In tegenstelling tot Namen zal 'neo-prof' Aerts straks wél tevreden kunnen zijn met plek twee: 'Als die twee sjarels aan de start komen...'

Toon Aerts had zondag in de Wereldbeker van Namen zijn eerste overwinning sinds zijn dopingschorsing voor het grijpen, maar gaf die zelf uit handen door een valpartij op de laatste passage van de schuine kant. Zijn eigen fout, zo gaf hij later toe. 'Ik ben terug een neo-prof', luidde zijn conclusie.

Het regende valpartijen in de uitdagende cross van Namen. Het parcours lag er nat en modderig bij. Aerts vertrok sterk, maar zag zich flink teruggeworpen nadat hij in de tweede ronde op de schuine kant onderuit schoof. Hij raakte zelfs onder de omheining, waardoor het even duurde voordat Aerts zijn weg kon vervolgen. De Belg weerde zich echter kranig en vocht zich na een lange achtervolging terug in het wiel van Michael Vanthourenhout, de uiteindelijke winnaar, en de verrassende Emiel Verstrynge.

Na een aanval van laatstgenoemde in de slotronde counterde Aerts sterk. Hij nam een voorsprong op zijn concurrenten. Enkel Vanthourenhout bleef in de buurt, maar ook hij leek verslagen. Toen volgde echter de laatste passage van de verraderlijke schuine kant. Aerts maakte een fout en schoof onderuit en gaf daarmee een vrijwel zekere overwinning weg aan Vanthourenhout.

'Ik maakte een stomme fout op de schuine kant', aldus Aerts na afloop tegenover In de Leiderstrui. In de laatste ronde zat ik daar volledig op de limiet en maakte ik dus een grote fout. Ik had beter iets rustiger aan kunnen doen, want de finale met het loopstuk bergop moet mij ook goed liggen. Dus als Michael daar was teruggekomen, had ik alsnog kunnen winnen. Eigen schuld, dikke bult.'

Tekst loopt hierna verder.

Aerts is terug 'een neo-prof' en moet nog wennen aan de stress in de finale

In winnende positie begon de 31-jarige coureur aan 'het beslissende punt van de cross', zoals hij dat zelf beschreef. 'Ik geef toe dat ik die schuine kant ben begonnen om er vol doorheen te rijden. Dat is achteraf stom geweest. Dat is ook wel de ervaring. Van de zomer heb ik vaak om te lachen gezegd dat ik terug een neo-prof ben, nadat ik twee jaar niet heb kunnen koersen (wegens dopingschorsing, red.). En ergens klopt dat wel. Ik heb dat de voorbije weken en vooral aan het begin van het seizoen gemerkt dat ik stomme foutjes maak en technisch nog wat miste.'

Door zijn afwezigheid de laatste jaren heeft Aerts weinig tot geen - behoudens de laatste paar crossen - finales gereden waarin werd gestreden voor de winst. 'Het is vaker als ik in zo'n situatie terecht kom, dat ik technische foutjes maak, terwijl ik het wel kan. De stress komt er wat bij kijken, de hartslag is ook hoger. Ik moet er ook mijn best voor doen en dan zie je een beetje dubbel en maak ik die fout.'

In tegenstelling tot zijn directe concurrent Vanthourenhout kwam Aerts aan de onderkant van de schuine kant terecht, waar Vanthourenhout langs de bovenkant passeerde. 'Ik kan niet per se zeggen dat ik voor de onderkant heb gekozen. Maar vaak kom je in zo'n schuine kant terecht op een plek waar je het niet echt wilt. Dat spoor liep helemaal naar de buitenkant en dan is het hopen dat je schuin genoeg hangt en het paaltje niet raakt. Ik moet het nog eens terug zien waarom ik daar beneden beland. Maar het was wel een dure fout.'

Toon ziet kansen in Zonhoven en Gavere: 'Maar als die twee sjarels aan de start komen...'

Hoewel Aerts de overwinning misliep, reed hij wel een sterke cross. Veel troost bood hem dat direct na afloop logischerwijs niet. 'Op dit moment ben ik vooral teleurgesteld. Ik ben nog altijd aan het vloeken. Ik had echt mijn zinnen gezet op dit weekend. Gisteren (in Herentals, red.) had ik materiaalpech en nu lag de fout bij mijzelf.'

Zonder deze beslissende fout maakte Aerts grote kans op de overwinning, welke je volgens de coureur zelf maar beter binnen kan hebben. 'Ik heb al gezien dat het niet makkelijk is om een podiumplaats te pakken en er zullen er dit seizoen niet veel meer over blijven.'

Toch ziet Aerts in de aankomende kerstperiode kansen, net als dat hij die in Namen zag. 'In Hulst moet ik overleven en punten pakken. Zonhoven en Gavere zijn twee crossen die mij liggen de aankomende periode. Twee crossen waar ik terug opnieuw wil meedoen voor de knikkers. Al moeten we ook een beetje zien wie er aan de start komen. Je weet als die twee sjarels aan de start komen, je ook geen illusies moet maken dat we die gaan kloppen. Maar dan is een tweede plaats ook mooi.'