Berekende Sweeck haalt in slotfase uit: 'Had niet de benen om de hele cross mijn plek af te dwingen'

Laurens Sweeck heeft zijn topvorm van een week geleden in Niel doorgezet in de Superprestigecross van Merksplas. De crosser reed op het snelle parcours een slimme cross en verraste de tegenstand in de laatste ronde met een veschroeiende versnelling. Toch had Sweeck naar eigen zeggen niet zijn beste dag.

Waar Sweeck minder dan een week geleden in Niel nog won met een flinke solo, nam hij in Merksplas een meer afwachtende houding aan. Dat had niet zozeer alleen met tactiek te maken, maar ook met hoe hij zich voelde, zo vertelt hij tegen VTM. 'Ik had niet de benen om heel de cross mijn plek vooraan af te dwingen', geeft Sweeck eerljk toe.

Hoewel de voorzichtige houding noodgedwongen was, betaalde het zich wel uit. Zo moesten verschillende andere crossers hun inspanningen in de finale bekopen, Sweeck had juist nog iets over. 'Op het juiste moment vond ik toch nog adem om een move naar voren te maken. In de laatste ronde moest ik dan mijn positie behouden om nog een aanval in te zetten. Dan was het gewoon hopen dat er niemand meer over kwam', aldus de winnaar.

Vlak voor de finish lag ook een zandpassage, ideaal voor de zandspecialist die Sweeck is. De crosser zelf betwist echter het belang van de zandpassage voor het winnen van de veldrit. 'Ik had niet de indruk dat daar het verschil gemaakt ging worden. Iedereen reed er vrij snel door.' In de slotfase schoof Sweeck op naar de derde positie, achter Michael Vanthourenhout en Toon Aerts. 'Ik voelde dat Michael en Toon wat plafonneerden, door hun eerdere aanvalspogingen. Daarna heb ik niet getwijfeld om aan te gaan', beschrijft hij de aanleiding voor zijn imposante demarrage.

Aerts: 'Als ik in zijn wiel zat, had ik misschien kunnen volgen'

Aerts baarde opzien met een tweede plek in een zeer snelle cross. Normaal gesproken komt de Belg het beste tot zijn recht in moddercrossen, of veldritten met veel hoogtemeters. Mogelijk maakte de nabijheid van zijn geboorteplaats Malle extra krachten in hem los. 'Er heerst toch een tevreden gevoel vandaag, al is het dubbel', zegt hij in het flashinterview. 'Ik heb - wat de vorige weken heel moeilijk was - vandaag wel vooraan kunnen koersen vanaf ronde twee en eigenlijk de koers mee in handen genomen. Daar ben ik trots op.'

Aerts had in de slotfase lang het initiatief, maar op het beslissende moment zat hij net niet op de juiste positie. 'De laatste ronde komt het neer op een paar procentjes en misschien nog wat meer vechtlust, maar door te koersen zoals vandaag komt dat wel. Misschien had ik net te weinig vertrouwen, ik wist dat ik moest gaan waar Laurens ging. Als ik in zijn wiel zat, dan had ik misschien kunnen volgen. Maar nu moest ik nog voorbij Michael en dat gat kreeg ik niet meer dicht.'