Mollema magistraal naar winst in wervelende editie Trofeo Laigueglia

Bauke Mollema heeft een schitterende editie van Trofeo Laigueglia gewonnen. De Nederlander speelde in de attratieve finale een overtalsituatie van Trek-Segafredo in de kopgroep perfect uit en werd niet meer teruggezien. Het is alweer zijn tweede overwinning van het jaar, nadat hij ook al een etappe won in de Tour des Alpes Maritimes et du Var.

De vlucht van de dag in de Italiaanse eendagskoers was voor twaalf mindere goden. Mattia Bais (Androni), John Archibald (Kometa), Unai Cuadrado (Euskaltel), Nicolas Edet (Cofidis), Kinfe Hailemichael (Delko), Alessandro Iacchi, Veljko Stojnic (beide Vini Zabù), Davide Persico (Colpack), Niccolo Salvietti (MG.k Vis), Nikita Stalnov (Astana), Mathias Vacek (Gazprom) en Juri Hollmann (Movistar) vonden elkaar na dik twintig kilometer koers.

Trek-Segafredo controleert, kopgroep begint aan beklimmingen

Trek-Segafredo nam in het peloton al snel de verantwoordelijkheid. Ze gaven de twaalf leiders maximaal vier minuten. INEOS Grenadiers kwam na vijftig kilometer ook even een handje toesteken, richting de eerste klim van de dag; de Cima Paravenna. Met twee ploegen in het peloton in de achtervolging, daalde de voorsprong van de kopgroep langzaam maar zeker, gaandeweg de koers. Na tachtig kilometer fietsen ging de teller voor het eerst onder de drie minuten, maar het pak onder leiding van Trek had nog geen ambitie om veel dichterbij te komen.

Na de eerste gecategoriseerde klim van de dag - de renners hadden ook in de beginfase al twee ongecategoriseerde pukkels bedwongen - reed de kopgroep voor het eerst richting de finishlijn. Na deze doorkomst volgde de tweede officiële klim van de dag; de Testico van 7,2 kilometer aan 4,5 procent. In de kopgroep ging het op die klim te hard voor Iacchi en Salvietti, die moesten lossen bij de andere tien. Het duo gaf op de top 45 seconden toe. Het peloton, met ook INEOS weer met een mannetje op kop, kwam op 2.38 minuten van de leiders door. Vanaf hier was het nog 79 kilometer koers.

Verslag gaat verder onder de tweet

Edet neemt vooraan de benen, grote namen in het offensief

Na een lange afdaling liep het peloton snel in op de overgebleven kopgroep van tien. Iacchi en Salvietti werden teruggehaald en de resterende leiders hadden op 65 kilometer van de meet nog slechts een minuut over. Dat gat werd eenmaal beneden wel weer groter, want nog altijd vond het peloton het te vroeg om al terug aan de kop van de koers te komen. Na de tweede doorkomst langs de finish, maakten de renners zich op voor vier keer een lokaal rondje, met daarin telkens de beklimmingen van de Colla Micheri (twee kilometer aan 8,2 procent) en de Capo Mele (twee kilometer aan 3,4 procent).

Plots waren het AG2R en Groupama-FDJ die het peloton leiding gaven en de twee Franse ploegen gaven Mikel Landa de geest. De kopman van Bahrain Victorious ging in de aanval, op het moment dat Edet in de kopgroep aan de boom schudde. Landa keek achterom en stopte zijn aanval toen er niemand met hem mee ging, Edet trok vooraan wel door. Bais en Hollmann waren de enige twee die zijn wiel konden houden. Na de eerste keer Colla Micheri volgde de eerste keer Capo Mele en hier besloot Giulio Ciccone eens op de pedalen te gaan staan. Hij werd meteen gevolgd door Egan Bernal. Toen de twee waren ingerekend, ging Landa nog eens aan, dit keer met Vincenzo Nibali op zijn wiel.

Trek-Segafredo goed vertegenwoordigd in elite-groep, kopgroep ingerekend

Het was oorlog, en dat met nog meer dan drie lokale rondes voor de wielen. Ciccone, Nibali, Bernal en Landa werden al snel onderdeel van een elite-groep van rond de vijftien renners. Het was de eerste achtervolgende groep op nog drie leiders vooraan. Edet, Bais en Hollmann hadden nog veertig seconden speling, met nog 35 kilometer voor de boeg. Een tweede achtervolgende groep - met onder meer Bauke Mollema en Thibaut Pinot - zat niet ver in deze fase en sloot niet veel later aan. Ook man in vorm Davide Ballerini, recent nog winnaar van Omloop Het Nieuwsblad, zat er gewoon bij in al het klimgeweld.

Op de tweede van vier beklimmingen van de Colla Micheri ging de overgebleven kopgroep van drie all-in. Edet en Bais gooiden Hollmann even overboord, voor hun laatste dappere loodjes van een lange dag in de vlucht. De Fransman en de Italiaan verdedigden hun voorsprong van veertig tellen met hand en tand richting het peloton favorieten en kregen na de afdaling van de Colla Micheri weer gezelschap van Hollmann. In het peloton bleef het onrustig met aanvallen, maar probeerde Trek-Segafredo met een strak tempo de achtervolging te leiden.

Verslag gaat verder onder de tweet

Bernal valt aan na hergroepering, Mollema mee in nieuwe kopgroep

Op 26 kilometer van de finish kregen de drie vroege vluchters dan toch gezelschap van een groepje achtervolgers, die waren waren weggereden uit het peloton. Mollema was dit keer van de partij namens Trek-Segafredo en ook onder meer Pello Bilbao, Clément Champoussin, James Knox en Valetin Madouas waren mee. Het veld schoof echter in elkaar, met het peloton met andere favorieten niet ver achter de kop. Dat peloton slaagde erin om alle laatste vluchtpogingen te neutraliseren, waarmee we met nog 25 kilometer te gaan een uitgedund peloton van voren hadden.

Nog twee keer Colla Micheri en nog twee keer Capo Mele, voldoende voer om in de absolute finale nog iets uit te richten. Eddie Dunbar ontbond namens INEOS als eerste zijn duivels en kreeg Knox en Champoussin mee. Van achteruit was het nu Bernal die in één knal naar voren ging en over het drietal heen dartelde. Champoussin was nu nog de enige die zijn wiel kon houden, Dunbar en Knox waren gezien. Bernal en Champoussin denderden na de Colla Micheri naar beneden, maar konden niet voorkomen dat er in de afdaling toch weer wat renners aansloten. Mollema, Ciccone, Landa, Mauri Vansevenant, Madouas en Biniam Girmay maakten het tot een kopgroep van acht.

Mollema gaat solo, zeven achtervolgers in absolute finale

Lang werkte de kopgroep niet samen, want Mollema had de geest. De Nederlander van Trek ging op de Capo Mele meteen weer in de aanval en liet de andere zeven achter. De samenwerking was ver te zoeken, met Ciccone die perfect fungeerde als stoorzender. Mollema had zo al snel twintig seconden te pakken, maar nog wel twee beklimmingen voor de boeg. Bernal, Landa en Madouas deden hun beurtjes wel, maar Mollema ging vooraan een stuk harder. Twintig seconden werden 24 seconden en 24 seconden werden 26 seconden. Trek-Segafredo had de touwtjes plots stevig in handen.

In een werkelijk schitterende editie van Trofeo Laigueglia was het Mollema tegen de achtervolgers op de laatste beklimming van de Colla Micheri. Meteen aan de voet ging Bernal alles-of-niets, in de wetenschap dat Mollema al meer dan een halve minuut te pakken had. De Colombiaan van INEOS zette de tanden op elkaar en knabbelde wel wat van de achterstand af, met Landa, Champoussin, Vansevenant en ook Ciccone uiteindelijk weer terug bij hem. Trek had daarmee dus nog een plan B bij de achtervolgers, maar Mollema had - met de tong op het stuur - duidelijk geen zin meer om om te kijken. Vol gas in de laatste tien kilometer.

Verslag gaat verder onder de tweet

Gaat Mollema het halen?

Zeventien seconden had Mollema over op de top van de Colla Micheri, nu alleen nog de Capo Mele voor de wielen. De loper aan 3,4 procent, kon die het mollemalen nog vertragen? In de afdaling vergrootte hij zijn voorsprong alleen maar weer, ook omdat het bij de achtervolgers hollen en stilstaan was. Er werd niet kop over kop gereden, maar los van elkaar gedemarreerd. Het was perfect voor Mollema, die op die manier nooit echt in gevaar leek.

Op vijf kilometer van de finish en met de tond inmiddels op het asfalt had Mollema weer een halve minuut beet. Dit ging hij niet meer uit handen geven, hoeveel melkzuur er ook uit zijn oren spoot. Bernal en consorten legden zich in de achtervolging ook neer bij het feit dat zij moesten gaan sprinten voor plek twee. Terwijl Mollema de armen in de lucht stak, was het vervolgens alleen nog kijken wie met hem mee het podium op mochten. Bernal bleek de sterkste in de sprint, Vansevenant werd derde.