Pidcock klopt Van Aert en Trentin met machtige sprint in Brabantse Pijl

Tom Pidcock heeft op knappe wijze de Brabantse Pijl op zijn naam geschreven. In een sprint met drie bleef hij topfavoriet Wout van Aert en Matteo Trentin verrassend makkelijk voor.

Het ging rap vanuit het vertrek bij de mannen. Hoewel we in de eerste vijftig kilometer slechts één gecategoriseerd klimmetje tegenkwamen, duurde het toch echt dik een uur tot een kopgroep de vrijgeleide kreeg. Het was meteen een groep met enkele mooie namen. Bryan Coquard (B&B), Andreas Leknessund (DSM), Jordi Meeus (BORA), Julian Mertens (Sport Vlaanderen-Baloise), Ludovic Robeet (Bingoal-Wallonie Bruxelles), Anders Skaarseth (Uno-X), Brent Van Moer (Lotto Soudal), Emmanuel Morin (Cofidis) en Kevin Van Melsen (Intermarché) hadden na tachtig kilometer koer een voorsprong van dik zes minuten te pakken.

Jumbo-Visma controleert, mooie namen starten achtervolging

Pas na 120 kilometer kwamen de heren terecht op het lokale rondje, die drie keer afgewerkt moest worden. Hierin zaten vier beklimmingen; de Hertstraat, de Mokesstraat, Holstheide en de S-Bocht Overijse, op weg naar de finishlijn. Op weg naar de eerste van drie rondjes deed het peloton wat er van hen verwacht werd. De voorsprong van dik zes minuten werd teruggebracht naar dik drie minuten, door toedoen van Jumbo-Visma. Bij de eerste doorkomst langs de finish was het verschil 2.52 minuten.

Het was in die fase dat enkele renners probeerden aan te vallen vanuit het peloton. Robert Stannard en Sven Erik Bystrom kregen een gaatje en ook Rémi Cavagna en Toms Skujins slopen mee. Daar achter ontstond nog een achtervolgend groepje, met Dylan Teuns, Oscar Riesebeek en Benoit Cosnefroy. De grote namen roerden zich dus al, maar het zat op dik vijftig kilometer van de meet nog dichtbij elkaar. Het peloton gaf slechts anderhalve minuut toe, met daartussen dus nog twee achtervolgende groepjes.

De klimmetjes volgden elkaar op de lokale rondes rap op en dus werd vooraan ook langzaam duidelijk wie de sterkste vluchters waren. Morin, Van Melsen en Coquard werden opgeslokt door achtervolgende groepjes twee en drie. Zij kwamen bij elkaar, waarmee we dus plots een prachtige groep hadden met Stannard, Bystrom, Cavagna, Skujins, Teuns, Riesbeek en Cosnefroy. Zij reden op vijftig kilometer van de finish op vijftig seconden van de zes overgebleven vroege vluchters. In het peloton kreeg Jumbo-Visma steun van INEOS Grenadiers. Het pak zat op 1.43 minuten van de kop.

Peloton begint er ook aan, Pidcock en Van Aert rijden naar de kop

In de laatste vijftig kilometer begon de koers echt te ontbranden. Bij de zeven achtervolgers draaide het goed rond, maar ook in het peloton begon de oorlog. Tom Pidcock en Matteo Trentin waren twee van de vele renners die probeerden weg te rijden, maar dat lukte niet meteen. Jumbo-Visma nam de controle weer in handen, met Nathan Van Hooydonck op kop voor Wout van Aert. Ook Pascal Eenkhoorn kon nog het één en ander doen voor zijn kopman. Bij de tweede doorkomst van de finishlijn had de kopgroep van vijf (Mertens werd gelost) nog twintig seconden richting de achtervolgende groep. Het peloton kwam door op een dikke minuut.

Lang bleven de verschillen gelijk, totdat er in het peloton – vlak voor de Hertstraat – keihard werd gevallen. Drie mannen van Deceuninck-Quick-Step lagen erbij (met onder meer Florian Sénéchal), Kevin Geniets bleef liggen en ook andere ploegen werden getroffen. De renners die er in het peloton goed vanaf kwamen, hadden er geen boodschap aan. Pidcock ging andermaal op de pedalen staan en hij kreeg naast Trentin nu ook Van Aert mee. De drie kregen verder niemand mee, waarmee we weer een extra achtervolgend groepje hadden.

De krachtsinspanning van Pidcock had effect, want hij reed met Trentin en Van Aert in no-time dicht naar de kop van de wedstrijd toe. Terwijl de vroege vluchters samensmolten met de eerste achtervolgende groep, sloten Van Aert en consorten niet veel later al aan. Een enorme groep smolt zo definitief samen, met het peloton op een halve minuut. Vroege vluchters Skaarseth, Meeus, Morin en Robeet losten al snel bij het tempo van de grote namen, die om en om een tempoversnelling plaatsten. Van Aert nam een keer de kop, Cosnefroy toonde goede benen en ook Pidcock zat constant op de eerste rij.

Elite-kopgroep gaat finale rijden, Trentin gaat solo

Op 26 kilometer van het einde gaf Trentin er een klap op. De Italiaan van UAE Team Emirates kreeg de ruimte. Verder zaten Cavagna, Teuns, Cosnefroy, Van Aert, Pidcock, Stannard, Riesebeek, Skujins én vroege vluchter Leknessund nog vooraan om finale te rijden. Richting de bel – en bij het ingaan van de laatste lokale ronde – had Trentin twintig seconden op de negen achtervolgers. De meeste andere vroege vluchters zaten in een derde achtervolgende groep, waar Ide Schelling ook bij zat. Hij had de slag gemist. Hij probeerde op de S-bocht Overijse – de klim naar de finish – nog solo naar de achtervolgers te rijden. De Nederlander toonde andermaal goede vorm door in die opzet te slagen.

Zo hadden we dus plots één leider (Trentin) en tien achtervolgers, met dus Schelling. Het peloton reed op een minuutje en leek toch wel gezien. Het onderlinge verschil tussen Trentin en de tweede groep bedroeg zeventien seconden. Niet veel, maar wie ging dat gat dichten? Teuns nam veel initiatief en ook Leknessund was verrassend genoeg actief. De Noor van Team DSM had – na een hele dag in de vlucht – alle reden om zich koest te houden, maar dat deed hij niet. Het gaatje bleef desondanks twintig seconden, dus moest er iemand op de Moskesstraat en Holstheide toch echt iemand op eigen kracht wegrijden.

Pidcock en Van Aert waren andermaal de twee die het initiatief namen. Trentin nam even een slokje en wachtte de twee op, waarmee we drie leiders hadden voor de absolute slotfase. De achtervolgers met Schelling en Riesebeek gaven snel tien seconden toe. Op de Moskesstraat was het in die groep dan ook alles-of-niets. Teuns en Cosnefroy dokkerden op de kasseien weg van de andere zes. Konden zij er nog weer bij komen?

Sprinten voor de winst?

Uiteindelijk naderden Teuns en Cosnefroy tot een kleine tien seconden, maar konden het gat net niet dichten en werden op zeven kilometer van de streep weer bijgehaald door het achtervolgende groepje. Daar leek bij iedereen de pijp leeg, waardoor de voorsprong van de drie vooraan snel groeide naar meer dan twintig seconden. De drie vooraan bleven goed samenwerken, waardoor het op een sprint uit te leek draaien.

In de laatste kilometer ging het licht omhoog en nam Van Aert de kop van het groepje van drie. Pidcock en Trentin zaten vast in zijn wiel, maar op vijfhonderd meter van de meet begonnen ze alle drie te pokeren. Ze keken allemaal naar elkaar wie er als eerste aan zou gaan, maar in de achtergrond kwamen het groepje van acht snel dichtbij. Dat was een teken voor de drie om weer in gang te schieten. Van Aert ging vanuit derde positie als eerste aan, maar Pidcock kwam er verrassend overheen in de laatste honderd meter. Trentin eindigde als derde.

Uitslag Brabantse Pijl voor mannen 2021