Jasper Philipsen heeft de 109e editie van de Scheldeprijs gewonnen. Na een mooie waaierkoers - waarvan helaas weinig te zien was door een late starttijd op televisie - kwam het in de finale toch aan op een verwachte massasprint. Van een flink uitgedunde eerste groep was Philipsen verrassend de sterkste. Deceuninck koos in de finale niet echt tussen Sam Bennett en Mark Cavendish en kreeg de rekening gepresenteerd met plekken twee en drie.
Er werd een mooie koers verwacht en die kwam er ook. De wind blies hard, de thermometer kwam amper boven de vijf graden uit en het was van start tot finish nat. Werk voor de sterke beren dus, en zo bleek. Na een snelle beginfase – met de wind schuin in de rug – waren het meteen waaiers die de klok sloegen. Na vijftien kilometer brak het peloton voor het eerst, met Lotto Soudal, BORA-hansgrohe en Deceuninck-Quick-Step als belangrijkste aanstichters. Plots hadden we drie groepen, die alle drie volle bak moesten rijden.
Veel valpartijen en opgaves, elite-groep rijdt weg
De nervositeit en omstandigheden zorgden helaas ook voor nare valpartijen. Al na twintig kilometer was het raak, met Frederik Frison en Kristoffer Halvorsen als belangrijke slachtoffers. Er werd nog meer gevallen, met handenvol opgaves tot gevolg. Cees Bol zat na dertig kilometer nog maar met drie ploegmaats. Voor hen was het een voordeel dat de verschillende groepen uiteindelijk weer bij elkaar kwamen. Na 43 kilometer hadden we weer één peloton, die dus wel flink was uitgedund met al die opgaves.
Met een gemiddelde van 50,7 kilometer in het eerste uur ging het verschroeiend hard en het was wachten op nieuwe breuken. Die kwamen er ook, dit keer door een valpartij van Taco van der Hoorn. De Nederlander van Wanty gaf meteen op en de mannen die achter de crash zaten, moesten weer op de pedalen gaan staan. Dat lukte niet, want vooraan werd dit keer volle bak door gekoerst. We kregen na nieuwe waaiers een prachtige elite-groep van dertien renners vooraan, met een tweede groep op vijftien seconden.
Bijna alle rappe mannen mee, Kristoff en Merlier vallen weg
BORA had een slag gewonnen, door met Pascal Ackermann, Michael Schwarzmann, Nils Politt én Marcus Burghardt mee te zitten. Ook Sam Bennett, Danny van Poppel, Giacomo Nizzolo en Jasper Philipsen hadden zich niet laten verrassen. In de tweede groep moesten onder meer Florian Sénéchal, Bol, Alexander Kristoff en Tim Merlier knokken om terug vooraan te komen. Dat werd al een stukje moeilijker toen Kristoff en Merlier onderuit gingen en hun koers er wel op zat. De anderen uit groep twee vochten een lang gevecht, maar kwamen uiteindelijk terug van voren. Mede omdat Deceuninck in de eerste groep niet langer meewerkte, kregen we richting de laatste vijftig kilometer dertig leiders.
Het peloton achter de kopgroep had verloren, zij gaven twee minuten toe en wisten dat het niet voor hen was vandaag. De ijzersterke eerste groep kwam ondertussen voor het eerst over de finish in Schoten, klaar voor nog drie lokale rondes. Deceuninck-Quick-Step en BORA-hansgrohe onderhielden het tempo, met nog altijd 1.50 minuten voorsprong naar het peloton, en nog dertig kilometer voor de wielen. Dat mocht toch niet meer fout gaan! Er zaten ook te veel rappe mannen mee om nog ruzie te maken. Ackermann, Bennett, Van Poppel, Bol, Nizzolo, Philipsen; ze wilden allemaal hetzelfde.
Deceuninck en BORA brengen sprinters naar de meet
In het peloton reed Cofidis nog wel de tank leeg voor Elia Viviani, met ook Bingoal en UAE Team Emirates die nog wel wilden helpen. De achterstand werd nog wel even teruggebracht naar een kleine anderhalve minuut, maar toen zette men in de kopgroep even aan en zo was het weer 1.43 minuten. Bij het ingaan van de laatste lokale ronde – en nog zestien kilometer te gaan – klokten we af op 1.36 minuten. Het peloton wist waar het aan toe was.
In de laatste tien kilometer was het wachten op aanvallen van renners zonder een goede sprint in de benen. Die aanval kwam er ook, dankzij Victor Campenaerts en John Degenkolb. Ook Piotr Havik en Brent Van Moer probeerden iets. Weinig haalde het niet uit, BORA en Deceuninck hadden de controle. Deceuninck had de trein perfect voorin bij het ingaan van de laatste kilometer. Wanty roerde zich brutaal voor Van Poppel en ook AG2R liet zich zien. Deceuninck trok in de laatste meters de sprint aan, maar voor wie? Bennett en Cavendish gingen allebei voor de zege, alvorens Philipsen de lachende derde werd.
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties