Demi Vollering is een emotioneel mens, iemand met het hart op de tong en iemand die zich niet schaamt voor een lach of traan voor de hele wereld. Er was één wedstrijd in 2024 waarin ze het achterste van haar tong niet liet zien en dat was de Tour de France Femmes. Ze verloor er de gele trui, door opvallende ploegtactieken en persoonlijke overmoed. Nu, enkele maanden na dato, blikt ze er in een uitgebreid social media-bericht op terug.
De nu 28-jarige Vollering werd in augustus tweede in de Tour, nadat ze een jaar eerder nog had gewonnen. Ze leek in de eerste dagen de sterkste, maar een crash op dag vijf verpeste alles. Ze ging onderuit in de voorfinale, bleef lang zitten en kreeg vervolgens amper steun van ploegmaats van SD Worx-Protime in de achtervolging. Sterker nog: de Nederlandse formatie won de rit met Blanka Vas.
Vollering verloor een minuut en 47 seconden op de Hongaarse en vooral ook veel tijd op Kasia Niewiadoma. Die ging het slotweekend in met een ruime marge, waarvan ze vier tellen overhield na een zenuwslopende slotdag naar de top van de Alpe d'Huez. Vollering won die etappe, maar bleef volledig verslagen achter, door de verloren eindzege.
Lees verder onder de foto
Vollering spreekt van 'één van de zwaarste dagen uit mijn carrière'
'Een niet verteld verhaal', opent Vollering nu via haar sociale kanalen. Bij twee foto's van de dag naar Alpe d'Huez schrijft ze: 'Dit was één van de zwaarste dagen uit mijn carrière. Fysiek was ik nog herstellende van de crash, mentaal was ik gebroken door de druk van de media, mijn team, mijn geliefden en mezelf. Iedereen bleef vragen hoe ik me voelde en terwijl ik positief bleef, was ik van binnen bang en onzeker.'
Vollering spreekt van 'een breekpunt' tijdens de Tour de France Femmes. 'Het is moeilijk te omschrijven wat ik voelde, maar de angst nam over en mijn gedachten zonken weg. Ik kon niet focussen, het voelde alsof ik iedereen liet zakken. Voor de eerste keer kon ik er niet in m'n eentje doorheen. Daarom opende ik richting Mischa (Bredewold, red.), ondanks dat ik niet precies kon zeggen wat ik voelde. Ik was niet oké en het hielp me om dat te zeggen.'
'Mischa kon het niet weg maken, maar bleef bij me en herinnerde mij eraan dat ik niet alleen was', klinkt het lovend richting haar inmiddels oud-ploeggenote. 'Op die dag realiseerde ik dat het belangrijk is om te praten over waar je doorheen gaat. Angst kan je isoleren, erover praten, is de eerste stap naar opluchting. Hormonen dragen alleen maar bij aan al die emoties en die dag werd ik ongesteld. Het was veel om mee om te gaan, je hebt niet altijd alles onder controle.'
Lees verder onder de foto
Vollering deelt haar verhaal om anderen te helpen
Dat Vollering de Tour niet won, kwam hard aan. Toch noemt ze het 'één van haar grootste overwinningen', dat ze zichzelf herpakte. 'Dat heeft voor mij meer waarde, dan de eindzege in de Tour. Voor iedereen die ergens mee vecht: praat met iemand die je vertrouwt. Zelfs een klein gesprek kan een verschil maken. Wees lief voor jezelf, het is oké als het allemaal even te veel is. Het gaat om de kleine stapjes voorwaarts, op je eigen tempo.'
'Ik deel dit, omdat ik weet dat vooral veel jonge mensen het gewicht van de verwachtingen en de druk dragen. Het is niet makkelijk om daarover te praten, maar hoe meer we dat doen, hoe meer we het stigma kunnen doorbreken omtrent mentale gezondheid. We zijn allemaal mensen, we komen allemaal gevechten tegen en hoe groot of smal ze ook lijken, ze zijn belangrijk. Jij bent belangrijk!'
Lees verder onder de Instagram-post!
'Angst om te verliezen was groter dan wil om te winnen'
Bij de podcast Shaping Legends vertelde Vollering meer over haar ervaringen tijdens die noodlottige Tour de France. 'Toen ik naar de Tour ging, was ik bang dat ik hem niet meer zou winnen. Ik voelde zoveel druk: de angst om te verliezen was eigenlijk groter dan de wil om te winnen. Toen ik het geel in Nederland pakte was ik daarom heel verrast.'
De val in etappe vijf was voor Vollering natuurlijk het keerpunt, maar ze was op dat moment helemaal niet bezig met haar positie in het klassement. 'Tijdens die crash dacht ik niet eens aan het geel. Ik had zoveel pijn, pas vlak voor de finish dacht ik 'shit, ik heb het geel om mijn schouders. Ik ga het verliezen.'
Daar liep ze een wervelfractuur op, maar ze bleef op de fiets en vocht door. Mentaal had ze, zoals ze op Instagram al zei, een 'breekpunt'. Dat kwam in etappe zeven. 'Ik had een gigantische paniekaanval op de fiets, voor de laatste klim. Het was het ergste wat me kon overkomen. Ik wilde mijn fiets aan de kant leggen en stoppen, gewoon in het gras gaan liggen. Ik kon alleen daar aan denken, en ik had geen controle over mijn ademhaling. Ik had het gevoel dat ik gewurgd werd. Ik had geen idee waar ik reed in het peloton, het was eigenlijk heel gevaarlijk.'
De kopvrouw van SD Worx-Protime wist zich te herpakken: ze had de slotklim van de dag twee keer verkend, waardoor ze plots weer voorin zat. Voor ze het wist, viel ze aan. 'Door één aanval had ik plots de controle weer. Mijn geest en lichaam waren weer in connectie met elkaar, omdat ik anderen weer kon laten lijden.'
Na het gevecht op de Alpe d'Huez was het verschil met eindwinnaar Niewiadoma vier seconden. Maar het verlies brak een zeker barrière voor Vollering: angst hebben voor verlies levert niets op. 'Door te verliezen realiseerde ik dat. Ik heb er veel van geleerd, en het zal me helpen in de toekomst. Ik zal meer focussen op hoe graag ik wil winnen, niet dat ik niet wil verliezen.'
Plaats reactie
0 reacties
Laad meer reactiesJe bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties