Jakobsen geeft visitekaartje af richting de Tour met winst in Elfstedenronde

Fabio Jakobsen heeft zondag de Elfstedenronde gewonnen. Ondanks de vele kasseistroken eindigde de koers in een massasprint. Na een chaotische lead-out was het uiteindelijk Jakobsen die de ruimte vond en naar de zege spurtte. Caleb Ewan eindigde als tweede, voor Tim Merlier.

De Elfstedenronde kende met tweevoudig winnaar Merlier, Jakobsen, Ewan en het UAE-sprintduo Pascal Ackermann en Fernando Gaviria een heerlijk veld aan topsprinters. Of ze ook daadwerkelijk voor de winst mochten sprinten, hing af van hun prestaties op de kasseien in en omtrent Brugge. De rappe mannen hoefden echter niet te vrezen voor slopende kasseien zoals in Parijs-Roubaix.

Reynders voor de tweede dag op een rij in de vlucht

Rond de klok van 14.00 uur vertrok het peloton onder een stralend zonnetje en een aangename temperatuur van zo’n 20 graden voor een rit van ruim 192 kilometer. De strijd om de kopgroep was snel gestreden. Louis Blouwe (Bingoal-Pauwels Sauzen-WB), Kobe Vanoverschelde (Tarteletto-Isorex), Reece Wood (WiV SunGod) en Jens Reynders (Sport Vlaanderen-Baloise) vormden de vlucht van de dag. Reynders maakte er zo een zwaar weekend van, daar hij zaterdag ook in de ontsnapping reed in Dwars door het Hageland en zich tot en met de finale actief toonde.

De koplopers kregen een maximale voorsprong van twee minuten en dat werd al snel minder. In het peloton had Quick Step-Alpha Vinyl zich al vooraan gezet in functie van Jakobsen. The Wolfpack gaf al stevig gas en nog binnen de eerste twee uur koers was het tijdsverschil al teruggebracht naar 44 seconden. Toen Dries De Bondt (Alpecin-Fenix) vervolgens ook nog eens koers begon te maken ging er nog een hap af van de voorsprong.

Sprinters UAE betrokken bij valpartij

Ook brak het peloton in twee stukken door de tempoversnellingen. Het tweede deel keerde echter weer vlot terug vooraan, waar de koplopers op dat moment al werden ingelopen. Met nog een kleine honderd kilometer te gaan, kon alles dus weer opnieuw beginnen.

De Bondt was intussen nog steeds actief; de Belg had duidelijk goede benen overgehouden aan de Giro d'Italia, waar hij een etappe won. Intussen kregen de sprinters van UAE Team Emirates tegenslag te verwerken. Zowel Gaviria als Ackermann ging tegen de vlakte. Beide konden hun weg echter vervolgen en kregen bij hun achtervolging hulp van Lotto Soudal, dat de opgehouden Ewan terug vooraan probeerde te brengen.

Van der Hoorn krijgt geen ruimte van sprintersploegen

De groep met de drie sprinters keerde met nog een kleine vijftig kilometer voor de boeg terug in het peloton, waar het tempo niet meer stil viel. Robert Scott (WiV SunGod) was intussen weggereden en kreeg gezelschap van Lionel Taminiaux (Alpecin-Fenix), Taco van der Hoorn (Intermarché-Wanty-Gobert). De drie moesten vechten voor elke seconde, meer dan twintig seconden zou het niet worden.

In het peloton waren Quick Step, Lotto Soudal en UAE Team Emirates aan het front om de achtervolging op de drie renners te leiden. Ze stonden weinig ruimte toe aan Van der Hoorn, Scott en Taminiaux. Zeker een gevaarlijke coureur als Van der Hoorn, wilden ze snel weer terugpakken. De Nederlander werd uiteindelijk als laatste van de drie op twintig kilometer van de finish ingelopen.

Aanvallen bijna onmogelijk in razendsnelle slotfase

Verschillende renners probeerden daarna nog aan te vallen, maar de boomlange Roger Kluge van Lotto Soudal riep ze tot de orde. De verwachte sprint kwam dan ook steeds dichterbij. Na het luiden van de bel voor de laatste ronde schoven steeds meer sprintersploegen naar de kop van het peloton.

Met de verschillende treintjes van de sprintersploegen die de voorwacht van het peloton kleurden, was het voor aanvallers vrijwel onmogelijk om iets uit te richten. In een razend tempo stormde het peloton over het de laatste kasseistrook richting de laatste kilometers. Er was dan toch nog een renner die kon aanvallen: Sven Erik Bystrøm van Intermarché.

Hij bleek echter het ideale voorbeeld dat aanvallen tegen een op hol geslagen peloton onmogelijjk is. Een paar honderd meter na zijn aanval werd hij ingelopen. De technische stroken die daarna volgden, zorgen voor wat chaos in de positionering van de sprinters. Merlier, Jakobsen en Ewan zaten nog allemaal in kansrijke positie. Het ontbrak echter aan een échte lead-out. Sport Vlaanderen ging de sprint vervolgens aan, waarna Jakobsen de ruimte kreeg en naar de winst spurtte. Ewan volgde als nummer twee, voor Merlier.