Van Vleuten is niet meer op andere gedachten te brengen: 'Als niet-renster liggen veel meer uitdagingen'

Annemiek van Vleuten beleefde het beste seizoen van haar carrière. De Nederlandse werd wereldkampioen en won alle drie de grote rondes. In de podcast In Het Wiel vertelde Van Vleuten over het bizarre WK, de impact van de Tour de France en haar laatste jaar als profwielrenster.

Ondanks haar ongelofelijk sterke seizoen zal Van Vleuten aan het eind van 2023 de fiets vaarwel zeggen. Maar waarom zou je stoppen als je nog steeds de beste renster ter wereld bent? 'Omdat de uitdaging om mezelf te ontwikkelen als renster op begint te drogen. Ik kan niet meer een hele lijst samenstellen van dingen waar ik aan kan werken. Ik denk dat er als niet-renster veel meer uitdagingen voor me liggen te wachten waar ik me in kan ontwikkelen. Ik heb zin om daar mee bezig te gaan. Copy pasten, dat trekt me niet zo, dat motiveert me niet', zo zegt ze.

Dat Van Vleuten als wereldkampioen haar laatste jaar mag rijden, maakt het alleen maar beter. 'Ik mag komend jaar nog in de regenboogtrui rijden, dus er is voor mij geen mooier jaar dan je laatste jaar te beleven in die trui.' De Olympische Spelen zijn voor de wereldkampioene geen motivatie om nog een extra jaar aan haar loopbaan te plakken. 'De Olympische Spelen vind ik de minst leuke wedstrijd in vier jaar. De media duiken er vol op, en de wedstrijd an sich vind ik de minst leuke. De concurrentie is het minst en je rijdt natuurlijk voor landenploegen, waardoor de strijd nog weer wat minder is dan de strijd zoals die bij de Tour de France is.'

Van Vleuten over voedselvergiftiging in Tour: 'Kon mijn koffer zelf niet inpakken'

Die Tour de France verliep niet helemaal volgens plan: de kopvrouw van Team Movistar kreeg last van een voedselvergiftiging na de eerste etappe en werd ziek. Heel ziek. 'Ik kon mijn koffer voor de tweede etappe zelf niet inpakken, dat hebben ze voor me moeten doen. Ik dacht: "Als ze op het begin het op de kant trekken, dan ga ik de Tour niet winnen."' Van Vleuten was bang een kwartier te verliezen in een etappe die uitermate geschikt was om waaiers te creëren, maar ze mocht haar team bedanken voor het beperken van de schade. 'Mijn ploeg heeft ook echt goed werk gedaan, mijn neus heeft geen wind gevoeld. Ik verloor wat tijd, maar...'

Van Vleuten wist te herstellen en domineerde in de bergen, waardoor ze de gele trui mee naar huis mocht nemen. Aan de vooravond van de Tour vertelde Van Vleuten niet zo veel waarde te hechten aan de Tour, omdat de Giro d'Italia een grotere koers was. Daar kwam ze later op terug. 'Het leeft enorm, ik neem al mijn woorden terug. Het is het grootste wat ik in mijn carrière heb gewonnen. Veel groter dan de Olympische Spelen, veel groter dan het WK. Het heeft ook veel meer impact, mensen hebben meer gekeken; het was natuurlijk ook acht dagen op tv. Mensen die niets met fietsen hebben, hebben dit ook zitten volgen.'

'Pas toen ik de kleding kreeg dacht ik: ik ben wereldkampioen'

Ook het WK leek op een debacle uit te lopen, nadat Van Vleuten hard viel in de Mixed Relay en haar elleboog brak. Zelf had ze nooit meer rekening gehouden met een mogelijke wereldtitel in de wegrace. Het was dan ook na afloop moeilijk te verwerken. 'Normaal word je wakker en je denkt: "Oh, ik ben wereldkampioen." Maar nu werd ik werd ik iedere keer wakker met het idee: "Het zal niet waar zijn, iemand gaat mij vertellen dat het toch niet waar was." Want het was zo onwaarschijnlijk dat ik er echt een week voor nodig heb gehad. Pas toen ik de kleding kreeg en de fiets zag dacht ik: ik ben gewoon echt wereldkampioen.'