Van Aert noemt val 'dom', maar vreest vooral een beetje voor de gevolgen: 'Rechterkant is goed stijf'

Wout van Aert was ijzersterk bij zijn terugkeer in de koers, maar toen de Belg van Visma | Lease a Bike met Mathieu van der Poel leek te gaan strijden om winst, lag hij plots op de grond in de E3 Saxo Classic. 'Dom', zegt hij er zelf over, waarbij verder duidelijk werd dat de crash op de kasseien zijn weerslag heeft gehad.

‘Ik ben door mijn eigen fout gevallen en zo werd het natuurlijk een vervelende koers voor mij, dus dit was het maximum. Stefan Küng zat voor mij en ik wilde hem passeren door over de kasseien te springen, maar ik viel. Het was een heel domme valpartij. Ik denk dat die kasseien ook een beetje nat lagen, maar toch… een blunder', somde hij op.

'Voor mij was die val allesbepalend, als je ziet hoe de rest van de koers eruit zag. Het kostte krachten om mezelf terug te vechten en daarna kwam ik alleen achter Mathieu te zitten. Dat leek even gelijk op te gaan, maar ik kon de kloof niet dichten. Ik dacht het te kunnen, maar toen er na de Karnemelkbeekstraat nog een gat was, was het moeilijk om tempo te houden', zo analyseert Van Aert open en eerlijk. 'Toen kon ik nog wel lang redelijk tempo rijden, maar uiteindelijk kreeg ik het toch lastig. Het was het waard om te proberen, maar hij was de sterkste.'

‘Het was een heel zware koers, zoals altijd als er van ver hard word gereden. Als ploeg hadden we wat pech, we wilden uiteindelijk toch wel met wat jongens voorop geraken. Ikzelf wilde Mathieu en de andere favorieten volgen, wat dan toch wel goed lukte. Maar we konden we ons overtal niet uitspelen, zoals we dat wel hadden gewild', duidde hij het wonden likkende Visma | Lease a Bike. 'We verloren Per Strand Hagenes al bij die eerste grote valpartij en ik denk dat Tiesj Benoot, die goed in de koers zat, ook viel. Dylan Van Baarle had dan nog pech op een slecht moment, maar iedereen heeft zo zijn verhaal. Op dat vlak zat het echter niet mee, waardoor we nooit onze tactiek konden uitspelen. Maar zo is het nu eenmaal.’

Van Aert beschrijft de val en bijbehorende gevolgen

De Belg leek met een grote voorsprong op de groep erachter naar plek twee te rijden, maar Jasper Stuyven kwam er namens Lidl-Trek toch nog bij. ' Op het laatst was ik door mijn beste krachten heen. Ik was blij dat Jasper erbij kwam, zodat ik in zijn wiel aan de finish kon geraken. Derde was het hoogst haalbare. Ik voelde mij goed, maar Mathieu was ook heel sterk. Hij deed me echt pijn met zijn aanvallen', somde hij het samen in één zin.

Terug naar de val, waarbij Van Aert overduidelijk met Van der Poel mee wilde. Die ging door de berm, Van Aert koos ervoor om toch terug te gaan vanuit de berm naar de kasseien. 'Het was dom. Ik wilde de kasseien opspringen om posities te winnen, maar ik blijf denk ik met mijn wiel achter het randje hangen.' Van Aert moest z'n ketting erop leggen en vanuit de groep helemaal naar voren rijden. Voor winst ging het toen al niet meer. 'Mathieu was supersterk, dat had ik daarvoor al gevoeld. Ik wist dus dat het moeilijk ging worden om daar nog iets aan te doen.' Bovendien voelde Van Aert in de slotfase ook de gevolgen van de val. 'Ik viel wel harder dan ik eerst dacht. Ik heb wel wat pijn aan mijn heup en elleboog, mijn rechterkant is goed stijf. Dat gaan we nakijken. Ik weet niet of dit me parten gaat spelen. Het doet nu pijn, maar hoop dat het geneest.'

We gaan Van Aert in ieder geval zeker niet als invaller van Hagenes of Laporte zien in Gent-Wevelgem. 'Zondag ga ik zeker niet rijden. Ik ga rusten en kom dan woensdag aan de start. Ook omdat ik nu wat pijn heb.'