Merlier snelt naar zege in Le Samyn na ploegenspel van Van der Poel

Een zeer enerverende editie van Le Samyn is gewonnen door Tim Merlier. De Belg van Alpecin-Fenix werd in de finale gesteund door Mathieu van der Poel, die in de finale volledig het tempo uit een ontsnapt groepje haalde. De Nederlands kampioen had te maken met een kapot stuur.

Na een razendsnelle openingsfase kregen we in Le Samyn te maken met een kopgroep van vijf renners. Jan-Willem van Schip, Gianni Marchand, Kenny De Ketele, Joey Rosskopf en Enzo Eijnse wisten toonden hun kwaliteiten als hardrijders, maar kregen niet veel meer dan een paar minuten voorsprong op het peloton. Achter hen werd constant de druk hoog gehouden, waarna het verschil al op honderd kilometer van het eind werd teruggebracht tot een minuut.

Uiteindelijk ontplofte de boel in het peloton na een aanval van Victor Campenaerts. De Belgische tijdrijder kreeg een grote groep van twintig renners met zich mee, die de oversteek naar de oorspronkelijke vluchters wist te maken. Het peloton gooide het blok erop, waardoor deze nieuwe kopgroep al snel een minuut voorsprong kreeg. Grote namen als Sep Vanmarcke, Mark Cavendish en Tim Merlier waren vertegenwoordigd.

Van der Poel in de tegenaanval

Totaal onverwacht begon Alpecin-Fenix op kop van het achtergebleven peloton te rijden, waarna ook Mathieu van der Poel zich roerde. Op veertig kilometer van het eind trok hij ten strijde, wat de doodsteek bleek te zijn voor de helft van de renners in het peloton. Het verschil met de kopgroep werd eveneens gehalveerd, waarna we een open koerssituatie te zien kregen.

De verschillen waren klein, wat ertoe leidde dat er in iedere groep op het scherpst van de snede gekoerst werd. Terwijl het koers volledig op de wagen zat, trok Campenaerts opnieuw in de aanval. Eerst met Vanmarcke, maar daarna alleen. Groot werd zijn voorsprong niet, maar hij zorgde er wel voor dat iedereen het achter hem lastig had.

Nieuwe aanvallen, wederom Campenaerts

Een passage over een kasseienstrook leidde het einde van de poging van Campenaerts in. De groep kwam bij elkaar, waardoor nieuwe mannen konden aanvallen. Dries De Bondt plaatste een aardige versnelling en kreeg wéér Campenaerts met zich mee. Alpecin-Fenix hield de benen logischerwijs stil voor de Belgisch kampioen, waardoor het aan andere mannen was om het gat te dichten.

Tim Declercq moest de boel opknappen voor Deceuninck-Quick-Step. Hij reed het peloton, of wat daarvan overbleef na deze zware wedstrijd, terug naar de twee Belgen. Toen was het de beurt aan Lukasz Wisniowski. De Pool sloeg een aardig gaatje, maar moest op de stroken daarna opboksen tegen een harde wind. Aarzelingen achter hem zorgden ervoor dat hij niet direct terug het peloton inwapperde.

Van der Poel en Sénéchal gaan aan

Op de laatste kasseistrook van de dag verloor Wisniowski het laatste beetje van zijn voorsprong. Van der Poel en Florian Sénéchal overrompelden de Pool die volledig stil leek te staan. Het duo pakte een aantal meters op het peloton, maar Van der Poel reed niet direct mee met de Fransman. Op die manier kon Vanmarcke ook weer aansluiten. Wisniowski kwam door het getwijfel terug, net als Danny van Poppel.

Van der Poel liet het tempo in de kopgroep van vijf stilvallen, waarna ook het peloton in de ultieme slotfase terug kon komen. In een razendspannende finale kregen we plots te maken met een groepssprint. Van der Poel trok deze met een kapot stuur aan, waarna Campenaerts de boel verstoorde. Merlier moest van ver komen, maar had genoeg kracht om de sprint vol aan te gaan. Uiteindelijk won hij met een vrij ruime voorsprong op de rest van de groep.

Rasmus Tiller en Andrea Pasqualon vervolledigden het podium. In de achtergrond bolde Van der Poel als een van de laatsten van het groepje over de finish. Deceuninck-Quick-Step bleef na een bedrijvige koers met lege handen achter, daar hun sprinter Cavendish in de finale niets meer voor ze kon betekenen.