Het seizoen van Annemiek van Vleuten eindigde vorig jaar op ongelukkige wijze met een harde val in Parijs-Roubaix, maar de renster van Movistar Team is weer helemaal terug. In Colombia bereidde de Nederlandse zich voor op een druk seizoen, waarin ze zich aan de Giro, Tour, Vuelta én het WK gaat wagen. Reden genoeg voor In de Leiderstrui om eens uitgebreid met haar in gesprek te gaan.
Van de in Parijs-Roubaix opgelopen bekken- en schouderbreuk is Van Vleuten inmiddels helemaal hersteld, waardoor ze zich weer volop kan focussen op het aanstaande seizoen. De basis daarvoor werd gelegd in Colombia, waar ze in november-december vier weken verbleef om te trainen. ‘Mentaal gezien voelt het alsof ik een beetje vakantie heb gehad, want je krijgt er energie van’, zegt ze daarover. ‘Doordat je je in een andere cultuur en omgeving bevindt, is het op mentaal vlak allemaal wat makkelijker op te brengen. Fysiek gezien heb ik echter gewoon dertig tot veertig uur getraind, dus de gemiddelde Nederlander zal het niet snel als vakantie zien.’
Die voorbereiding zal goed van pas komen, want Van Vleuten gaat een druk seizoen tegemoet met onder meer de Giro Donne, Tour de France Femmes, Ceratizit Challenge by La Vuelta én het WK. Wie stelt dat de renster van Movistar Team ‘de drie grote rondes’ gaat rijden, slaat de plank volgens Van Vleuten echter ‘totaal mis’. ‘De Vuelta voor vrouwen telt vijf dagen. Dat zou ik niet willen vergelijken met de ronde van de mannen van 21 dagen. De Giro komt nog een beetje in de buurt met tien dagen en de Tour gaat met acht dagen ook superveel druk opleveren, maar het is bij lange na niet gelijk te stellen aan drie weken lang voor een klassement koersen.’
'Ik wil niet spreken van drie grote rondes, maar wel van drie belangrijke wedstrijden'
‘De mannen ervaren namelijk drie weken lang stress’, illustreert ze. ‘Elke dag weer mag je geen steken laten vallen en moet je gefocust blijven, dat is echt lastig. Bij ons is dat veel korter. Na acht dagen vind ik het echt superpittig en heb ik nog meer respect voor de mannen die 21 dagen lang voor een klassement moeten rijden. Ik wil daarom niet spreken van drie grote rondes, maar wel van drie belangrijke wedstrijden.’
Van Vleuten vindt de vergelijking tussen de beide takken dan ook vermoeiend. ‘We hebben nu net een meerdaagse Tour (de afgelopen jaren was het een ééndagskoers, red.) en dan gaan mensen gelijk beginnen over een ronde van drie weken. Het is heel mooi dat de Tour nu acht dagen telt. Hopelijk levert het een mooi koersverloop op, want dat is waar het om gaat en niet om de lengte an sich. Ik heb honderdduizend keer liever een spannende Tour van acht dagen, dan een saaie ronde van drie weken. We zijn in opstart, we zijn in ontwikkeling. Laten we focussen op wat we hebben en niet op wat we niet hebben’, is ze stellig.
Ontwikkelingen in het vrouwenwielrennen geven Van Vleuten motivatie
De voormalig wereldkampioene kijkt dan ook enorm uit naar de Franse ronde. ‘Ik ben super enthousiast, ook vanwege het feit dat de ronde van start gaat op de dag waarop de mannenwedstrijd eindigt. Ik denk dat het heel slim is dat beide rondes gescheiden plaatsvinden, want we gaan het qua aandacht nooit kunnen winnen van de mannen. Alle mensen die op de Champs-Élysées teleurgesteld zijn dat de mannen-Tour voorbij is, kunnen zo overschakelen naar de vrouwenronde en kunnen nog een weekje langer van de Tour genieten.’
Als het op de professionalisering van het vrouwenwielrennen aankomt, is het volgens Van Vleuten vooral een zaak van ‘verkopen en vercommercialiseren’. Het gelijktrekken van het prijzengeld komt later wel, denkt ze. ‘Ik heb niet eens gekeken naar het prijzengeld van de vrouwen-Tour en hoop ook dat men zo snel mogelijk met deze discussie stopt. Ja, het is inderdaad niet eerlijk, maar ze kunnen ook over de verschillen in salarissen beginnen. We verdienen nog lang niet hetzelfde als onze mannelijke collega’s, terwijl we er naar mijn mening wel even hard voor werken. Ik denk dat er eerst voor gezorgd moet worden dat vrouwen een minimuminkomen hebben. Het prijzengeld komt écht pas helemaal achteraan in de discussie.’
'Geen enkel jaar is copy-paste in het vrouwenwielrennen'
Het dameswielrennen bevindt zich dus zeker in een stijgende lijn, wat de 39-jarige renster dan ook de nodige motivatie biedt. ‘Doordat er weer een meerdaagse vrouwen-Tour zal plaatsvinden, ben ik wel weer supergemotiveerd. Geen enkel jaar is copy-paste in het vrouwenwielrennen; elk jaar hebben we wel weer nieuwe doelen die voorbijkomen, wat natuurlijk supertof is.’ Het uitzenden van vrouwenwedstrijden op TV vormt daarbij volgens Van Vleuten een belangrijke factor. ‘Het gaat erom dat onze wedstrijd in de etalage gezet worden, want op die manier krijg je een business model.’
(On)veiligheid in het peloton gaat ook van Vleuten niet in de koude kleren zitten
Helaas is er ook een keerzijde van de medaille: de veiligheid in het peloton. Een superbelangrijk onderwerp, als je het Van Vleuten vraagt. ‘Bij ons is er iets minder gedrang in het peloton dan bij de mannen en we rijden met minder rensters in het peloton, maar ook wij komen in onveilige situaties terecht. Dat is zeker een punt van zorg, helemaal nu met Amy Pieters (de renster belandde in december in coma na een harde val, red.). In haar geval ging het niet per se om veiligheid, maar wel om het feit dat we als wielrenners heel kwetsbaar zijn. Als je hoort dat je collega in coma in het ziekenhuis ligt, dan is veiligheid wel iets waar je extra aan denkt zodra je weer op de fiets stapt.’
In 2022 zien we Van Vleuten in elk geval nog gewoon in de wedstrijden terug. Wel is er inmiddels een andere prominente naam uit het peloton verdwenen: Anna van der Breggen. De meervoudig wereldkampioene beëindigde haar carrière als profwielrenster vorig jaar en ging vervolgens als ploegleidster bij Team SD Worx aan de slag. Van Vleuten voorspelt echter geen grote veranderingen in het peloton. ‘Ik verwacht gewoon elk jaar dat het vrouwenwielrennen in de breedte qua niveau omhoog gaat. Het feit dat er nu veertien WorldTour-ploegen (een recordaantal, red.) zijn, wat inhoudt dat hun rensters recht hebben op een minimumsalaris, zorgt ervoor dat die meiden fulltime voor het fietsen kunnen gaan.’
'Het was altijd supermooi om de strijd met Anna uit te vechten'
‘Natuurlijk gaan we Anna missen’, gaat Van Vleuten verder. ‘Het was altijd supermooi om de strijd met haar uit te vechten. Aan de andere kant was het misschien wel jammer dat het vrouwenwielrennen soms gereduceerd werd tot Annemiek versus Anna, waar het ontzettend tekort mee werd gedaan. Voor mij persoonlijk is er dus niet echt een andere insteek, het gaat daarbij meer over de mensen om ons heen. De kranten zullen andere dingen gaan schrijven en dat is ook wel weer eens prima. Nu zullen ze het misschien over Annemiek versus Marianne (Vos, red.) gaan hebben’, grapt ze. De renster laat zich echter niet gek maken door alle berichtgevingen. ‘Ik ga gewoon lekker koersen, lekker het nummer opspelden en proberen om de meiden in mijn team ook verder te helpen in hun ontwikkeling, want daar zit ook superveel talent.’
Van Vleuten ziet potentie in ploeggenoten en spreekt van ‘leuke concurrentie’
Welke pareltjes moeten we in 2022 dan in de gaten gaan houden? ‘Ik zie een supergroot Spaans talent in Sara Martín’, antwoordt Van Vleuten. ‘Ik moest echt om haar lachen tijdens het trainingskamp. Sara zei namelijk dat haar langste trainingsweek zeventien uur bedroeg. Dat kwam niet uit luiheid, maar vanwege het feit dat ze nog volle bak aan het studeren was. Dat zegt wel iets over haar, dat ze met maximaal zeventien trainingsuren zo’n onwijs goed niveau laat zien. Als zij zich zo door blijft ontwikkelen, ben ik heel benieuwd waar dat gaat eindigen. Zeker ook omdat ik vind dat ze een heel goede kop erop heeft zitten; haar mentale instelling is heel goed. Het is een slimme meid waarvan ik zeker verwacht dat ze grote stappen gaat zetten.’
Naast Martín haalt Van Vleuten nog enkele andere talentjes aan. ‘Emma Norsgaard bevindt zich op de weg omhoog en ook de Colombiaanse Paula Patiño zie ik steeds gemotiveerder raken. Ik denk eveneens aan een renster als Aude Biannic, die al jaren in het peloton meegaat maar nu met andere doelen de wedstrijden ingaat. Tevens hebben we met Arlenis Sierra een sprintster die het bijvoorbeeld Vos moeilijk kan maken tijdens sprints in lastige wedstrijden. Die kan zich ook nog superveel ontwikkelen. De hele ploeg is in ontwikkeling en iedereen hoopt een plekje in de Tourselectie te kunnen bemachtigen. Dat zorgt ook weer voor wat extra motivatie en voor leuke concurrentie. Ik denk dat iedereen zich best wel optrekt aan het feit dat we heel wat mensen hebben die koersen kunnen afmaken, heel leuk.’
Al met al kijkt Van Vleuten met veel plezier uit naar het wielerseizoen van 2022, waarin de Tour en het wereldkampioenschap in het Australische Wollongong haar hoofddoelen vormen. Wanneer we haar vragen in welke van deze twee wedstrijden ze het liefst zou zegevieren als ze moest kiezen, neigt ze naar het WK. ‘Omdat het echt supergaaf is om een jaar lang in de regenboogtrui te mogen rijden, al is het bijna een duivels dilemma. Het parcours van het WK is zwaar en dat ligt me, dat vormt een heel mooi doel. Maar eigenlijk ga ik gewoon voor beiden en kan ik niet kiezen’, sluit ze af.
Joëlle Smeets | e-mail: j.smeets@indeleiderstrui.nl
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties