Van der Breggen stak er ver bovenuit: 'Ploegmaats waren boos toen ik vroeg waarom ze waren gelost'

Anna van der Breggen is inmiddels een jaar gestopt met fietsen op professioneel niveau, maar haar dominantie in het vrouwenwielrennen zal ons voor altijd heugen. In de podcast van de Geraint Thomas Cycling Club vertelt de Nederlandse over haar ervaringen op de fiets, waarbij het vaak zo makkelijk leek te gaan.

Van der Breggen won veel, heel veel, in haar loopbaan, maar als haar wordt gevraagd wat haar mooiste zege was, noemt ze het WK van 2018 in Innsbrück. Ze werd in de wegwedstrijd wereldkampioen door de eerste concurrent (Amanda Spratt) op 3.42 minuten (!) te zetten. Brons was er voor er voor de Italiaanse Tatiana Guderzo, op 5.26 minuten...

Een ongekende dag van dominantie en Van der Breggen weet er nog alles van. 'Soms werk je naar een doel toe en heb je net de benen niet of gaat er iets verkeerd. Maar die dag voelde ik me gewoon zo goed op de fiets. Soms heb je van die dagen - en ik heb er wel een paar gehad in mijn carrière - dat je gewoon niets voelt. Zulke dagen heb je niet vaak, dus het was goed gepland dat ik er net eentje had op een WK', zo lacht ze.

Thomas kan zich ook wel een paar van die dagen herinneren. 'Op zulke dagen weet je bij de start al dat het een goede dag wordt. Dat je over de radio hoort dat grote namen worden gelost en dat je om je heen kijkt en er nog tien in de groep zitten.' Van der Breggen lacht: 'Ja, precies dat! Soms had je het niet eens door. Ik vroeg mijn ploegmaats in een etappe in de Giro een keer waarom ze werden gelost en daar waren ze achteraf natuurlijk wel boos om. Het zijn van die dagen waarvan je moet genieten als je ze hebt.'

Van der Breggen vond omslag naar sportief directeur 'best moeilijk'

Na haar carrière dook Van der Breggen als sportief directeur van SD Worx meteen de ploegleiderswagen in. Een flinke omslag, zo biecht ze op. 'Het is een drukkere baan. Als renster reed ik in een team, maar lag het uiteindelijk aan mezelf wie ik was en wat ik deed. Als sportief directeur ben je verantwoordelijk voor het hele team. Op de fiets was ik het soms ergens niet mee eens, maar hield ik mijn mond. Nu moet ik er iets van zeggen. Dat was in het begin best moeilijk.'