Van Aert slaat op z'n stuur: Sensatie Victor Lafay verrast Jumbo-Visma met late uitval in tweede Touretappe

Victor Lafay heeft op waanzinnige wijze de tweede etappe in de Tour de France gewonnen. De Fransman maakte op dag één al indruk door Tadej Pogacar en Jonas Vingegaard bergop te kunnen volgen en na een knalfinale over de Jaizkibel verraste hij nu door met een late uitval te stunten, voor een boze Wout van Aert. Pogacar werd derde en pakte - samen met acht bonificatieseconden onderweg - flink wat tijd.

Om 12.30 uur werden de 174 renners (zonder uitgevallen Enric Mas en Richard Carapaz) officieel weggestuurd. 209 kilometer op de teller, maar dat mocht de pret voor de strijd om de kopgroep niet drukken. Meerdere ploegen wilden graag mee, waarbij we zelfs Mads Pedersen namens Lidl-Trek zagen meeschuiven. Jumbo-Visma vond dat geen goed idee en haalde hem terug.

Hagen, Powless en Cavagna mee in de vlucht

Het was het perfecte moment om nog eens te gaan en Edvald Boasson Hagen voelde dat perfect aan. De Noor van TotalEnergies ging op de pedalen staan, reed even solo en kreeg vervolgens gezelschap van bergkoning Neilson Powless (EF) en Rémi Cavagna (Quick Step). Slechts drie leiders, maar wel drie mannen met inhoud. Niet voor niets reden ze snel een paar minuten weg, iets wat de vlucht op zaterdag niet voor elkaar had gekregen.

UAE Team Emirates zette Vegard Stake Laengen op kop om de boel ietwat te controleren, maar pas toen Mikkel Bjerg en Matteo Trentin ook naar voren schoven, stokte de groei van de voorsprong. Hagen, Powless en Cavagna kregen maximaal een kleine vijf minuten en bereikten zo na dik veertig kilometer ook als eersten de tussensprint. Met de 20, 17 en 15 punten al weg waren er in het peloton opvallend veel sprinters geïnteresseerd in de overige punten voor de groene trui. Jasper Philipsen klopte Sam Welsford, voor Bryan Coquard en Biniam Girmay.

Tekst gaat verder onder de video.

UAE geeft gas met Bjerg, Cavagna haakt af

Na de tussensprint kwamen we in een stevige status quo terecht. Het verschil tussen kopgroep en peloton consolideerde rond de vier minuten en het was echt even wachten op de eerste beklimmingen van de dag. Powless pakte op de combi Col d'Udana en Côte d'Aztiria de volle drie punten, maar vanaf daar begon UAE ook een tandje bij te schakelen. Bjerg zette zich op kop en de Deen van UAE voerde een flink tempo over enkele ongecategoriseerde hobbels. De kopgroep begon met nog slechts twee minuten aan de Côte d'Alkiza, de derde col van de dag.

Powless voerde hier het tempo en dat gooide Cavagna overboord. Hagen kon wel mee, al liet hij de twee punten bovenop logischerwijs aan de EF-man. Bjerg bracht het peloton op de top terug tot 1.45 minuten, wat voor EF aanleiding was om Powless te instrueren gas te geven. De Amerikaan nam wat meer risico's in de nat liggende afzink, waardoor het leidende duo terug 2.18 minuten voorgift had. Steeds meer en steeds vaker begon het echter ook te regenen, wat het peloton alleen maar nerveuzer maakte. UAE stopte dan ook niet met de werkzaamheden, op 55 kilometer van het einde.

Tekst gaat verder onder de video.

Koers brandt los richting Jaizkibel

Nadat Trentin onder het geweld van Bjerg onderuit was gegaan, sloeg even de twijfel toe. UAE bleef echter leiden, maar het gat bij de voet van de Côte de Gurutze was nog steeds twee minuten. Het was de klim waar Powless zoals verwacht alleen ging, terwijl er in het peloton juist veel lekke banden werden gemeld op het natte wegdek. Jonas Vingegaard moest van fiets wisselen en ook Pello Bilbao van Bahrain Victorious moest even achtervolgen. Bovendien werd er aan de linkerkant van het peloton gevallen door Maxim Van Gils, waar ook Ben O'Connor van AG2R even bij stond.

Powless rondde in z'n eentje de top van de vierde klim van de dag, nog altijd 1.55 minuten voor het peloton, waar de klassementstreinen zich langzaam meldden. Nu wachtte namelijk alleen nog de gevreesde Jaizkibel, na een snelle afzink en korte aanloop. Powless begon als eerste aan 8,2 kilometer klimmen aan 5,3 procent. Daar waren het echter Jumbo-Visma en later Jayco-AlUla die de gashendel open draaiden. Chris Harper reed in dienst van Simon Yates vol door, waardoor de voorsprong van Powless rap halveerde. Ook moesten onder meer Mathieu van der Poel, Biniam Girmay en Fred Wright lossen uit het peloton.

Tekst gaat verder onder de video.

Wie wint hectische en verschroeiend harde finale?

Het was wachten op de aanval van Simon Yates, die duidelijk kenbaar maakte dat hij wel oren had naar de gele trui. Het was echter UAE Team Emirates weer dat gas gaf op vier kilometer onder de top. Powless' kans op dagsucces was voorbij, en Rafal Majka bleef doorstomen. Maar waarvoor? Voor wie? Thibaut Pinot en Valentin Madouas moesten overboord namens Groupama-FDJ, en ook Julian Alaphilippe kon het weer niet bolwerken. De andere klassementsmannen zaten er wel, een kilometer onder de top...

Majka trok de boel op gang voor de sprint naar de top, waar acht bonificatieseconden lagen voor de eerste. Simon Yates ging aan en kreeg alleen Vingegaard en Pogacar mee. Het was echter Pogacar die in het sprintje Vingegaard klopte en hij trok meteen door. Net als een dag eerder schudde Vingegaard van nee en dus wist Pogacar waar hij aan toe was. De groep die achter hen was samengesmolten kwam op twaalf kilometer van de streep samen. Van Aert zat erbij, net als Alex Aranburu van Movistar. Jumbo-Visma had dus wat het wilde.

Dat was echter buiten Pello Bilbao gerekend. De Bask nam risico in de afzink en reed een beetje weg. Van Aert zelf probeerde de schade beperkt te houden en hij kreeg daarna steun van Tiesj Benoot en Wilco Kelderman. Terwijl Ben O'Connor en Guillaume Martin in de afdaling tijd aan de broek kregen, was het met veel moeite dat Bilbao op vijf kilometer van het einde werd ingerekend. Meteen knalde Emanuel Buchmann namens BORA-hansgrohe weg, maar dat duurde echter niet zo lang.

Wie nog? Pidcock viel op 2,5 kilometer van de streep aan en dit keer moest Van Aert zelf reageren. Dat deed hij ook toen Skjelmose namens Lidl-Trek probeerde. Kelderman hield de boel vervolgens in toom naar de slotkilometer, maar Victor Lafay slaagde er toch in om nog weg te knallen. Op 200 meter van het einde moest Van Aert komen, maar Lafay hield z'n inspanning vol tot aan de streep. Voor Van Aert restte niets anders dan plek twee en een flinke dreun op z'n stuur.