Robeet zorgt voor daverende verrassing met winst in Nokere Koerse

Ludovic Robeet heeft verrassend Nokere Koerse 2021 bij de mannen gewonnen. Na een zware koers in de regen was de Belg van Bingoal - Wallonie Bruxelles onderdeel van de vroege vlucht en hij stuntte door in de finale solo weg te rijden.

Het regende, het was koud en de wind stond stevig; alle ingrediënten dus voor een loodzware koers. Hoewel veel ploegen naar België waren gekomen voor een massasprint, loopt dat in Nokere Koerse lang niet altijd zo. Het was misschien wel om die reden dat meerdere ploegen er in het eerste uur hard aan trokken. Het eerste uur ging aan 47 gemiddeld en logischerwijs kwam er dan ook geen kopgroep van de grond. Pogingen daartoe waren ook sporadisch in de openingsfase.

Acht renners rijden weg, Uno-X Pro indrukwekkend sterk

Toen de voet ietwat van het gaspedaal ging, vonden acht renners elkaar in de vlucht. Damien Gaudin (Total Direct Energie), Anthony Julien (AG2R), Sébastian Grignard (Lotto-Soudal), Thibault Ferasse (B&B), Samuele Zoccarato (Bardiani), Ludovic Robeet (Bingoal-Wallonie Bruxelles), Ward Vanhoof en Aaron Van Poucke (beide Sport Vlaanderen-Baloise) waren de, met alle respect, mindere goden die enkele minuten cadeau kregen van het peloton.

Toen de teller op vier minuten stond, vond het peloton het welletjes. Meerdere ploegen begonnen wat tempo te maken, maar het was verrassend genoeg het pro-continentale Uno-X Pro dat de touwtjes brutaal in handen nam. Vluchtpogingen werden door de Noorse ploeg geneutraliseerd en op de open vlaktes werd er flink tempo gemaakt. Achteraan het peloton riepen er regelmatig groepjes renners om hun moeder, terwijl de finale nog niet eens begonnen was.

De voorsprong van de acht leiders daalde van vier naar 2.30 minuten, maar niemand had echt de intentie om de kopgroep al terug te halen. Het was simpelweg tempo rijden en vooraan zitten op de lastige kasseistroken. Al snel bleek waarom; Owain Doull (INEOS) was één van de vele renners die tegen de vlakte ging op de bochtige lokale rondjes, Danny van Poppel stapte zelfs vroegtijdig af.

Steeds meer valpartijen richting finale, peloton breekt meermaals

Richting de laatste veertig kilometer werd Uno-X Pro langzaam maar zeker verdrongen van de kop. Rally Cycling zette een mannetje op kop en ook UAE Team Emirates, Groupama-FDJ en Deceuninck-Quick-Step waren nooit ver weg. Op het lokale rondje van dertig kilometer was het uitkijken geblazen op de kasseistroken en op de klim naar de finish, op de Nokereberg. Het werd een echte afvalkoers, met in de voorlaatste ronde al een flinke schifting.

Alberto Dainese van DSM moest als één van velen in het defensief na een val, terwijl in de kop van het peloton twee groepen van zo’n tien á vijftien renners overbleven. Zij smolten weliswaar weer samen, maar een derde groep moest serieus gas geven om er bij het ingaan van de laatste ronde weer bij te komen. Toen de bel klonk, hadden we nog wel acht leiders, maar zij hadden nog slechts een minuutje over.

Ondanks dat er in het voorste peloton, na de Nokereberg, nog even werd gegeten en naar elkaar werd gekeken, slaagde een geloste groep er maar niet in om aan te sluiten in de slotronde. Het ging hard, met Alpecin-Fenix dat de kopgroep rond een minuut hield. Er mocht niet meer te lang getwijfeld worden, als er voor een sprint werd gereden. 1.23 minuten en nog 23 kilometer voor de wielen; het werd tricky.

Alpecin-Fenix krijgt gat niet dicht, Gaudin en Robeet alles of niets

Van georganiseerd achtervolgen, ging het in de laatste twintig kilometer om hollen en stilstaan. Ploegen zonder sprinter probeerden er nog iets van te maken, geneutraliseerd door ploegen mét een sprinter. De lang geloste groep achter het peloton slaagde er dankzij de tempowisselingen in om weer aan te sluiten, al hadden zij wel een jasje uitgedaan. Wie ging die laatste dikke minuut naar de leiders dichten? Dat was de grote vraag, met nog wel meer dan genoeg lastig terrein om iets voor elkaar te krijgen.

Alpecin-Fenix en Uno-X Pro waren andermaal de ploegen die hun verantwoordelijkheid namen en alleen UAE Team Emirates stak een handje toe. Op zestien kilometer van de meet was wel duidelijk dat men in het peloton het gat dicht wilde, geen gezeur meer. Vier kilometer later was er nog een halve minuut over en op de kasseiklim op de Lange Ast ging Sep Vanmarcke er vandoor. Hij raapte de ene na de andere vroege vluchter op, maar kwam uiteindelijk niet weg. Robeet en Gaudin bleven de enige twee die vooruit bleven.

Door de versnelling van Vanmarcke was het peloton op de Lange Ast weer uit elkaar geslagen, waardoor het voorste pelotonnetje weinig mankracht aan boord had om de vluchters nog terug te halen. Ethan Hayter (INEOS) en Luca Mozzato (B&B) waren zelfs in staat weg te rijden, als eerste achtervolgers achter de leidende twee. Gaudin en Robeet bleven alles geven vooraan, met zeventien seconden naar Hayter en Mozzato. Ook Zoccarato zat uit de vroege vlucht nog bij hen. Het peloton zat daar, met nog 5,5 kilometer te gaan, vlak achter. Dat was overigens wel zonder Mark Cavendish, die zichzelf in de absolute finale door een crash zelf uitschakelde. Ook Jannik Steimle ging namens Deceuninck onderuit.

Vlucht of een sprint?

Het moest nu toch wel echt gaan gebeuren, maar het hele veld was simpelweg uit elkaar geslagen. Gaudin en Robeet bleven vooraan en in het kleine pelotonnetje moest Oscar Riesebeek bijna alles alleen doen namens Alpecin-Fenix. Op twee kilometer van de finish hadden de voorste twee door dat winnen er echt in zat en dus ging Robeet nog één keer op de pedalen staan. Er zat nog heel wat op bij de 26-jarige Belg, die tot ieders verbazing standhield en solo op de Nokereberg aankwam.