Vaughters verbluft door prestatie Carapaz: 'Heeft in de weken voor de Tour in principe vijf uur getraind'

Richard Carapaz sloot in de slotfase van de tweede Touretappe in het spoor van Remco Evenepoel aan bij Tadej Pogacar en Jonas Vingegaard. Een knappe prestatie van de Ecuadoraan, die door een val in de Ronde van Zwitserland met de nodige vraagtekens aan de Tour de France begon.

Het zwaartepunt van de tweede etappe bestond uit twee passages van de San Luca, een steil klimmetje bekend van de Ronde van Emilia. Op de tweede passage koos Tadej Pogacar de aanval. Waar aanvankelijk enkel Jonas Vingegaard een antwoord klaar had, sloten Carapaz en Evenepoel in de laatste rechte lijn nog aan. 'De finale was zeer zwaar', aldus Carapaz op de ploegsite. 'Ik zat in een groepje dat tot de streep weg kon blijven. Het was een grote strijd om de leiding in het algemeen klassement.'

Carapaz beschikte aanvankelijk niet over de beste benen. 'Ik voelde in het begin nog de vermoeidheid van zaterdag. Toen Pogacar en Vingegaard aanvielen probeerde ik desondanks te volgen. Remco deed het meeste werk, waardoor we uiteindelijk nog terugkeerden.' Dat Carapaz zo sterk voor de dag kwam, deed hem veel deugd. 'Na de Ronde van Zwitserland kon ik niet zo goed trainen, maar om mezelf nu zo te zien geeft heel veel motivatie. Ik moet zo doorgaan, want er staat ons nog een super zware Tour te wachten.'

Carapaz maakt van boze Vaughters toch een blije Vaughters

Voor ploegbaas Jonathan Vaughters maakte de prestatie van Carapaz veel goed. 'Het ging van een dag die ik als waardeloos zou omschrijven, omdat we de ontsnapping misten en daar was ik behoorlijk teleurgesteld over, naar een echt verrassende dag', aldus Vaughters, die wat Carapaz betreft over een ware wederopstanding spreekt. 'Als we eerlijk zijn, was Richie's valpartij in de Ronde van Zwitserland veel erger dan veel mensen wisten. Hij had meerdere hechtingen in zijn mond. Hij kon niet eten. Hij had hoge koorts. Hij heeft in principe ongeveer vijf uur getraind in de twee weken voor de Tour de France.'

'Niemand van ons had verwacht dat hij op dit niveau zou zijn', vervolgt de Amerikaan. 'We laten ons er niet door meeslepen. We nemen het gewoon dag voor dag. We laten hem morgen zo goed mogelijk rusten en leggen hem niet echt meer verwachtingen op, maar het ging van een hele slechte dag naar een hele goede dag.'