Rob van Broekhoven blikt terug op koersloopbaan: 'Godverdomme, eigenlijk kon je best goed fietsen'

In de Leiderstrui manifesteert zich graag als een allesomvattend wielerplatform. Mede daarom wagen we zo nu en dan ook graag een sprong in het diepe. Een nieuwe rubriek introduceren past daar natuurlijk maar al te goed bij. Met IDL Neo behandelden we ooit al eens een groep aanstaande talenten, met deze 'Renners uit de streek'-serie deelt IDL-redacteur Youri van den Berg graag het verhaal van al dan niet gestopte renners uit Noord-Brabant (of bij uitzondering daarbuiten). In deze ouverture staat Rob van Broekhoven, een neef van Mathieu van der Poel (en van David en Adrie), centraal.

First things first, ofwel: beginnen bij het begin. Van Broekhoven kon bij de start van zijn fietsloopbaan - het is inmiddels alweer een decennium geleden – bestempeld worden als laatbloeier. ‘Ik ben in 2012 begonnen met fietsen, nadat ik eerst jarenlang op hoog niveau heb gevoetbald’, zo steekt hij van wal. ‘Destijds ben ik eigenlijk van de ene op de andere dag gaan fietsen. Ik reed toentertijd al wel af en toe wat toertochten bij ons in de buurt. Bovendien ging ik vaak naar Mathieu en David in de cross kijken. Daaruit kwam dus de ambitie om ook zelf te gaan wielrennen. Niet lang daarna heb ik een test gedaan bij IKO Enertherm – BKCP. Als de testuitslag goed was, mocht ik bij de ploeg komen rijden. En dat was zo, dus kon ik me bij de ploeg voegen’, blikt hij terug op zijn intrede bij de ploeg met onder anderen Mathieu van der Poel en Martijn Budding in de gelederen.

'Ome Adrie' stelde handgeschreven trainingsschema's op voor Van Broekhoven

‘Met voetballen stopte ik vrijwel direct’, vervolgt de nu 28-jarige Van Broekhoven zijn relaas. ‘Een week na mijn laatste voetbalwedstrijd reed ik immers al een koers in Essen. Voor die koers in Essen had ik twee of drie weken écht getraind. En dat op basis van een handgeschreven trainingsschema van ome Adrie. Hij vertelde me wat ik gedurende die twee weken het beste kon doen. En zo geschiedde: die race in Essen ging vrij goed, in de eerste plaats alleen al omdat ik hem uitreed. Sterker nog: in de laatste ronde kwam ik ineens op kop van het peloton te zitten. Toen had ik werkelijk waar geen idee wat ik moest doen!’, kan hij er smakelijk om lachen.

Eenmaal goed en wel begonnen met het nastreven van zijn fietsdromen, ambieerde Van Broekhoven zowel op de weg als in het veld het een en ander. ‘Bij IKO Enertherm – BKCP heb ik beide disciplines gedaan. Maar op een bepaald moment had ik mezelf duidelijk overtraind in de winter en moest ik een soort van noodgedwongen het crossen links laten liggen. Derhalve ben ik me daarna volledig op het wegwielrennen gaan toeleggen, al deed ik ieder seizoen nog wel mee aan een paar veldritten. Een NK of zo, dat vond ik wel leuk. Bovendien adviseerde ome Adrie me om meer op de weg te gaan focussen.’

Van Broekhoven combineerde fietsen met opleiding en ging naar school met Jan Maas

‘Adrie is uiteindelijk best wel lang mijn ploegleider c.q. trainer geweest’, vertelt Van Broekhoven vervolgens wanneer we hem vragen naar zijn werkgevers. ‘In dienst van IKO Enertherm – BKCP heb ik twee jaar bij de junioren gereden, gevolgd door twee jaar bij de beloften. Toen ik mijn derde jaar bij de U23 inging, ben ik naar Willebrord Wil Vooruit verhuisd. Het jaar daarop, in 2017, ging ik vervolgens naar Destil - Jo Piels Cycling Team. Ook in 2018 maakte ik een transfer, daar ik richting WV De Jonge Renner verhuisde. Toen was het voor mij echter al ver gedaan, al heb ik me in daar nog best wel bewezen. Zo fietste ik naar een zesde plaats in de Ronde van Luik en was ik tijdelijk in het bezit van de bolletjestrui in de Topcompetitie.’

Lees verder onder de tweet!

Toch besloot Van Broekhoven destijds om zijn racefiets aan de spreekwoordelijke haak te hangen. ‘Daarna heb ik voor mezelf een knop omgezet’, verklaart hij zich nader. ‘Ik had laten zien wat ik in mijn mars had en besloot me weer te focussen op studeren, om zo de master Strategisch Management te kunnen afronden.’ Want studeren met wielrennen combineren, dat deed Van Broekhoven jarenlang al. ‘In eerste instantie heb ik vwo afgerond, gevolgd door een hbo-opleiding CE (Commerciële Economie, red.) aan de Johan Cruijff Academy. Dat heb ik zo’n vierenhalf jaar lang gedaan, samen met bijvoorbeeld Jan Maas, met wie ik iedere dag naar school ging. Vervolgens kwam dus die masteropleiding in strategisch management aan Tilburg University op mijn pad. Dat traject sloot ik in 2019 af. Tegelijkertijd met mijn wielercarrière dus. Maar toen zat ik al wel een beetje aan het eind van mijn Latijn.’

‘Daarna ben ik in het bedrijfsleven gaan werken’, komen we al bijna aan bij 2023. ‘Ik doe het met hartstikke veel plezier. Ik werk momenteel als IT Project Manager op projectbasis voor bepaalde instellingen. Dat is enorm afwisselend werk. Zo heb ik bijvoorbeeld al voor Bol.com, de Koninklijke Luchtmacht en ASML gewerkt. Maar als ik nu terugdenk aan het fietsen, baal ik er toch wel een beetje van dat ik me niet meer op het fietsen ben gaan richten. Achteraf is het natuurlijk wel altijd makkelijk praten.’

Lees verder onder de foto!

Jaar in Continentale dienst (2017) was een 'kutjaar' voor Van Broekhoven

Dat laatste is een uiterst interessant gegeven. Vooral omdat het in zijn laatste wielerjaar juist wél van een leien dakje liep bij Van Broekhoven, die doorheen zijn carrière meermaals met pech te maken kreeg. ‘Op sommige momenten denk ik wel van: godverdomme Rob, eigenlijk kon je best goed fietsen. Dan vraag je jezelf af waarom je op bepaalde momenten net niet wat meer zelfvertrouwen had. Ik denk alleen wel dat zoiets echt typisch wielrenners is. Het is simpelweg nooit genoeg. Ook al word je vijfde in het wedstrijd, is het nog niet goed genoeg. Dat is best een aparte mindset, die regelmatig terugkomt binnen de wielrennerij. Het is ook ergens wel interessant om te zien dat één van mijn beste jaren juist bij WV De Jonge Renner was. Toen zat het er écht in, maar had ik ook al besloten dat ik er de brui aan ging geven, om me te focussen op school. Dat is dus toch een beetje stoppen op je hoogtepunt.’

Hij vervolgt: ‘Het jaar bij de Continentale Jo Piels-ploeg (2017, red.) was voor mij persoonlijk dan juist weer een kutjaar, vooral door blessures. Tot overmaat van ramp stopte de ploeg er aan het eind van dat jaar nog eens mee. Dan sta je daar wel met het idee van: dit had het jaar moeten zijn, maar je bent binnen no-time terug bij een clubploeg. Dat is simpelweg kut. Soms denk ik er nog wel eens over na. Hoe zou het zijn afgelopen? We zullen het niet meer te weten komen. Je moet er eigenlijk ook niet te veel over nadenken en gewoon je leventje leven. Ik heb immers nu ook supermooie dingen gedaan.’

Een potje golfen met Mathieu van der Poel

Wanneer we Van Broekhoven vragen naar een behaald resultaat waar hij het meest trots op is, komt hij met een kostelijke anekdote op de proppen. ‘Echt resultaten rijden heb ik niet gedaan. Ik heb vooral een aantal leuke uitslagen gereden. In mijn laatste jaar wist ik bijvoorbeeld in iedere Clubcompetitie-race bij de top tien te eindigen. Het criterium in Oudenbosch winnen was eveneens een toffe ervaring. Ook die zesde plaats in Luik was mooi, temeer omdat ik achter mijn neef David finishte. Ik weet nog goed dat ik hem voorliet in de sprint. Achteraf heel dom natuurlijk!’

Afijn, Van Broekhoven hing zijn fiets dus definitief aan de wilgen en besloot zich te richten op zijn werk. Maar: ‘Ik heb altijd geroepen dat ik ooit in mijn leven de Iron Man gedaan moet hebben. In januari van 2022 ben ik daarvoor gaan trainen, om vervolgens in oktober die droom te verwezenlijken. In juni kreeg ik nog last van een blessure, dus eigenlijk was het een beetje tegen beter weten in. De eindtijd was prima, maar ik heb er nog altijd last van. Fietsen zit er zelfs nog niet echt in.’

Lees verder onder de foto!

Als gevolg van die benoemde blessure kan Van Broekhoven dus niet echt fietsen. Ook lopen doet hij nog niet al te veel. Wat dan wel? ‘Golfen!’, stelt hij enthousiast. ‘Dat doe ik echt wel regelmatig, best vaak samen met Mathieu. We golfen meestal in de zomer. Of als het uitkomt in Mathieu’s programma. Als het binnenkort weer gaat, kunnen we misschien ook weer eens een fietsritje maken. Lekker aan 35 kilometer per uur over de Zeelandbrug of de Oesterdam knallen is altijd lachen!’ En met die laatste quote zou Van Broekhoven een uit 2016 opgegraven tweet weer opnieuw werkelijkheid laten worden.

Youri van den Berg (Twitter: @YourivndnBerg)