Ten Dam kende problemen in dezelfde Unbound-afdaling als Zonneveld: 'Ah kak, dit is wel een erg groot gat'

Laurens ten Dam eindigde afgelopen weekeinde als vierde in de door Keegan Swenson gewonnen Unbound Gravel, waar de Nederlander na afloop trots op was. Bij Bicycling blikte hij nog eens uitgebreid terug op de gravelwedstrijd in Kansas.

Ten Dam gaf een uitgebreid wedstrijdverslag mee. 'Na zestien kilometer kwam de modderstrook en daar was het chaos. Zoveel modder, waardoor je wielen vast kwamen te zitten', geeft hij aan. 'Ik heb zo snel mogelijk geprobeerd om de modder van je fiets te krijgen om weer verder te kunnen. Op een gegeven moment hadden we wel door dat als je links of rechts in de graskant reed, dat je dan kon blijven fietsen. Toen ik die modderstrook af kwam, had ik 2.40 minuut achterstand op de eerste groep en lag ik rond plek dertig.'

'Toen ben ik gewoon vol gaan rijden en ben ik met een man of vijf teruggereden naar de kopgroep. Toen we aansloten waren we nog met z'n twaalven', gaat Ten Dam verder. 'Het was gekkenhuis. Hier en daar gingen er al een paar man af met een lekke band en toen we met nog negen man over waren reed ikzelf lek. Voorband liep al af en in de rotsige afdaling (waar Thijs Zonneveld hard ten val kwam) reed ik mijn wiel stuk op een steen. Overal tubeless sealant. Ik dacht: ah kak dit is wel een erg groot gat.' Zonneveld kwam er iets minder vanaf, hij liep een gapende wond in zijn knie op.

Ten Dam probeerde chaos te creëren in Unbound

'Uiteindelijk het gat van twee centimeter kunnen pluggen met drie pluggen, die hielden het gelukkig', legt Ten Dam uit. 'Twee minuten lag ik achter en moest ik in de achtervolging. Dat heb ik toen gedaan en op zestig kilometer later sloot ik weer aan. Het beste was er wel af toen', is de Nederlander eerlijk. 'Op de plek waar ik wilde aanvallen, op vijftig km van de finish, werd ik gelost op de klimmetjes. Gelukkig was iedereen moe en kon ik weer terugkomen.'

'Daarna hebben we tempo gereden tot de laatste twintig kilometer. Daar ben ik begonnen met demarreren, want ik heb chaos nodig, alleen werd dat steeds weer dichtgereden', verklaart de Nederlander. 'In de laatste 800m reed Lachlan Morton weg en Peter Stetina kreeg het gat niet dicht. Jammer dat hij het gat niet dicht kreeg want ik won voor het eerst van m'n leven een sprint, alleen dit keer voor de vierde plek. Blij dat ik nog vierde werd, en geen zevende', aldus Ten Dam bij Bicycling.

De broekriem gaat er nu even af bij de ex-prof. 'Ik heb niet persé nog een doel dit jaar. Ik heb nog één wedstrijdje staan in Zweden. Gaan we met de kinderen heen, roadtrippen. We hebben nog genoeg te doen met mijn eigen evenementen en de Tour, maar het Ride Fast gedeelte is nu wel even klaar. Dat stond de afgelopen weken op 1, maar nu is het weer tijd voor Live Slow.'