Ion Izagirre heeft de knotsgekke zesde en laatste etappe in de Ronde van het Baskenland gewonnen. De afsluitende koninginnenrit bracht het nodige spektakel nadat de koers ontplofte op de monsterlijk steile Krabelin en een valpartij van Enric Mas die voor een verandering in het koersverloop zorgde. Uiteindelijk stormden vijf man richting de finish in Arrate, waar Izagirre dus de rit won, Daniel Felipe Martínez won het eindklassement, nadat Evenepoel eerder was gelost.
Zes renners in het algemeen klassement binnen 29 seconden van elkaar en nog een handvol op het vinkentouw. Het beloofde een battle te worden, en dat in de koninginnenetappe van deze ronde. Met zeven gecategoriseerde beklimmingen en aankomst bergop had de organisatie uitgepakt. Ze werden op hun wenken bediend met het verloop van de eerste vijf etappes.
Kopgroep van vier rijdt weg, INEOS toont zich al
Met slechts 135,7 kilometer in totaal zal er voor leider Evenepoel de vrees zijn geweest dat het in de openingsfase meteen all-in zou zijn, maar dat viel voor hem gelukkig mee. Al in de eerste twintig kilometer lag er met de beklimming van de Elkorrieta een eerste hindernis klaar en daar reden Davide Formolo (UAE), Cristián Rodríguez (TotalEnergies), Tony Gallopin (Trek-Segafredo) en Nelson Oliveira (Movistar) weg. Er waren meerdere renners op komst, maar de favorieten hielden zich op de eerste klim gedeisd. Quick Step-Alpha Vinyl controleerde en liet de mannen vooraan minuten wegrijden.
Na de Elkorrieta bleef het beeld niet lang zo. INEOS Grenadiers nam het heft in handen richting de tweede klim van de dag, de Endoia van 5,3 kilometer aan 6,6 procent gemiddeld. Ook op de Azurki zagen we Geraint Thomas namens INEOS op kop, maar meer dan tempo maken was het nog niet. De kopgroep van vier had na de top van klim drie nog altijd een voorsprong van vier minuten. Rodriguez boerde wat betreft de bergpunten het beste en stelde zo zijn bergtrui zo goed als veilig. Na drie beklimmingen verloor hij echter wel de aansluiting bij Formolo, Gallopin en Oliveira.
Drietal levert voorsprong langzaam in
Wat reed er dan allemaal nog tussenin? Nou, een hele meute. Hugo Houle (Israel) en Kenny Elissonde (Trek) reden na 55 kilometer koers een dikke anderhalve minuut achter de leiders. Igor Arrieta (Kern Pharma) bungelde er kort achter en ook Lennard Kämna (BORA) mocht nog hopen op een rol aan het front in de wedstrijd. Richting de voet van de Gorla kwamen de vier bij de vooraan geloste Rodríguez en konden ze dus met z'n vijven even samenwerken. Wat ging er echter op de 9,6 kilometer lange vierde klim van de dag gebeuren?
Formolo, Gallopin en Oliveira beukten vrolijk door, waardoor het peloton onder leiding van INEOS eerst niet echt snel dichterbij kwam. Dat zorgde er ook voor dat de motivatie bij de vijf achtervolgers langzaam weg ebde. Halverwege de beklimming van de Gorla waren ze er al aan voor de moeite. De kopgroep kreunde ondertussen ook wel onder het steeds hardere rijden van Thomas en Omar Fraile. Die deden er alles aan om de seconden er langzaam maar zeker af te halen. Op de top van de klim hadden Formolo en consorten nog 2.30 minuten over.
Oorlog start op loeisteile Krabelin
Zoals misschien wel vooraf verwacht begon het spektakel in Baskenland op de vijfde klim van de dag. De Krabelin was een puist van 4,1 kilometer aan maar liefst 10,5 procent. De kopgroep begon er - mede omdat het peloton uitgebreid de tijd nam om eten en drinken aan te nemen - aan met nog altijd 2.30 minuten op de teller. Formolo wachtte niet lang en ging er op de steile stroken alleen vandoor, Gallopin en Oliveira hadden geen antwoord. In het peloton waren Thomas en Fraile klaar en nam Tao Geoghegan Hart de rol over van luxe-knecht voor Martínez. De Giro-winnaar van 2020 gaf vol gas, maar dat hoefde niet lang. Het was Primoz Roglic die er vandoor ging.
De Sloveen van Jumbo-Visma had vrijdag een mindere dag, maar hij had duidelijk iets recht te zetten. Martínez was scherp en ging mee, net als Enric Mas en Aleksandr Vlasov. En Evenepoel dan? Die zat niet mee en moest het groepje erachter aantrekken in de achtervolging. De Belg reed op zijn eigen tempo en daar zat nog meer dan genoeg achter. Jonas Vingegaard en Gianluca Brambilla maakten de oversteek, net als Ion Izagirre van Cofidis. Evenepoel sloot vlak onder de top uiteindelijk ook aan. Het was het moment voor Mas om nog eens aan te vallen. De nummer zeven uit het klassement kreeg gezelschap van Vingegaard, Martínez en Izagirre. Ook Vlasov en Marc Soler waren mee. Evenepoel moest wederom een gat laten.
Crash werpt Martínez terug in groep Evenepoel
Op de top van de vreselijke Krabelin kwam Formolo als eerste boven, maar de Italiaan had slechts 1.20 minuten voorsprong op Vingegaard, Martínez, Mas, Izagirre, Vlasov en Soler. Evenepoel zat serieus in de problemen, al was zijn achterstand in deze fase nog niet super groot. Er was echter nog wel 38 kilometer te fietsen, met nog twee beklimmingen voor de wielen. Bijkomend nadeel: Mas kreeg uit de vroege vlucht met Oliveira een knecht bij zich en die kon volle bak gangmaken richting de voorlaatste klim: de Urkaregi.
Formolo kreeg aan de voet van de klim gezelschap van de eerste klassementsrenners. Dat waren na een razende afdaling van Bilbao alleen nog Bilbao, Vingegaard, Izagirre en Vlasov. Oliveira en Mas gingen namens Movistar onderuit in de afzink, in een poging om Bilbao te volgen. Martínez en Soler zaten achter de valpartij en vielen zodoende terug naar een groepje met Evenepoel en Roglic. Het verschil tussen beide groepjes was een halve minuut, waardoor niet Evenepoel of Martínez, maar Bilbao plots virtueel leider was.
Terugvallen Martínez reddingsboei Evenepoel
Het terugvallen van Martínez was voor Evenepoel een meevaller. Waar hij aanvankelijk eerst al het werk in de achtervolging zelf moest doen, kreeg hij nu steun van de Colombiaan, die ook zijn kansen op de eindzege levend wilde houden. De samenwerking tussen Evenepoel en Martínez betaalde zich ook uit, want op de top van de voorlaatste klim, de Urkaregi, was het verschil naar de eerste groep teruggelopen naar twintig seconden.
Het duo Martínez-Evenepoel zette voortvarend door in de afdaling en wist uiteindelijk met nog vijftien kilometer te gaan de kloof naar de eerste groep te dichten. Waar Evenepoel even dacht te kunnen bijkomen, viel dat flink tegen. Gelijk werd er aangevallen door Izagirre en Martínez, waardoor Evenepoel even een benauwd moment kreeg in de groep. De Belg herstelde zich echter sterk en keerde snel weer terug en nam zelfs even de leiding, waarna de rust in de groep terugkeerde.
Evenepoel breekt op slotklim
Evenepoel was vervolgens ook attent bij een bonificatiesprint; hij ging de sprint vroeg aan en wist zodoende één seconde uit te lopen op Martínez, waardoor het onderlinge verschil drie seconden werd. Een seconde meer of minder zou echter weinig uitmaken, want de groep begon aan de steile Usartza (4,6 km aan 8,5 procent), waarvan de top op enkele kilometers van de finish in Arrate lag.
Formolo, die al de hele dag in de aanval had gereden, viel vlak voor de klim aan en begon zodoende met een kleine voorgift op de groep met favorieten. De Italiaan pakte een mooi verschil, met name omdat de favorieten vooral naar elkaar aan het kijken waren. Dat was voor Juan Pedro López (Trek-Segafredo), die nog knap in de groep zat, het signaal om te demarreren. Uiteindelijk was het Izagirre die de strijd om de eindzege begon met een ferme versnelling. Die aanval eiste in Evenepoel meteen een belangrijk slachtoffer.
Na Izagirre was het Vlasov die demarreerde. Waar de rest aanvankelijk goed kon volgen, kregen Soler, Vingegaard en Bilbao het erg lastig. De laatste leek zelfs definitief lossen. Vier man dingden nog mee op de eindzege; Martínez, Vingegaard, Vlasov en Izagirre. Van hen had Martínez van INEOS de beste papieren. Intussen hield Formolo, die een monsterverzet ronddraaide, nog knap stand, al werd hij op anderhalve kilometer van de top toch ingelopen.
Izagirre vertolkt hoofdrol in bizarre finale
Of de etappe nog niet al hectisch genoeg was, kwam Izagirre plotseling ten val. Uit de herhaling bleek dat de Spanjaard door een manouevre van Vingegaard onderuit ging. Na de val was het Vlasov die hard doortrok; Martínez en Vingegaard en Soler zaten op de limiet maar konden mee. Uiteindelijk kwam zelfs Izagirre na een knappe achtervolging weer terug vooraan.
De slotklim bracht uiteindelijk geen verschil, dus was het in razende vaart dalen naar de finish. Martínez hoefde alleen op de fiets te blijven en hij had de eindzege binnen. Soler ging de sprint voor de ritzege aan, maar hij werd overvleugeld door Izagirre, die na een hoofdrol in een bizarre finale toch nog de etappe won, daar de eindzege naar Martínez ging. Evenepoel kwam uiteindelijk op 24 seconden binnen en miste daardoor net het podium in het eindklassement.
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties