Van der Hoorn had veel steun aan Van Schip, Arensman en Tusveld: 'Die vriendschappen gaan veel verder dan de koers'

Taco van der Hoorn worstelde lang met de naweeën van een hersenschudding, waardoor het lange tijd de vraag was of hij het vak van professioneel wielrenner nog zou kunnen uitoefenen. Die vraag is de voorbije maand met een duidelijke 'ja' beantwoord. Zo won de rasaanvaller recent op fraaie wijze de BetCity Elfstedenrace. Met het AD spreekt de wielrenner openhartig over het moeilijke laatste anderhalf jaar.

Het ging voor Van der Hoorn mis tijdens de Ronde van Vlaanderen van 2023. De renner van Intermarché-Wanty gaat onderuit en komt hard op zijn hoofd terecht. Het verdict: een hersenschudding. Het zorgt bij Van der Hoorn voor dermate ernstige klachten dat trainen niet meer lukt, in totaal zelfs voor een jaar kan hij niet op zijn geliefde koersfiets stappen.

Het weer zijn van wielrenner was aanvankelijk ook niet de prioriteit van Van der Hoorn; hij wilde zich gewoon weer gezond voelen. 'Het is heel zwaar geweest. Omdat de situatie zo uitzichtloos was. Ik wist niet hoe lang de klachten zouden blijven. Dat knaagt aan je. Enorm. Ja, ik heb getwijfeld of ik wel weer gezond zou worden. Dan zit je even diep en denk je dat het nooit meer goed komt. Maar ik was ook vaak strijdbaar. Ook omdat je eigenlijk geen keuze hebt. Je moet door', vertelt de sympathieke coureur over de mentale worsteling die hij doormaakte.

Lees verder onder de foto.

In januari van dit jaar overwoog Van der Hoorn serieus om te stoppen als wielrenner. Het ooit weer opspelden van een rugnummer leek namelijk iets onhaalbaars. 'Toen heb ik serieus gedacht dat mijn profcarrière over zou zijn.' Van der Hoorn richtte zich op meer haalbare alternatieven. 'Ik heb toen heel veel nagedacht. Wat wil ik gaan doen. Reizen? Studeren? Werken? Allemaal dingen die ik toen fysiek ook nog niet kon, maar die opties waren toen reëler dan weer te koersen. Op dat moment had ik eigenlijk al geaccepteerd dat ik geen wielerprof meer zou zijn. Dat gaf me gek genoeg ook wel weer wat rust.'

Om zijn herstel te bespoedigen was Van der Hoorn veel in de natuur te vinden, met name in Andorra, waar hij een appartement heeft. 'Je kunt daar in de bergen zo prachtig lopen. Ik moest dan wel opletten dat ik niet te gek deed. Het werkte therapeutisch. Alleen in de natuur. Om je heen kijken. Mijn gedachten verzetten.’

Op een gegeven moment kon Van der Hoorn ook weer fietsen. Het begon zeer minimaal en niet op de racefiets. 'Ik heb het heel rustig opgebouwd. Van dus twintig minuten op de stadsfiets naar steeds een beetje meer. Die geleidelijke opbouw heeft me enorm geholpen. In het begin had ik dan nog steeds wel hoofdpijn. Maar dat bleef hetzelfde, terwijl mijn inspanningen intensiever werden. Dat is ook vooruitgang.'

Lees verder onder de foto.

Toekomst als profrenner is nog onduidelijk: 'Is qua timing wel lekker'

Gedurende de zware periode had Van der Hoorn veel steun aan zijn fietsmakkers Jan-Willem van Schip, Thymen Arensman en Martijn Tusveld. 'Ik heb heel veel gebeld met vrienden. Elke dag wel. Met mijn wielermaten Jan-Willem van Schip, Thymen Arensman en Martijn Tusveld. Zij hebben mij ongelooflijk geholpen. Die vriendschappen gaan ook veel verder dan de koers. Ik wist ook wel dat ik op hen kon bouwen', blikt hij dankbaar terug.

Het contract van Van der Hoorn bij Intermarché-Wanty loopt dit seizoen af, dus is het voorlopig afwachten of hij zijn carrière als wielrenner de komende jaren kan voortzetten. Zijn overwinning in de Elfstedenrace had wat dat betreft niet op een beter moment kunnen komen. 'Dat ik nu weer heb gewonnen, is qua timing wel lekker ja. Het is de bevestiging van wat ik zelf al wist, maar wat het grote publiek nu ook weet: ik ben er weer.'