. Het is een internationale sport en ik vind het ook leuk om andere uitdagingen aan te gaan, als ze op je pad komen.'

Bij Jumbo-Visma heb je weleens gezegd dat je jezelf wat moeilijker kon ontdekken als renner. Je was echt nog een manusje van alles. Ben je er hier al een beetje achter gekomen wat voor type renner je kan en wil zijn?

'Voor nu is dat wel gewoon sprinten, dus ik ga hier niet verkondigen dat ik volgend jaar op m'n best wil zijn in het voorjaar, waardoor ik misschien iets minder zal zijn in Parijs-Nice. Ik ben echt met die spurts bezig. Verder is het vrij simpel: ik wil gewoon zo goed mogelijk zijn en dan zien we wel wat er op welk terrein uitkomt. Voor mij heeft het niet zoveel zin om mezelf meer te specialiseren in bijvoorbeeld het klimmen, zodat ik die cols beter over kom. Dan bot die sprint af en dat vind ik een risico. Dan kun je misschien een keer sprinten in de Ronde van Catalonië, maar is podium rijden in een vlakke rit geen optie meer. Ik kijk in de Giro ook echt het meeste uit naar de echte massasprints.'

Daar trap je ook echt de juiste waardes voor?

'Ja, dat geloof ik wel. Ik vind een zware koers ook wel fijn, maar de Giro is WorldTour en daar rijdt iedereen hard. Je rijdt anno 2023 een heuvel niet meer rustig omhoog als peloton, iedere klim is een reden om andere sprinters aan te vallen.'

Bram van der Ploeg (Twitter: @BvdPloegg | e-mail: b.vanderploeg@indeleiderstrui.nl)