Elia Viviani

Dit is de pagina over Elia Viviani. De Italiaanse sprinter rijdt sinds 2022 bij INEOS Grenadiers. Zijn grootste overwinning was in 2019, toen won Viviani een massasprint in de Tour de France. Daarnaast heeft hij ook meerdere etappes in de Giro d'Italia en de Vuelta a Espana gewonnen. In de Leiderstrui verzamelt al het nieuws over Viviani en houdt tevens zijn biografie bij.

Elia Viviani werd geboren op 7 februari 1989 in Isola della Scala. Hij begon zijn profcarrière bij het Italiaanse Liquigas - Doimo. In zijn eerste profjaar boekte de sprinter al gelijk vier overwinningen, waaronder de Memorial Marco Pantani en de Memorial Frank Vandenbroucke. Viviani behoorde de jaren daarna steevast tot de betere sprinters, maar de overwinning in een grote ronde ontbrak voor lange tijd. Zo behaalde hij in de Vuelta van 2012 en de Giro van 2013 meerdere podiumplaatsen. 

Viviani ontwikkelt zich geleidelijk tot sprinttopper

In 2015 maakte Viviani de overstap naar Team Sky en hoewel hij daar weinig ondersteuning in de massasprints kreeg, wist hij in de Giro van dat jaar zijn eerste massasprint te winnen. Het betekende echter geen begin van een grote reeks, want Sky koos in de grote rondes voor het algemeen klassement en binnen die strategie paste geen sprinter. Het dieptepunt volgde in 2017, toen hij in geen enkele grote ronde werd opgesteld. Viviani koos er daarna voor om te verkassen naar een andere ploeg.

Zijn nieuwe ploeg werd Quick-Step Floors, waar hij de vertrokken Marcel Kittel moest vervangen. Bij de Belgische ploeg was het sprinten een speerpunt, dus kon Viviani op een sterke sprintrein rekenen. De keuze voor de ploeg van Patrick Lefevere bleek dan ook een schot in de roos. Het aantal overwinningen van de sprinter steeg aanzienlijk en zelfs in de klassiekers kwam de Italiaan goed voor de dag. In Gent-Wevelgem van 2018 strandde hij op een tweede plaats achter Sagan. Na afloop bleef Viviani minutenlang huilend op straat zitten. Het besef dat dit misschien wel zijn grootste kans was op een overwinning in een klassieker, maakte hem ontroostbaar.

In de Giro die later dat jaar volgde, was Viviani wel ongenaakbaar. Hij won maar liefst vier massasprints en bracht de paarse puntentrui met succes naar Rome. Na zijn succes in Italië zette de sprinter zijn droomseizoen voort in de Vuelta, waar hij driemaal zijn armen in de lucht mocht gooien.

Viviani voltooit bijzondere reeks

Met overwinningen op zak in de Giro en de Vuelta, was al snel duidelijk dat het doel voor 2019 een ritzege in de Tour de France zou worden. Het begin van het seizoen ging echter een stuk minder dan in 2018. Viviani pakte wel meerdere overwinningen in WordTour etappekoersen, maar kon in de Giro geen etappes winnen. Met drie tweede plaatsen kwam hij wel dichtbij, maar de topvorm om te winnen ontbrak. De Italiaan stapte na de elfde etappe dan ook gedesillusioneerd af.

Hij moest en zou echter zijn eerste Touretappe winnen en in aanloop naar de Franse grote ronde deed hij vertrouwen op in de Ronde van Zwitserland. Hij wist de veelwinnaar in Zwitserland, Sagan, tot tweemaal toe te verslaan. Viviani reisde dus met hernieuwd vertrouwen af naar Frankrijk en greep al snel zijn kans. In de vierde etappe naar Nancy troefde hij alle topsprinters af en schaarde zich daarmee in het rijtje van ritwinnaars in alle drie de grote rondes. Later in de Tour zou hij nog tweemaal tweede worden, waarvan tot zijn ongeloof één keer achter de Belg Wout van Aert.

Viviani sloot 2019 na de Tour sterk af met het winnen van het Europees kampioenschap in Alkmaar en de Duitse klassieker EuroEyes Cyclassics Hamburg. Ondanks alle successen bij Deceuninck-Quick-Step, koos Viviani er aan het einde van 2019 voor om de overstap te maken naar Cofidis. Redenen voor zijn vertrek waren onder andere de komst van de Ierse sprinter Sam Bennett naar Deceuninck-Quick-Step en de opkomst van jongere sprinters in de ploeg, zoals Fabio Jakobsen en Álvaro Hodeg. 

Transfer naar Cofidis pakt niet uit zoals gehoopt

Met Viviani gebeurt wat er met zoveel renners gebeurt die de ploeg van Patrick Lefevere verlaten: hun prestaties gaan in dalende lijn. In zijn eerste jaar bij Cofidis slaagt Viviani er niet in een koers te winnen. In 2021 schiet de Italiaan vijf keer raak, maar geen enkele keer in een WorldTour-wedstrijd. Viviani besluit dan ook terug te keren naar het oude nest en tekent een contract tot en met 2024 bij INEOS-Grenadiers. Viviani behaalt in 2022 bij de Britse ploeg heel wat ereplaatsen, maar slechts twee zeges: de eerste etappe in de Tour de la Provence en de slotrit van de CRO Race.

Viviani pakt olympische titel in het baanwielrennen

Sinds 2008 behoort Viviani tot de betere Europeanen op de baanonderdelen omnium, puntenkoers en scratch. Waar het op de WK’s en de Olympische Spelen vaak niet als gehoopt ging, verzamelde hij door de jaren heen maar liefst acht Europese titels. Om ook zijn de gewilde gouden medaille op de Olympische Spelen te bemachtigen, trok hij in 2015 naar Team Sky. De ploeg beschikte namelijk over veel kennis van het baanwielrennen. Viviani zijn overgang betaalde zich volledig uit. Op de Olympische Spelen van Rio de Janeiro deed de Italiaan mee aan het onderdeel omnium en wist daarin niemand minder dan Mark Cavendish in de strijd om het goud te verslaan. 

Viviani zit in de herfst van zijn carrière, maar kan nog winnen

Viviani zit in de herfst van zijn carrière en dat beseft zijn ploeg INEOS Grenadiers maar al te goed. De intussen 34-jarige Italiaan rijdt geen enkele grote ronde in 2023 en moet zich als een van de weinige sprinters bij de Britse WorldTour-formatie tevreden stellen met enkele optredens in de WorldTour. In de hoogste categorie komt hij aanvankelijk niet aan winnen toe, twee niveaus lager lukt het net zoals vorig jaar in de CRO Race (2.1) wel. Helemaal op het einde van het seizoen kraaide Viviani voor het eerst in vier jaar victorie in de WorldTour. De sprinter klopte Jonathan Milan, de winnaar van de paarse trui in de Giro, en topspurter Sam Bennett in de openingsrit van de Ronde van Guangxi. De Italiaanse baanwielrenner rijdt in 2024 voor INEOS rijdt.