Vollering is duidelijk over de communicatie met Kopecky en het WK: 'Ik schaamde me voor hoe ik had gekoerst'

Demi Vollering heeft een bewogen seizoen achter de rug. Ze kende grote tegenvallers zoals het teleurstellende WK of de Tour de France die ze met slechts vier seconden verschil verloor. Daarnaast won ze vijftien keer, wat maar aangeeft hoe goed ze in 2024 weer was. Dan was er ook nog de moeizame samenwerking binnen Team SD Worx - Protime en haar transfer naar FDJ-Suez. Genoeg om over na te praten dus, wat de Nederlandse dan ook deed in het NRC.

Een van de meest cruciale momenten van Vollerings jaar vond plaats tijdens de vijfde etappe van de Tour de France. In de slotfase, zes kilometer voor de finish, ging het mis. Een andere renster stuurde onhandig door een bocht, waardoor Vollering ten val kwam. 'Ik lag daar en dacht eerst dat ik mijn heup had gebroken. Mijn linkerbeen voelde ik niet meer, en mijn broek was nat. Pas achteraf begreep ik dat die natte broek door een gebroken stuitje kwam.'

Tekst gaat door onder de foto

De spanningen met Kopecky liepen op: 'Het bleef eenrichtingsverkeer'

Ondanks de pijn stapte ze weer op. Maar de gele trui, die ze een dag eerder had veroverd, raakte ze kwijt en zou ze niet meer terugwinnen. Drie dagen later eindigde ze als tweede in het algemeen klassement, na een heroïsche strijd op Alpe d’Huez. Het verschil met de winnares, Kasia Niewiadoma, was slechts vier seconden. Pas na de Tour bleek hoe ernstig haar blessure was: 'Dat verklaarde waarom ik me zo slecht voelde in die laatste etappes.'

Ook achter de schermen kende het seizoen de nodige uitdagingen. Binnen SD Worx ontstonden spanningen, onder andere door het gedeelde kopmanschap met Lotte Kopecky. 'Dit jaar werd er eigenlijk altijd met twee plannen gekoerst: een voor Lotte en een voor mij. Maar ik vaar het best bij een duidelijke strategie. Dan weet ik waar ik aan toe ben.' De communicatie verliep stroef, en tegen het einde van het seizoen spraken de twee amper nog met elkaar. 'Ik heb geprobeerd contact te houden, maar het bleef eenrichtingsverkeer. Op een gegeven moment dacht ik: nu is het gewoon klaar.'

Tekst gaat door onder de foto

De komst van Van der Breggen kwam als totale verrassing

De situatie werd bemoeilijkt door de aankondiging dat haar trainer en ploegleider Anna van der Breggen volgend seizoen weer zou gaan koersen – een beslissing waarover Vollering pas via sociale media hoorde. 'Ik voelde me gefrustreerd. Ze wist alles van mij, terwijl ze volgend jaar mijn concurrent wordt', vertelt Vollering. Ondanks deze spanningen benadrukt de 28-jarige veelwinnaar dat ze het niet slecht heeft gehad bij de Nederlandse ploeg. 'Het team heeft me enorm geholpen om te groeien. Daarom heb ik het hele seizoen geprobeerd om de sfeer goed te houden, hoe lastig dat soms ook was.'

De Tour de France was niet het enige moment van teleurstelling. Tijdens het WK op de weg, gehouden in het Zwitserse Zürich, ging het opnieuw mis. Vollering verscheen aan de start als torenhoge favoriet, maar haar tactische keuzes tijdens de race werden alom bekritiseerd. Uiteindelijk eindigde ze als vijfde, terwijl haar rivalin Kopecky de wereldtitel pakte. 'Ik schaamde me voor hoe ik had gekoerst. Alles wat ik fout kon doen, deed ik fout. Ik wilde zó graag winnen, dat ik mezelf compleet vastreed.' De kritiek op haar optreden was ongekend fel. 'Ik voelde me al schuldig en dan krijg je ook nog die shitload aan negatieve reacties over je heen. Dat hakte erin.'

Tekst gaat door onder de foto

Een frisse start in Franse dienst: 'Ik weet dat ik dingen anders moet aanpakken'

Na een turbulente periode kijkt Vollering weer vooruit. Met haar overstap naar FDJ-Suez hoopt ze een frisse start te maken. Het team biedt nieuwe kansen, maar ook nieuwe uitdagingen. 'Ik ben enorm gemotiveerd om volgend jaar weer te knallen. Ik wil bewijzen dat ik niet alleen een goede renster ben, maar ook een leider kan zijn.' En alle achtergrondproblemen van dit seizoen gaan in de tas om mee te nemen. 'Ik weet dat ik dingen anders moet aanpakken, meer moet durven eisen. Maar ik blijf ook trouw aan mezelf. Mijn emotie, mijn drive – die maken mij wie ik ben. Wielrennen is een wip. Soms overheerst de wil om te winnen, soms de angst om te verliezen. Het gaat erom dat je in balans blijft', besluit de Nederlandse.