'Runner-up' Bardet roemt Evenepoel en Pogacar: 'Het zijn wielergenieën'

Romain Bardet verkeert naar eigen zeggen in de sterkste periode van zijn carrière, maar de renner – die twee keer op het podium van de Tour de France stond – kan daarmee zijn prestaties van vroeger niet overtreffen. ‘Er waren altijd twee of drie renners die boven de rest van het peloton uitstaken.’

Met die twee of drie renners die een maat te groot zijn voor de rest bedoelt Bardet in ieder geval Remco Evenepoel en Tadej Pogacar. ‘In gesprek met Eurosport France benadrukt Bardet het talent van de twee coureurs. ‘Ze hebben iets extra's, het zijn wielergenieën. Als ze op honderd procent zijn, kan niemand met ze concurreren, ze racen tegen elkaar. Ze geven niet om ons, de runners-up.’

Bardet: 'Aan de resultaten kan je het niet zien'

Bardet geeft verder aan dat de intensiteit van de koers tegenwoordig veel hoger ligt. ‘Iedereen ziet dat het tempo hoger ligt dan voorheen. Op de beklimmingen is het tempo ongelooflijk hoog.’ Dat heeft volgens de Franse klimmer vooral te maken met een paar hele rijke ploegen. ‘De selectie van sommige ploegen heeft de situatie veranderd. Als je de teams van Jumbo-Visma of UAE Team Emirates in de grote rondes ziet, kunnen vijf of zes van de acht jongens kopman zijn. Voor ons, als directe tegenstanders, wordt het heel snel ingewikkeld. We moeten het hoofd koel houden en onze krachten daar op afstemmen om te overleven.’

Bardet eindigde zowel in 2016 als 2017 op het podium van de Tour de France. Daarna verwachtte hij nog betere prestaties te leveren, maar dat er een zeer sterke generatie wielrenners in de jaren daarna zou toetreden tot de WorldTour kon hij niet voorzien. ‘Het waren geen loze woorden toen ik in 2016 of 2017 zei dat mijn beste jaren nog voor me lagen. De cijfers zijn duidelijk, ik ben sterker dan die jaren, maar er zijn nog sterkere jonge renners. Ik zit dus in mijn beste periode, maar aan de resultaten kan je het niet zien. Het wielrennen is de afgelopen zes jaar heel snel geëvolueerd.’

'Het is moeilijk om in die omstandigheden te schitteren en dat is ook de huidige situatie van het wielrennen.'

Bardet reed een degelijk seizoen, maar de uitschieter ontbrak. Nadat hij de Tour of the Alps won, trok Bardet in blinkende vorm naar de Giro d’Italia, waar hij leek mee te gaan doen om het eindpodium. Door maagklachten eindigde de Giro na twaalf etappes echter in een deceptie voor de Fransman. ‘Ik denk dat het een consistent seizoen is geweest. Vanaf mei en mijn terugtrekking uit de Giro zijn de dingen een beetje door mijn handen geglipt. Uiteindelijk was het goed, soms heel goed, maar zonder de uitschieter die er had kunnen zijn als de dingen waren gegaan zoals we ze ons in mei hadden voorgesteld.’

Na de Giro kwam Bardet nog tot een zesde plek in de Tour de France en een negende plek in de Ronde van Lombardije. ‘Ik denk dat ik er elke keer stond, maar in de grote wedstrijden, behalve in mei, waren er altijd twee of drie renners die boven de rest van het peloton uitstaken. Het is moeilijk om in die omstandigheden te schitteren en dat is ook de huidige situatie van het wielrennen.’