Nieuwenhuis staat gefrustreerd langs de kant: 'Alles wat je hebt opgebouwd, is afgebroken'

Waar Joris Nieuwenhuis vorig seizoen het beste veldritseizoen van zijn carrière kende, staat hij momenteel wegens de huidziekte gordelroos gedwongen langs de kant. Het zorgt voor frustratie en onzekerheid bij de Nederlands kampioen veldrijden, met name omdat hij geen concrete datum kan plakken op een rentree.

Toen Nieuwenhuis de diagnose gordelroos kreeg, ging er niet direct een belletje bij hem rinkelen. 'Ik had geen idee wat gordelroos was', zegt de veldrijder in gesprek met De Telegraaf . 'Het is een virus dat eigenlijk iedereen onder de leden heeft. Maar als je als kind waterpokken hebt gehad, ben je daar verder immuun voor. Het ontstaat door een gebrek aan weerstand. Wellicht heb ik het een tijdje geleden opgelopen bij een wedstrijd in Spanje, toen ben ik heel diep gegaan. Maar dat ga ik eigenlijk altijd.'

Eerder gedurende zijn carrière kende Nieuwenhuis ook een flinke tegenslag. Zo kampte hij in 2018 met een beknelde liessslagader, een bekende en veel voorkomende blessure bij wielrenners. 'Dit is echt anders', aldus Nieuwenhuis. Hij vindt de huidige situatie mentaal zwaarder. 'Na die operatie aan m’n liesslagader wist ik waar ik aan toe was. Kreeg ik begeleiding en kon ik weer iets opbouwen. Nu is er geen traject dat ik kan volgen. Ik moet heel erg naar mijn lichaam luisteren. En onze sportartsen nemen het zekere voor het onzekere en zeggen: 'doe niets'. Dat is vreselijk voor iemand als ik die graag kilometers maakt. Niet kunnen trainen, is verschrikkelijk.'

Lees verder onder de foto.

Nieuwenhuis: 'Door alle ervaringen heb ik geleerd hoe ik deze sport het leukst vind'

Inmiddels gaat het weer een stuk beter met Nieuwenhuis. Maar zicht op een rentree op het veld is er nog niet, in ieder geval niet concreet. 'Het ergste is achter de rug. Ik ben eigenlijk weer beter en kan weer trainen. Maar de naweeën zijn nog steeds voelbaar. Ik kan daarom ook niet zeggen wanneer ik terugkeer. Het is in elk geval geen leuke tijd, ik was echt heel erg vermoeid. En daardoor best gefrustreerd. Je wilt graag weer beginnen, want alles wat je hebt opgebouwd, is afgebroken', baalt Nieuwenhuis, die Baloise Trek Lions verruilde voor de nieuwe ploeg: Ridley Racing Team.

Hoewel het even tegen zit voor Nieuwenhuis, is de huidige invulling van zijn carriére en leven naar wens. 'Ik heb nu een leven zoals ik dat altijd voor ogen heb gehad. Veldrijden is een kleine wereld, een kleinere sport dan wegwielrennen. Maar voor een Tour de France ben je vier weken van huis. Plus de hoogtestages. Al met al denk ik dat je als wegrenner het halve jaar niet thuis bent.' Als crosser hoeft hij zijn naasten niet te missen. 'Nu gaan we elk weekend met de camper weg. Mijn vader rijdt, soms gaat mijn moeder mee. Mijn vriendin Sarah is er altijd bij en ook twee mecaniciens die mijn vrienden zijn geworden. Dat is een vertrouwde, fijne omgeving. Het is ons weekenduitje, zeg maar. Met z’n allen zo goed mogelijk presteren. Door alle ervaringen heb ik geleerd hoe ik deze sport het leukst vind. Op deze manier dus.'

Vorig seizoen kende Nieuwenhuis dus een topjaar op de crossfiets. Hij won enkele crossen, werd nationaal kampioen en als kers op de taart pakte hij zilver op het WK veldrijden in Tsjechië, achter een ongenaakbare Mathieu van der Poel. 'Dat is geen schande', zegt hij over die prestatie. 'Zo goed als hij zal ik nooit worden. Bovendien is het goed voor de sport als Mathieu meedoet. Want dan is er ook meer aandacht.' Over zijn rentree in het veld zegt Nieuwenhuis ten slotte: 'Zelf hoop ik eind november mijn rentree te maken. Ik moet alles weer opnieuw opbouwen. Daarna hoop ik nog iets van dit seizoen te kunnen maken.'