Stuyven klopt Van Aert en wint Milaan-Sanremo na razend spannende finale

Jasper Stuyven heeft na een tumultueuze finale de 2021-edite van Milaan-Sanremo toegevoegd aan zijn palmares. De Belg bleef een elite-groep met Wout van Aert en Mathieu van der Poel voor in de laatste meters.

Het klassieke Milaan-Sanremo-recept werd voor het eerst integraal op TV uitgezonden. 300 kilometer koers, een vluchtgroepje vooruit en de controle in het peloton; alle ingrediënten waren aanwezig.

Onder de acht koplopers van de dag één Nederlander: Taco van der Hoorn van Intermarché-Wanty-Gobert. De andere zeven namen: Alessandro Tonelli (Bardiani, Nicola Conci (Trek-Segafredo), Mathias Norsgaard (Movistar), Mattia Viel, Filippo Tagliani (Androni Giocatolli), Charles Planet en Andrea Peron (NOVO Nordisk). De acht kregen maximaal 7.30 minuut, maar werden extreem kort gehouden door de troepen van Jumbo-Visma, Deceuninck-Quick-Step en Alpecin-Fenix.

Klassiek Milaan-Sanremo-verloop, daarna stijgende nervositeit

Dit zorgde ervoor dat we een heel lange tussenfase kregen, waarin vrijwel niets gebeurde. Pas op honderd kilometer van de meet gebeuren er wat dingetjes; Nacer Bouhanni werd in een bocht omver gereden door een ploegmaat, de nervositeit nam zichtbaar toe. De laatste (twee) uren in Sanremo zijn vaak de spannendste, en die richting leek het ook dit jaar op te gaan.

Het waren vooral Paul Martens (Jumbo-Visma), Senne Leysen (Alpecin-Fenix) en Tim Declercq (Deceuninck-Quick-Step) die de eerste uren veel in beeld waren, in dienst van hun kopmannen. Pas richting de Capi, de eerste scherprechters van de dag, nam de nervositeit toe. Andere mannen aan kop van het peloton, meer gehannes; het spannendste koers-uur van het jaar brak aan.

Net voor de Capo Berta reed Sam Bennett lek, één van de kopmannen van Deceuninck-Quick-Step. De Ier keerde opmerkelijk snel terug, maar het kostte wel krachten. Inspanningen die hij in de finale tekort zou komen? Richting de Cipressa, op 27 kilometer van de finish, was het in ieder geval alle hens aan dek. De boot naar Sanremo stond op het punt te vertrekken!

Veel spanning voor de Cipressa, maar die baart een muis

Timo Roosen vatte de Cipressa als eerste aan, met een kloeke Sam Oomen en Greg Van Avermaet in zijn spoor. Zij waren eveneens de mannen die de laatste vluchter, een ijzersterke Van der Hoorn, bij de kraag grepen op de traditionele Primavera-klim. Slachtoffers van dit tempo: Alberto Bettiol, Alexander Kristoff en Fernando Gaviria.

De top van de Cipressa werd zonder noemenswaardige aanval gerond, met INEOS Grenadiers die als eerste de afdaling indoken. In de afdaling brak het peloton in twee stukken, zo’n veertig renners bleven over in de eerste groep. Die tweede groep wist onder leiding van EF Education-NIPPO nog wel de aansluiting te maken. Met tachtig man trokken we richting de Poggio.

Alles op de Poggio, maar ook niets op de Poggio

Het was Filippo Ganna die de Poggio als eerste aanvatte, met een beresterke Kasper Asgreen in zijn spoor. Ganna trok alles op een lint, terwijl Van der Poel ver zat aan het begin van de beslissende klim. Ook opvallend goed voorin: de kleine Caleb Ewan. Maar het was wachten tot die ene, tot die ene verschroeiende attack. Na Ganna was het aan Van Baarle, die zich ook nog eens dubbel plooide.

Tot Alaphilippe ging! De wereldkampioen trok door met Van Aert in het spoor, even later ook Van der Poel in het wiel. Maar geen bres, geen gat op de rest. Ewan ging zelfs ogenschijnlijk makkelijk mee in het wiel van Van Aert, in het tweede wiel rondde de kleine Australiër de top van de Poggio. Tom Pidcock probeerde het met een versnelling in de afzink, maar werd gecounterd door Van Aert.

Laatste kilometers brengen beslissing

Jasper Stuyven nam vervolgens afstand in de laatste meters van de afdaling, de Belg pakte meteen een mooi gat. Ging hij dan Milaan-Sanremo winnen? Niet als het aan Søren Kragh Andersen lag, want die reed als een Deense diesel naar de Belg toe. Ook de rest sloop mee in het spoor. Wat een enerverende finale.

Van Aert weigerde het gat naar de twee te dichten, terwijl Kragh Andersen de sprint voreg aanging. Zo bracht hij Stuyven in een zetel naar de finish. Vanuit de achtergrond kwamen ze ook nog, maar te laat. Stuyven won, voor Van Aert! Wat een finale!