Louvel blijft favorieten knap voor na lange ontstnapping in Vuelta Castilla y Leon

Matis Louvel heeft de Vuelta Castilla y Leon op zijn naam geschreven. De Fransman van Arkéa-Samsic heeft een chaotische wedstrijd naar zijn hand weten te zetten na een lange ontsnapping. In Ponferrada bleef de vroege vluchter de favorieten voor de zege knap voor, waardoor hij zijn eerste profzege boekt

Het tempo lag hoog in de beginfase van de koers. Verschillende groepen probeerden al vroeg te vertrekken uit het peloton, maar in het eerste uur bleef alles samen. Pas halverwege het tweede uur ontstond er een kopgroep van negen renners. Daarbij zaten een aantal namen van statuur. Het ging om: Matteo Jorgenson (Movistar Team), Juan López-Cósar (Burgos-BH), de Nederlander Bram Welten en Louvel (beiden Arkéa-Samsic), Pier Coté en Nickolas Zuckowsky (beiden Rally Cycling), Thomas Armstrong (Electro Hiper Europa), Mauricio Moreira (Efapel) en Jakub Boucek (Israel Cycling Academy). De maximale voorsprong van de kopgroep was 3.40 minuten op het peloton. Op de eerste klim van de dag spatte de kopgroep al uiteen. Vier man bleven samen, het ging om Louvel, Moreira, en het Rally Cycling-duo Coté en Zuckowsky. Na een korte samensmelting, vonden deze vier elkaar later in de rit weer. Zij waren de vier langst overlevenden vluchters.

Lotto-Soudal trekt het op een lint richting Ponferrada

De koers trok vervolgens steeds dichter naar Ponferrada toe, het decor van de finale van deze eendaagse koers. Een klein stukje nostalgie, want de lokale ronde die de renners in de Vuelta Castilla y Leon twee keer moesten rijden aan het eind van de koers, was ook de lokale ronde van het WK wielrennen in 2014. Op weg naar deze stad trok Lotto-Soudal hard door in het peloton, rijdend voor kopman Stefano Oldani. De Belgische ploeg zette het peloton flink onder druk. Na een aantal kleine scheurtjes ontstond er een groep van twaalf renners, zij gingen op zoek naar de vier overgebleven koplopers. Door het moordende tempo waren de andere vijf al lang en breed ingerekend.

De koers was onwijs zwaar en twee grote favorieten misten de slag en zaten niet mee met de achtervolgende groep. Matteo Trentin (UAE Team Emirates) en Luis Léon Sánchez (Astana - Premier Tech) zagen hun kansen in rook op gaan. Beiden hadden wel een ploeggenoot mee, respectievelijk Aleksandr Riabushenko (Team UAE Emirates) en Oscar Rodriguéz (Astana - Premier Tech). Verder zaten in de groep: Oldani, FIlippo Conca (Lotto-Soudal), Abner González (Movistar Team), Jon Barrenetxea, Julen Amezqueta (Caja Rural - Seguros), Txomin Juaristi (Euskaltel), Álex Juaime (Equipo Kern Pharma), Aumary Capiot (Arkéa-Samsic), Diego Sevilla (EOLO - Kometa) en Ben King (Rally Cycling).

Kopgroep valt (letterlijk) uit elkaar, man tegen man in de finale

In de kopgroep ging het eerst hard tegen hard, en vervolgens hard tegen de vlakte. Na een lange dag moest Coté zijn medekoplopers laten gaan. Hij heeft veel gewerkt voor zijn ploeggenoot Zuckowsky. Het bracht de Amerikaanse ploeg echter weinig, aangezien Zuckowsky samen met Moreira tegen de vlakte ging met nog twintig kilometer voor de wielen. Hun voornaamste troef werd plots King, in de achtervolgende groep. Louvel was de last man standing, solo ging hij op zoek naar de overwinning. Moreira sloot nog even weer aan, maar dat was van korte duur.

Oldani kreeg het op zijn heupen in de laatste vijftien kilometer. De Italiaan van Lotto-Soudal wilde niet langer wachten en demarreerde uit de achtervolgende groep. Hij kreeg niemand met zich mee en kwam al snel bij Zuckowsky. De Canadees reed graag mee met de Italiaan, maar veel dichterbij kwam het tweetal niet. Oldani liet Zuckowsky al snel achter, waardoor het een man tegen man gevecht werd voor de overwinning. Met nog tien kilometer te gaan was het gat tussen Louvel en Oldani 55 seconden.

In de kilometers die volgden kwam Oldani niet veel dichterbij. Met nog 7,5 kilometer voor de wielen was de voorsprong van Louvel nog altijd 48 seconden. Op de laatste heuvel van de dag, de Mirador de Compostilla, wist Oldani iets dichterbij te komen, maar op de top had de Fransman nog altijd een gat van 43 seconden. Louvel kon zich al rijk rekenen, want met niets meer dan vier kilometers bergafwaarts naar de finish, kon er weinig meer fout gaan. Gelukkig voor de Fransman ging er ook niets fout, waardoor hij de zege op zijn naam kon schrijven.